Σάββατο 29/05 ώρα 20:30 Θερινό Σινεμά στη Κατάληψη UTOPIA A.D (παλιά νομική). Προβολή ταινίας ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ.
Σε περίπτωση βροχής η προβολή θα γίνει μέσα στο χώρο της κατάληψης
Προβολή ταινίας ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ
Αρχείο Μήνα Μάιος 2021
Video -Κάλεσμα για διεθνή αλληλεγγύη από τα βουνά του Κουρδιστάν
Κάλεσμα για διεθνή αλληλεγγύη από τον Μουσταφά Καράσου στις 22 Μαΐου 2021
Δείτε το Βίντεο με ελληνικούς υπότιτλους
Συμπεράσματα από τις δίκες του Επαναστατικού Αγώνα για την βομβιστική επίθεση ενάντια στην ΤτΕ (παράρτημα της ΕΚΤ) και το ΔΝΤ
24/5/2021
Στις 14/4/2021 ‘‘έπεσε η αυλαία’’ για τα τέσσερα δικαστήρια που εκδίκαζαν την βομβιστική επίθεση του Επαναστατικού Αγώνα στην ΤτΕ, το παράρτημα της ΕΚΤ στην Ελλάδα, και το ΔΝΤ, ενέργεια που έγινε στις 10/4/2014.
Η απόφαση να καταδικαστώ σε 6 χρόνια για ‘‘απλή συνέργεια’’ στην έκρηξη και σε 3 μήνες για ‘‘κλοπή του αυτοκινήτου’’ που χρησιμοποιήθηκε στην ενέργεια, δείχνει την τεράστια αναντιστοιχία με την πρωτόδικη δικαστική απόφαση που μου επιβλήθηκε η οποία ήταν ισόβια και 26 χρόνια κάθειρξη. Μια αναντιστοιχία που δεν αφορά (μόνο) στις αλλαγές στον ποινικό κώδικα, αλλά αντανακλά την απόσταση που υπάρχει στην κρίση διαφορετικών δικαστηρίων πάνω στα ίδια ζητήματα, η οποία απόσταση κατά κύριο λόγο οφείλεται στις διαφορετικές προσεγγίσεις των υποθέσεων που δεν θα μπορούσαν να μην έχουν και πολιτικό υπόβαθρο. Η μανιώδης εκδικητική στάση των δύο πρωτοβάθμιων δικαστηρίων που δίκασαν εμένα και τον σύντροφο Νίκο Μαζιώτη στην εσχάτη των ποινών για την ενέργεια αυτή του Επαναστατικού Αγώνα, δεν εξηγείται από την ύπαρξη του χουντικού νομικού απολιθώματος του άρθρου 270 του Ποινικού Κώδικα για την έκρηξη, το οποίο είχε τεθεί σε ισχύ το 1969 από τη χούντα των συνταγματαρχών για να επιβάλλει ποινές ισοβίων σε όποιους επέλεγαν τις βομβιστικές επιθέσεις ως αντίσταση ενάντια σε εκείνο το καθεστώς. Εξάλλου κανένα δικαστήριο μετά τη χούντα δεν είχε επιβάλλει την ποινή των ισοβίων για καμιά βομβιστική επίθεση και το α. 270 Π.Κ ήταν στην ουσία ανενεργό ως προς την εφαρμογή της ακραίας του εκδοχής. Μέχρι που δυο μόνο δικαστήρια επέβαλαν σε εμένα και τον Νίκο Μαζιώτη την ποινή των ισοβίων αξιοποιώντας στο έπακρο αυτό το χουντικό νομικό τερατούργημα για λόγους πολιτικής εκδίκησης. Γνωρίζοντας την ιστορία του νόμου αυτού, την είχαμε αναδείξει επανειλημμένα τόσο μέσα στα δικαστήρια όσο και με κείμενα που είχαμε δημοσιοποιήσει και μιλούσαμε για την αναγκαιότητα να αποσυρθεί. Το πώς ‘‘άντεξε’’ τόσα χρόνια, δεν αφορούσε σε αμέλεια των αναρίθμητων νομικών που είχαν ‘‘θητεύσει’’ στη νομοθετική εξουσία από το ’75 και μετά, αλλά σε συνειδητή πολιτική απόφαση, αρχικά λόγω της εκρηκτικής κοινωνικά ‘‘μεταπολιτευτικής’’ περιόδου, όπου εκδηλώνονταν πολλές και μαζικές κοινωνικές αντιδράσεις (εξεγέρσεις, άγριες απεργίες, βομβιστικές επιθέσεις κλπ). Όμως ποτέ δεν εφαρμόστηκε η ακραία του εκδοχή σε άλλες υποθέσεις μέσα στα σαράντα χρόνια από το τέλος της χούντας των συνταγματαρχών.
