Ως Αναρχικοί ξέρουμε καλά ποιον δρόμο έχουμε διαλέξει και σε αυτόν τον
δρόμο η σύγκρουση είναι αναπόσπαστο κομμάτι και εννοείται τασσόμαστε
πλάι σε όσους διαλέγουν αυτό το δρόμο. Με αφορμή τα γεγονότα στα
Εξάρχεια έγινε μεγάλος λόγος για τον αν έπρεπε η δεν έπρεπε να καεί το
περιπολικό και αν έπρεπε η όχι να χτυπηθούν οι μπάτσοι. Για εμάς πάντα
υπάρχει λόγος να χτυπήσεις ένα μπάτσο και να κάψεις ένα περιπολικό. Καλό
είναι οι όποιες ενστάσεις υπάρχουν να γίνονται με τη μορφή κριτικής και
διαλόγου και όχι σαν νταβατζιλίκι. Ίσως κάποιοι να ξεχνούν τον
κατασταλτικό ρόλο των σκυλιών της εξουσίας. Φαίνεται πως κάποιοι με την
προστριβή τους με την κοινωνία κατάφεραν να αλλάξουν οι ίδιοι παρά να
αλλάξουν τη κοινωνία, μιας και αναφέρονται σε αυτή την πράξη
κατηγορώντας, απειλώντας και κάνοντας λόγο για τσάμπα μάγκες. Γνωστή
μικροαστική μπαρούφα που παπαγαλίζουν πίσω από τις οθόνες τους άπραγοι
οι μικροαστοί. Οι μπάτσοι είναι μπάτσοι, είτε με αριστερά είτε με δεξιά
αφεντικά και είναι αυτοί που επηρεάζουν αρνητικά την καθημερινότητά μας.

ΥΓ : Καλό θα ήταν όσοι έχουν ενστάσεις με τέτοιου είδους ενέργειες , στο
μέλλον να βγάζουν κείμενα ποιο ψύχραιμα σκεπτόμενοι και όχι εν βρασμό
ψυχής ( πάντα στα πλαίσια της κριτικής ).

Όσο αναφορά το κείμενο των συντρόφων/σσων από το ΒΟΧ δεν θέλουμε να πούμε περισσότερα καθώς τα κείμενα του Ν. Μαζιώτη και της Ε. Ο. Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς μας καλύπτουν.