Στα γκέτο της Δημοκρατίας, όπως και στις διαδηλώσεις, το κράτος είναι εχθρός μας. Όταν έχουμε λάθος χρώμα ή όταν εναντιωνόμαστε στα καταστροφικά του σχέδια, το κράτος είναι εχθρός μας. Η αστυνομία του, η δικαιοσύνη του, οι νόμοι του δουλεύουν εναντίον μας. Κι αυτό δε θα μπορούσε ποτέ να αλλάξει.
Το μόνο πράγμα που μπορεί να ελπίζει κανείς στο άμεσο μέλλον είναι επιμέρους διευθετήσεις που θα μπορούσαν να κερδηθούν επιβάλλοντας έναν επαρκή συσχετισμό δυνάμεων, κυρίως στο δρόμο. Όμως πρέπει να έχουμε πάντα κατά νου ότι ο αφοπλισμός της αστυνομίας ή η παραίτηση του υπουργού εσωτερικών δεν είναι παρά προσωρινά μέτρα. Ο μόνος τρόπος για να δοθεί τέλος στη βία του κράτους είναι η καταστροφή του και η αντικατάστασή του από την ελεύθερη ένωση συνελεύσεων γειτονιών, πόλεων, περιοχών και τη συλλογική ιδιοποίηση των μέσων παραγωγής και ανταλλαγής. ( Συντονισμός Αναρχικών Ομάδων )
- Στις 25 Οκτώβρη, ο Ρεμί Φρες, ο οποίος αγωνιζόταν ενάντια στην κατασκευή φράγματος στο Ταρν της Γαλλίας, σκοτώθηκε όταν έσκασε πάνω του χειροβομβίδα κρότου λάμψης. Στην εβδομάδα που ακολούθησε μετά το θάνατο του Ρεμί ένας διαδηλωτής χάνει το μάτι του στο Μπλουά, ένας άλλος διαδηλωτής στη Νάντη υφίσταται ακρωτηριασμό στη μύτη, κατασταλτικά χτυπήματα εκδηλώνονται ενάντια στους οργανωτές και τις οργανώτριες διαδηλώσεων και στους δρόμους του Παρισιού αναπτύσσεται ένας στρατιωτικός μηχανισμός όπου πραγματοποιούνται εκατοντάδες αυθαίρετες συλλήψεις.
- Τον περασμένο Σεπτέμβρη στην επαρχία Γκερέρο του Μεξικού 43 φοιτητές και καθηγητές που μετέβαιναν από γειτονική πόλη για να συμμετάσχουν στις κινητοποιήσεις της επαρχίας ενάντια στη συνεργασία της τοπικής εξουσίας με τα καρτέλ ναρκωτικών απήχθησαν ενώ μάρτυρες ανέφεραν ότι είχαν ιδωθεί τελευταία φορά να οδηγούνται σιδηροδέσμιοι από την αστυνομία. Καθ’ όλη τη διάρκεια των ερευνών που ακολούθησαν το επόμενο χρονικό διάστημα ανακαλύφθηκε πλήθος ομαδικών τάφων στις ευρύτερες περιοχές γεμάτες με ακρωτηριασμένα πτώματα. Οι πρόσφατες αποκαλύψεις δείχνουν ότι με εντολή του δημάρχου της πόλης και τη συνεργασία μπάτσων/μαφίας οι φοιτητές οδηγήθηκαν σε απομονωμένη περιοχή, εκτελέστηκαν, τεμαχίστηκαν, κάηκαν τα πτώματα τους και πετάχτηκε ότι είχε απομείνει μέσα σε πλαστικές σακούλες σε κοντινό ποτάμι.
- Στην πόλη του Μιλάνου υπάρχουν 9000 άδειες λαϊκές κατοικίες που διεκδικούνται από φτωχές οικογένειες αλλά οι δημόσιες υπηρεσίες αρνούνται να τις παραχωρήσουν στους δικαιούχους. Έτσι με την πάροδο του χρόνου 4000 από αυτές έχουν ήδη καταληφθεί από κόσμο που τις έχει ανάγκη. Στα μέσα του Νοεμβρίου κατά την έξωση οικογενειών σε λαϊκά προάστια , αγωνιστές κάτοικοι των περιοχών συμμετείχαν στα οδοφράγματα που στήθηκαν, συγκρούστηκαν με την αστυνομία και αντιμετώπισαν τα δακρυγόνα και τους ξυλοδαρμούς της κρατικής κατασταλτικής μηχανής. Τις επόμενες ημέρες κατά τη διάρκεια εκκένωσης της “CorvaccioSquat”, “SAO RosaNera (Κατειλημμένος αναρχικός χώρος «Μαύρο ρόδο»”)” και μίας οικογένειας από το διαμέρισμά της το σκηνικό των προηγούμενων ημέρων επαναλήφθηκε με συγκρούσεις , δακρυγόνα , οδοφράγματα , τραυματισμούς και συλλήψεις.
