Στις 9 Νοέμβρη ημέρα 24ωρης απεργίας παρευρεθήκαμε στην πλατεία Ειρήνης όπου καλούσαν σε συγκέντρωση τα συνδικάτα και κάποιοι σύλλογοι. Η συμμετοχή σε σχέση με της απεργίες των τελευταίων 10 ετών ήταν μεγάλη όμως αν αναλογιστούμε την κατάσταση που βιώνουμε τα περίπου 200 άτομα που ανταποκρίθηκαν από όλα τα συνδικάτα και τα κόμματα, είναι λίγα. Για άλλη μια φορά ο κόσμος της εργασίας προτίμησε να εργαστεί.
Κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης πετάξαμε τρικάκια και μοιράσαμε 100άδες κείμενα στους παρευρισκόμενους τους περαστικούς και στους πελάτες των καφετεριών που φυσικά ήταν ανοιχτές όπως και όλα τα εμπορικά μαγαζιά. Μετά τη συγκέντρωση ακολούθησε μικρή πορεία στο κέντρο της πόλης και συμμετείχαμε με δικό μας δυναμικό μπλοκ.
Να σημειώσουμε πως μπάτσοι της διασ σταμάτησαν για εξακρίβωση σύντροφο λίγα μέτρα μακριά από τη συγκέντρωση σε μια αποτυχημένη προσπάθεια εκφοβισμού του.
Ακολουθεί το κείμενο.
Το κράτος και ο προπαγανδιστικός του μηχανισμός (μίντια), κάνουν λόγο για τεράστια ανάπτυξη της χώρας. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι γεμάτα υπάλληλους-τρολς της κυβέρνησης και ηλίθιους απολογητές της, νομιμόφρονες πολίτες. Όποιος παρακολουθεί μόνο τα παραπάνω ζει σε έναν πλαστό καπιταλιστικό παράδεισο. Η άμυνα της χώρας παρουσιάζεται ως μια στρατιωτική υπερδύναμη με υπερσύγχρονα όπλα, έτοιμη να κατατροπώσει, παρέα με τους συμμάχους της, κάθε εξωτερική απειλή. Από την σύμμαχο γείτονα Τουρκία ως την ορθόδοξη και ιστορικά “φίλη” Ρωσία με την οποία ήδη βρισκόμαστε σε πόλεμο, σύμφωνα με τον Κ. Μητσοτάκη ο οποίος συμμετέχει και στηρίζει τον νέο ψυχρό πόλεμο. Παράλληλα με όλα αυτά, ο προπαγανδιστικός μηχανισμός του καθεστώτος προειδοποιεί την κοινωνία για τον ερχομό του δυσκολότερου χειμώνα, όμοιο με εκείνον του ‘42, επί κατοχής από τους ομοϊδεάτες της τωρινής κυβέρνησης, ΝΑΖΙ. Τότε που πάνω από 700.000 πέθαναν από ασιτία, μόνο στην Ελλάδα…
Η κυβέρνηση δια στόματος του υπουργού της Στ. Πέτσα διαγγέλλει πως όποιος δε προσαρμοστεί πεθαίνει!
Ποιο το συμπέρασμα από όσα μας βομβαρδίζει την ίδια στιγμή ο κρατικός μηχανισμός; Πως η ανάπτυξη τους είναι ο θάνατος μας.
Τι άλλο λέει το καθεστώς; Πως ο καλύτερος κοινωνικός κανίβαλος θα προσαρμοστεί και θα εξελιχθεί επιβιώνοντας μέσω ενός παρανοϊκού κοινωνικού δαρβινισμού.
Από δω και πέρα όλα είναι επιλογές. Άλλωστε πάντα έτσι ήταν. Ή υποταγμένος κανίβαλος με όνειρα δαρβινικής εξέλιξης ή εξεγερμένος Άνθρωπος. Για τους πρώτους να θυμίσουμε πως η εξέλιξη της θεωρίας του Δαρβίνου κράτησε μερικές χιλιάδες χρόνια.
Στα παραπάνω έρχεται να προστεθεί ως κερασάκι στην βάρβαρη αυτή τούρτα η αναπαραγωγή του αφηγήματος περί ατομικής ευθύνης. Μιας καραμέλας που σύσσωμη η κυβέρνηση των αρίστων πιπιλίζει διαρκώς σε κάθε πτυχή της διαχείρισης των αλλεπάλληλων καπιταλιστικών κρίσεων που η ίδια εκτρέφει.
Έτσι, σπέρνει τα κουκιά της συνηθισμένης συνταγής που συντηρεί την ισχύ του κατεστημένου των σάπιων εξουσιαστών, η οποία ηχεί στο όνομα του κοινωνικού αυτοματισμού. Την δημιουργία δηλαδή 2 τεχνητά αντιμαχόμενων στρατοπέδων (υγειονομικά υπευθύνων vs ανεύθυνων, σπάταλων vs ενεργειακά συγκρατημένων) τα οποία καταναλώνουν αμάσιτη την κυρίαρχη προπαγάνδα, η οποία βαφτίζει τις οικονομικές δυσλειτουργίες του συστήματος ως φυσικά και απαράλλακτα φαινόμενα.
Το συμπέρασμα πάντως ήταν και θα είναι ένα… Έχουμε Πόλεμο, Εμείς οι Καταπιεσμένοι, με το κράτος που στηρίζει παιδεραστές, βιαστές και ναζί. Έχουμε Πόλεμο, με το κράτος που έκανε το ψέμα αλήθεια, τον έλεγχο και την καταστολή κανονικότητα. Έχουμε Πόλεμο, με αυτούς που μας βάζουν το δίλημμα, προσαρμογή ή θάνατος. Έχουμε Πόλεμο, με την εξουσία γενικά.
Πολεμάμε για την Ελευθερία την Αξιοπρέπεια την Αναρχία.
Αναρχικό Στέκι Utopia A.D.
