ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ

ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΛΛΗΛΛΕΓΓΥΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΙ, ΚΑΤΗΓΟΡΗΘΕΙ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΙΣΤΕΙ

***

Όλοι ξέρουμε ότι είμαστε σε κρίση, αν και πολλοί από εμάς την ζούσαμε ήδη (ας μην ξεχνάμε ότι η ισότητα ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις δεν ήταν ποτέ πραγματικότητα). Από την στιγμή που ξεκίνησαν να μας βομβαρδίζουν με νέα για το πόσο άσχημη είναι η οικονομική κατάσταση, υποφέρουμε από την βίαιη επιβολή της εξόδου από την κρίση, που ελαχιστοποιεί τα κοινωνικά δικαιώματα που πετύχαμε τις τελευταίες δεκαετίες. Σε όλο τον κόσμο, οι περικοπές έχουν εισαχθεί από τις πολιτικές και οικονομικές δυνάμεις με σκοπό να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους, που έχουν μειωθεί «ανησυχητικά». Για τους Ισπανούς πολίτες, έχει επιβληθεί η αβεβαιότητα σαν τρόπος ζωής, ενώ η ζωή συνεχίζεται πάνω από τις δυνατότητες μας, όπως πάντα.

Αντιμετωπίζοντας αυτές τις πολιτικές της αβεβαιότητας για εμάς και κέρδους για αυτούς (κυβερνήσεις, μεγάλες εταιρίες και χρηματιστές), βγήκαμε στους δρόμους για να παλέψουμε για όσα μας ανήκουν, όσα κανείς δεν μας χάρισε. Διαδηλώσαμε ενάντια σε κάθε έξωση, κάθε περικοπή στην υγεία και την εκπαίδευση, κάθε απόλυση, κάθε επίθεση στο δικαίωμα της απόφασης, κάθε επίθεση στις γειτονιές μας, εν συντομία, παλέψαμε ενάντια σε όλες τις επιθέσεις του καπιταλιστικού συστήματος. Στο μεταξύ, πολιτικοί και χρηματιστές κράτησαν τα κλεμμένα λεφτά σε χώρες με χαμηλή φορολογία, αδιαφόρησαν για τα κοινωνικά κινήματα και μας ονόμασαν εγκληματίες. Αυτοί που μας κλέβουν, μας λεν ψέματα και μας ταπεινώνουν είναι οι ίδιοι με αυτούς που μας καταστέλλουν με τους νόμους και τα γκλομπ.

 

Τα πάντα είναι ξεκάθαρα σε μας, δεν υπάρχουν αμφιβολίες. Τους τελευταίους μήνες, οι στρατηγικές που χρησιμοποιούν οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο ενάντια στις κοινωνικές κινητοποιήσεις και διαμαρτυρίες είναι ξεκάθαρες. Αλλά δεν θέλουν απλά να τις καθυσηχάσουν, θέλουν να τις εξαλείψουν βίαια. Στην Ισπανία, πρώτα επέβαλλαν τον νόμο για τις νομικές ποινές για να διατηρήσουν την Δικαιοσύνη για τους εαυτούς τους περισσότερο από πριν. Στη συνέχεια, άλλαξαν τον Ποινικό Κώδικα για να αυξήσουν τον χρόνο παραμονής στην φυλακή για εγκλήματα ενάντια στην δημόσια τάξη και τις αρχές, ώστε να μην μπορεί κανείς να ξεφύγει από την αυθαιρεσία της αστυνομίας και την φυλακή. Επίσης, με την εισαγωγή της νομοθεσίας για την Ασφάλεια του Πολίτη, μας λεν ότι για το δικό μας καλό, πρέπει να ελέγχουν τις διαμαρτυρίες και την χρήση του δημόσιου χώρου, επειδή οι δρόμοι ανήκουν σε όλους. Τώρα, επιβάλλουν ποινές και στην ελευθερία του λόγου στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης. Όλες αυτές οι μεταρρυθμίσεις έχουν στόχο την αποσιώπηση των διαδηλώσεων και την έντονη καταστολή που επιβάλλουν ενάντια στους ανθρώπους, όπως επίσης την αύξηση των ποινών και την αδυναμία υπεράσπισης των ανθρώπων απέναντι στο νόμο.