- Στις 9 Αυγούστου στην πόλη Φέργκιουσον της πολιτείας Μιζούρι των Η.Π.Α ο μπάτσος Ντάρεν Γουίλσον πυροβόλησε πολές φορές και σκώτοσε τον 18χρονο αφροαμερικανό Μάικλ Μπράουν,κατα την διάρκεια ελέγχου. Στις 25 Νοέμβρη το ειδικό σώμα των ενόρκων- που αποτελούσαν εννέα λευκοί και τρεις αφροαμερικανοί άρχισε να συνεδριάζει στα τέλη Αυγούστου και άκουσε καταθέσεις από 60 μάρτυρες, μεταξύ αυτών και τριών ιατροδικαστών, αναφέροντας ότι πολλές εξ αυτών είναι αλληλοσυγκρουόμενες και δεν συνάδουν με τα φυσικά αποδεικτικά στοιχεία από το σημείο της δολοφονίας. Σε μια χώρα οπου οι φυλετικές διακρίσεις βασιλέυουν και η στοχοποίηση των αφροαμερικάνων αποτελεί κυρίαρχη πολιτική της αστυνομίας το ποτάμι,όχι του Θεοδωράκη αλλα της οργής μόλις ξεχείλισε.
Σύμφωνα με τα παραπάνω το μόνο σίγουρο είναι πως τα κράτη δολοφονούν και αυτές είναι όψεις της καταστολής που κάλλιστα θα μπορούσαμε να συναντήσουμε στο ελλαδικό τοπίο. Αυτό που γίνεται πλέον διακριτό είναι πως οι κατασταλτικοί μηχανισμοί (aka μπάτσοι – δικαστές) που υπερασπίζονται τα εκάστοτε εγχώρια σκυλιά της εξουσίας δεν θα διστάσουν πουθενά στο δρόμο για τη διαιώνιση της κάθε έκφανσης της εξουσίας. Αντίστοιχα και μεθοδευμένα ο σύγχρονος κοινωνικός κανιβαλισμός που έχει καταλήξει να αποτελεί τρόπο ζωής του κάθε μικροαστού προωθεί τη πιο σαθρή υποταγή τεράστιας μερίδας της κοινωνίας στην επέλαση της κυριαρχίας στις ζωές μας με αποτέλεσμα το κοινωνικό κουφάρι αντί να συλλογικοποιεί τους αγώνες για τις ανάγκες και την αξιοπρέπεια του να οδηγείται στην εξατομίκευση και την αναζήτηση “εσωτερικών εχθρών” (π.χ. “παράνομοι” μετανάστες) που του “κλέβουν τη δουλειά” και του “καταστρέφουν τη ζωή”. Απότοκο αυτής της λογικής είναι δυστυχώς και ο διάχυτος πια κοινωνικός εκφασισμός με την παράλληλη άνοδο όχι μονάχα των καθαρμάτων της Χρυσής Αυγής αλλά και γενικότερα την εφαρμογή κάθε φασιστικής νοοτροπίας που θα μπορούσαμε να συναντήσουμε στο πλαίσιο της καθημερινής στάσης και ζωής. Με απλά λόγια θα μπορούσαμε να πούμε πως τα τελευταία χρόνια έχει ανοίξει το φασιστικό κουτί της Πανδώρας σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας μας ενώ τα πιστά αιρετά τσιράκια της εξουσίας (αιλυνοικα κε μυ -χρησαβγουλα —> χούμορ, ) κατέχουν ιδιάζουσα πια θέση στο στίβο του πολιτικού θεάματος και της διαχείρισης των κουκιών του κυνοβουλευτισμού. Τέλος αυξάνεται συνεχώς η εξαθλίωση και η καταστροφή των ζωών μας και της φύσης και όλα αυτά στο όνομα της “ανάπτυξής”. Στεκόμαστε ενάντια σε οποιαδήποτε εξουσία και στα δολοφονικά σχέδια της με προτάγματα μας την αυτοοργάνωση, την αυτοδιαχείριση, την αλληλεγγύη και την αξιοπρέπεια μέχρι την Αναρχία.
