Η προσπάθεια καταστολής μιας εξέγερσης από την αστυνομία και τα ΜΑΤ είναι πάντα αναμενόμενη. Η προσπάθεια καταστολής μιας εξέγερσης από αγανακτισμένους, βολεμένους, (ηθελημένα) παραπληροφορημένους και πάνω απ’ όλα νομοταγείς πολίτες είναι και αυτή αναμενόμενη. Αυτό που μάλλον θα έπρεπε να περιμένουμε αλλά δεν περιμέναμε είναι η στάση των αριστερών (και κάποιων αντιεξουσιαστών) φοιτητομπαμπάδων οι οποίοι την Πέμπτη 11/12/08 βοήθησαν την καταστολή και πυρόσβεση μιας πρωτοφανούς για τα δεδομένα της πόλης σειράς κινητοποιήσεων πιο αποτελεσματικά από τους ένστολους.
Όταν εκείνη τη μέρα κλειστήκαμε στη Παλιά Νομική από τον υποκινούμενο όχλο, το λογικό (για να μην πούμε αυτονόητο) για κάποιον που θεωρεί τον εαυτό του επαναστάτη, είναι να κρατήσει την ψυχραιμία του και να απαντήσει μαχητικά σε μια τέτοια πρόκληση. Αντ’ αυτού είδαμε αριστερούς συνδικαλιστές να τρέχουν σαν αποκεφαλισμένα κοτόπουλα πανικοβάλλοντας και αποπροσανατολίζοντας τους συγκεντρωμένους με τις τόσο αγαπημένες τους ντουντούκες, καλώντας δήθεν σε συνέλευση, το αποτέλεσμα της οποίας ήταν φυσικά παρασκηνιακά προαποφασισμένο από τους ίδιους. Απόδειξη το ότι πριν καν ξεκινήσει η ¨συνέλευση¨ είχαν ήδη γίνει τηλεφωνήματα σε νομάρχες-βουλευτές-δημοσιοκάφρους και λοιπούς πολιτικάντηδες, φέρνοντας έτσι προ τετελεσμένου ότι το θέμα της ¨συνέλευσης¨ θα είναι η ¨ασφαλής φυγάδευση¨ των συγκεντρωμένων και όχι οτιδήποτε άλλο, όπως μια δυναμική απάντηση στην καταστολή και μια ενδεχόμενη συνέχεια των κινητοποιήσεων.
Πέραν, όμως, της μέγιστης ξεφτίλας του να καλείς για προστασία αυτούς που μέχρι πριν λίγη ώρα έβριζες και ονόμαζες πολιτικούς σου εχθρούς, έγινε ολοφάνερο πόσο πολύ γραμμένη (και που!) έχουν την αμεσοδημοκρατία που τόσο συχνά επικαλούνται οι διάφοροι φοιτητομπαμπάδες που την ώρα της δήθεν συνέλευσης έκαναν μόνοι τους πηγαδάκια με τους πιο πάνω πολιτικάντηδες. Τελικά οι αληθινοί προβοκάτορες, πράκτορες και υπάλληλοι του κράτους κάθονται αριστερά και δεν φοράνε κουκούλες…