Κάποιοι από τους συντρόφους μας έχουν αντισταθεί σε αυτές τις αδικίες, και σήμερα είναι στην φυλακή, υπό φυλάκιση ή στο έλεος δικαστικών ενεργειών. Πρόσφατα, πολλοί ακτιβιστές και πολιτικοί ήταν υπό καταστολή, επειδή συμμετείχαν σε κοινωνικές διαμαρτυρίες, και δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Δεν πρέπει να ξεχνάμε τους συντρόφους που θα πάνε στην φυλακή, επειδή συμμετείχαν σε απεργίες (ο Κάρλος και η Κάρμεν στη Γρανάδα, η Άνα και η Ταμάρα στην Ποντεβέδρα, o Κόλντο στην Λα Ριόχα, οι οχτώ εργαζόμενοι της Airbus), ούτε να ξεχάσουμε τους εκατοντάδες ανθρώπους που είχαν συλληφθεί σε πορείες ή τους συντρόφους που έχουν προφυλακιστεί (Αλφόν, από την γενική απεργία της 14ης Νοέμβρη 2012, Μιγκέλ και Ίσμα από τις πορείες της 22ης Μαρτίου, Σέργκι, από τις διαμαρτυρίες ενάντια στην εκκένωση της κατάληψης CanVies, κτλ). Δεν μπορούμε να τους ονομάσουμε όλους. Είμαστε έκπληκτοι από την ποινικοποίηση του κοινωνικού αγώνα, μια ποινικοποίηση που χαρακτηρίζει απολυταρχικά καθεστώτα, χωρίς προηγούμενο στην «δημοκρατία» της Ισπανίας. Επειδή δεν την θεωρούμε δημοκρατία. Ξέρουμε ότι δεν ζούμε ελεύθερα και δεν μπορούμε να εκφράσουμε τις απόψεις και την διαφωνία μας. Ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να μαζευτούμε και να διαμαρτυρηθούμε με απόλυτη ελευθερία, και ότι καταπιέζουν κάθε προσπάθεια να υψώσουμε τις φωνές μας, να βγούμε στους δρόμους, να υπερασπιστούμε τις γειτονιές μας και να οργανώσουμε απεργίες.

Απορρίπτουμε την ιδέα του να χωριστούμε σε καλούς και κακούς διαδηλωτές, δεν υπάρχουν βάνδαλοι ανάμεσά μας, μόνο άνθρωποι με μεγάλη οργή, άνθρωποι κουρασμένοι από την καταπίεση και από το να βλέπουν τους ίδιους ανθρώπους να επωφελούνται και να μοιράζονται τα κέρδη μεταξύ τους. Δεν θα επιτρέψουμε να μας μπερδέψουν, επειδή το να μείνουμε ενωμένοι είναι στο χέρι μας. Οι σύντροφοι περιμένουν τις δίκες τους, τις ετυμηγορίες, τις εφέσεις και τις αναστολές, για υποθετικά εγκλήματα ενάντια στα δικαιώματα των εργατών, εγκλήματα απειθαρχίας και δημόσιας αναταραχής, και ποιος ξέρεις πόσες ακόμα πλάνες του νομικού συστήματος. Στο μεταξύ, οι πολιτικοί και οι χρηματιστές, οι ιδιοκτήτες του κεφαλαίου, συνεχίζουν να συλλέγουν επιταγές σε φακέλους, να τους γίνονται χάρες, να έχουν λογαριασμούς στην Ελβετία και να κοιμούνται ήσυχοι τα βράδια.

Αλλά όχι για πολύ. Αποφασίσαμε ότι δεν θα φοβηθούμε άλλο. Αποφασίσαμε να αντιδράσουμε σε κάθε επίθεση, κάθε σύντροφο που έχει στερηθεί την ελευθερία, κάθε άτομο που έχει συλληφθεί, βασανιστεί και ταπεινωθεί επειδή δεν σιώπησα αλλά πάλεψε. Δεν θα περιμένουμε τους υποτιθέμενους σωτήρες. Τα μόνα μέσα που έχουμε είναι ο αγώνας και η αλληλεγγύη, που δεν μπορεί να μας στερήσει κανείς, και που συνεχίζουν να υπάρχουν έτσι. Αν και προσπαθούν να το αποτρέψουν, εμείς θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για τα δικαιώματά μας και για να μπορούμε όλοι να ζούμε μια κανονική ζωή.

ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΙΩΠΟΥΝ,

ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ!

 

 

Σχετικά με