Στο δικαστήριο κατά τη δευτερολογία μου –μετά την πρόταση της εισαγγελέως– είπα ότι η εμμονικά εχθρική στάση των δικαστηρίων απέναντί μας συνδέεται με τις πολιτικές πιέσεις που ασκούνται πάνω στους δικαστές, οι οποίες δεν απαιτείται να είναι πάντα άμεσες, αλλά μπορεί να διαμορφώνονται μέσα σε ένα άκρως εκδικητικό πολιτικό περιβάλλον που δημιουργεί γύρω μας η εκτελεστική εξουσία και που σε συνδυασμό με την προσωπική πολιτική στάση των δικαστών αλλά και των προσωπικών τους φιλοδοξιών για επαγγελματική ανέλιξη, διαμορφώνουν τις συνθήκες για δίκες όπως αυτές που έγιναν σε πρώτο βαθμό για την ενέργεια αυτή του Επαναστατικού Αγώνα και που κατέληξαν να μας επιβάλλουν την ποινή των ισοβίων. Στους λόγους που η εκτελεστική και η νομοθετική εξουσία επέλεξαν τους επαγγελματίες δικαστές αντί για τους πολίτες των μικτών ορκωτών προκειμένου να δικάζουν τους δυναμικούς πολιτικούς αντιπάλους του καθεστώτος, είχε αναφερθεί ο Ι. Μανωλεδάκης λέγοντας: ‘‘… οι δικαστές, υποκείμενοι σε ιεραρχική εξάρτηση και προσδοκώντας την επαγγελματική τους εξέλιξη μέσα σε ένα σώμα ιεραρχικά διαρθρωμένο, ενδέχεται να υποστούν πιέσεις προς την αντίθετη –την τιμωρητική– κατεύθυνση, κάτι που δεν ισχύει για τους λαϊκούς δικαστές. Όσο για την επαγγελματική σκλήρυνση των επαγγελματιών δικαστών που τους κάνει αυστηρότερους σε σχέση με τους λαϊκούς, αυτή κατά τη γνώμη μου, δεν αποτελεί προσόν, αλλά μειονέκτημα για την απονομή δικαιοσύνης’’. («Ασφάλεια και ελευθερία»)
(περισσότερα…)24-5-2021 – Πολιτική Κατάθεση της Πόλας Ρούπα – Εφετείο 5ης δίκης του Ε.Α
24 – 5 – 2021 Η Πολιτική Κατάθεση της Πόλας Ρούπα μέλος του Επαναστατικού Αγώνα – Εφετείο 5ης δίκης του Επαναστατικού Αγώνα για την υπόθεση της απόπειρας απόδρασης με ελικόπτερο που επιχείρησε η Πόλα Ρούπα για την απελευθέρωση του Ν.Μαζιώτη και άλλων κρατουμένων από τις φυλακές Κορυδαλλού (Φλεβάρης 2016)
Πέφτει η νύχτα στο Παλέρμο…
Για άλλη μια φορά, ότι γίνεται στη Κομοτηνή και έχει σχέση με Αναρχία χρεώνεται στο Αναρχικό στέκι Utopia A.D. ή σε μέλη μας. Το παρόν κείμενο γράφεται με αφορμή την προσαγωγή δύο συντρόφων μετά από δράση αλληλεγγύης στην επανάσταση της Ροζάβα (ΒΑ Συρία) στις 04/04 και τα όσα τους ειπώθηκαν στο τμήμα, όταν ασφαλίτης στον κάθε σύντροφο ξεχωριστά χρέωσε τον εμπρησμό δύο αυτοκινήτων στο στέκι μας.
