Ύστερα από χρόνια προσπαθειών λάσπης και κρατικής προπαγάνδας εκ μέρους των εξουσιαστών και των ΜΜΕ επιτεύχθηκε και η τυπική κατάργηση του ασύλου.
Το γεγονός αυτό αποτελεί συνέπεια της γενικότερης θωράκισης του καθεστώτος απέναντι σε ριζοσπαστικές κινήσεις που κλονίζουν την εξουσία του. Το κράτος προσπαθεί να απογυμνώσει τους αγωνιζομένους από τα όποια όπλα έχουν κατακτηθεί τις προηγούμενες δεκαετίες
Δεν τρέφαμε ποτέ αυταπάτες για το απαραβίαστο του ασύλου. Το άσυλο έχει καταπατηθεί από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς πολλές φόρες μέχρι σήμερα με ή χωρίς πρυτανική άδεια. Έχει συσχετιστεί άρρηκτα με την προφύλαξη των διωκόμενων από τους εξουσιαστές , την υπεράσπιση ιδεών και πράξεων που αποσκοπούν στην καταστροφή των εξουσιαστικών σχέσεων και έρχονται σε άμεση σύγκρουση με το καθεστώς. Δεν υπήρξε ποτέ απλώς ακαδημαϊκό και δεν περιμένουμε κανέναν νόμο να ορίσει το περιεχόμενο του.
Το άσυλο νοηματοδοτείται και πρέπει να διασφαλίζεται από εκείνους που το χρησιμοποιούν. Σε ότι μας αφορά το χρησιμοποιούμε και το υπερασπιζόμαστε διαμορφώνοντας το περιεχόμενο του και μετατρέποντας το από κρατική παραχώρηση σε κοινωνική κατάκτηση , κάτι που θα συνεχίσουμε να κάνουμε ανεξάρτητα από την έγκριση του κράτους. Οι αποσπασματικές κοινωνικές κατακτήσεις όσο μερικό χαρακτήρα και αν έχουν είναι μικρά αλλά απειλητικά βήματα κατά της εξουσίας και οι καταργήσεις τους είναι βήματα οπισθοχώρησης μας.
Ωστόσο πρέπει να έχουμε κατά νου ότι ακόμα και αν ο αγώνας για κατάργηση του νομοσχεδίου γενικότερα αλλά και για την ύπαρξη του ασύλου ειδικότερα στεφθεί με επιτυχία δεν θα υπάρξει μια ιδανική κατάσταση. Είναι απαραίτητο η όποια προσπάθεια να εντάσσεται σε μια συνολική επαναστατική προοπτική για την κοινωνική απελευθέρωση. Σκοπός μας είναι όχι απλώς η διατήρηση του πανεπιστημιακού ασύλου αλλά κυρίως η εξάπλωση του στην κοινωνία.
Το κράτος επικαλείται την ώριμη δημοκρατία για την κατάργηση του ασύλου και μεις στο σημείο αυτό θέλουμε να αναφέρουμε κάποια περιστατικά “ώριμης δημοκρατίας” που αφορούν και το αναρχικό στέκι utopia a.d. που βρίσκεται σε πανεπιστημιακό χώρο.
Στην διάρκεια του καλοκαιριού κάγκουρες της ομάδας ΔΙΑΣ περνούσαν από το πεζόδρομο του πανεπιστημίου που είναι χώρος ασύλου. Μερικές φορές κοντοστέκονταν και κουνούσαν τα άδεια κεφάλια τους απειλητικά κοιτώντας προς το στέκι.
Πριν από ένα μήνα στο τέλος του ίδιου πεζόδρομου ασφαλίτες την πέσανε σε φιλικά προσκείμενο προς το στέκι άτομο του έκαναν άνω κάτω το αμάξι και στο τέλος του ελέγχου του είπανε, τώρα μπορείς να πας στους φίλους σου στο στέκι. Παρόμοια περιστατικά είχαν συμβεί και πιο παλιά.
Το ίδιο διάστημα μπάτσοι της ΔΙΑΣ βγάλανε από καφετέρια σύντροφο και του κάνανε έλεγχο μπροστά σε έκπληκτο κόσμο.
Παλιότερα περιστατικά έχουν να κάνουν με παροτρύνσεις σε εργοδότη να απολύσει σύντροφο επειδή είναι αναρχικός.
Ασφαλίτες να βγάζουν φήμες για συντρόφους ότι πουλάνε ναρκωτικά.
Ασφαλίτες να πηγαίνουν σε συγγενείς συντρόφων και να συκοφαντούν το στέκι.
Πέσιμο σε συντρόφους με τους ασφαλίτες να τους μιλάνε με τα μικρά τους ονόματα κάτι που σημαίνει ότι οι σύντροφοι ήταν φακελωμένοι.
Πεσίματα σε άσχετα με το στέκι άτομα που τους ζητούσαν να τους δώσουν πληροφορίες για το στέκι. Πρόσφατα έχει γίνει τέτοιο περιστατικό με φοιτητή που συνδικαλίζεται με τα ΕΑΑΚ.
Βέβαια αυτά τα περιστατικά δεν είναι τίποτα μπροστά στα γεγονότα που συμβαίνουν κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα. Με κρατικές δολοφονίες ,διαδηλωτές να ξυλοκοπούνται σε κάθε διαδήλωση και συντρόφους αναρχικούς να φυλακίζονται.
Αφού η δημοκρατία τους ωρίμασε τόσο πολύ, ήρθε και ο καιρός να πέσει.
Πόσο δίκιο έχετε σύντροφοι!Είμαστε ύποπτοι και “ένοχοι” στα μάτια τους μόνο και μόνο για τα “πιστεύω” μας.Από εκεί και πέρα,τώρα είναι η στιγμή να σώσουμε ό,τι έχει απομείνει όρθιο(για την ώρα),όσες θυσίες κι αν χρειάζεται!…και όπως είπατε:ΑΦΟΥ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥΣ ΩΡΙΜΑΣΕ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ,ΗΡΘΕ ΚΑΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΠΕΣΕΙ….Άλλωστε,είναι νεκρή τόσο καιρό τώρα.