Σχετικά με τον εμπρησμό των αυτοκινήτων, όλη η υπόθεση είναι περίεργη ως και προβοκατόρικη. Ως συνέλευση έχουμε ψηλά στη πολιτική μας ατζέντα τη διεθνιστική αλληλεγγύη, έτσι όταν δημοσιεύτηκε το κείμενο έναρξης κινητοποιήσεων και απεργίας πείνας από αναρχικούς και άλλους πολιτικούς κρατουμένους, καθώς και κρατούμενους για την απελευθέρωση των Mapuche στις Χιλιανές φυλακές, αποφασίσαμε να στείλουμε ένα κάλεσμα σε αναρχικούς/ες και άλλους πολιτικούς κρατούμενους και αγωνιστές στις ελληνικές φυλακές (μέσω τηλεφωνικών επικοινωνιών και του ταμείου αλληλεγγύης), έτσι ώστε να γίνουν κάποιες κινήσεις αλληλεγγύης και κάποια κείμενα στήριξης του αγώνα των Χιλιανών συντρόφων.
Στις 17/04 διαβάσαμε σε τοπικά ΜΜΕ για τον εμπρησμό δύο αυτοκινήτων στην πόλη μας, ένα υπηρεσιακό της αποκεντρωμένης διοίκησης Μακεδονίας – Θράκης και ένα ιδιωτικό. Το συγκεκριμένο γεγονός αν και όχι κάτι συνηθισμένο για την πόλη δεν μας προξένησε το ενδιαφέρον αφού και στο παρελθόν υπήρξαν παρόμοια περιστατικά, τα οποία δεν είχαν καμία σχέση με αναρχική δράση.
Στις 19/04 τα φυλακισμένα μέλη του ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ Πόλα Ρούπα και Νίκος Μαζιώτης δημοσιεύουν κείμενο αλληλεγγύης στις κινητοποιήσεις των αγωνιστών/ριών στις Χιλιανές φυλακές ενώ μία μέρα μετά δημοσιεύεται και το δικό μας κείμενο παράλληλα με την ανάρτηση πανό αλληλεγγύης στα κάγκελα του μουσείου Καραθεοδωρή, απέναντι από το κτίριο της περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης. Δύο μέρες μετά το κείμενο μας, δημοσιεύετε κείμενο ανάληψης ευθύνης για τον εμπρησμό των προαναφερθέντων αυτοκινήτων.
Διαβάζοντας την ανάληψη ευθύνης στο Athens indymedia αντικρίσαμε ένα πανομοιότυπο κείμενο με το δικό μας, με μια υπογραφή στην οποία συμπεριλαμβάνεται το όνομα του πεσόντα Χιλιανού συντρόφου μας Sebastian Oversluij Seguel τον οποίο έχουμε τοιχογραφία δίπλα από το στέκι μας από τον Αύγουστο του 2013. Μάλιστα, στην ανάληψη αναφέρετε πως το ένα αυτοκίνητο ήταν της ασφάλειας ενώ τα τοπικά ΜΜΕ αναφέρουν πως το αυτοκίνητο ανήκει σε ιδιώτη.
Δεν θα παίξουμε τον ρόλο του ντεντέκτιβ ούτε και μας ενδιαφέρει να βρούμε τους “ένοχους”, αυτοί μπορεί να είναι μπάτσοι, προβοκάτορες, ακόμη και άτομα που επιδίδονται σε πρακτικές επαναστατικής γυμναστικής, παίρνοντας “ιδέες” από κείμενα στο διαδίκτυο.
Η δική μας πολιτική δράση ξεκινά από το 2003 και διέπεται από συνέπεια και συνέχεα, με τα ζητήματα της αλληλεγγύης να προέχουν. Άλλωστε, ένας πολιτικός χώρος με δημόσια δράση και δημόσιες εκδηλώσεις δε θα μπορούσε να συμμετέχει ή να προβαίνει σε “νυχτερινές” δράσεις, πόσο μάλιστα σε εμπρησμούς και αυτόκατάδοτικές υπογραφές. Αυτό δεν σημαίνει πως είμαστε αντίθετοι με όσα άτομα επιλέγουν την τακτική των εμπρηστικών χτυπημάτων ή του αντάρτικου πόλης ως μέσω δράσης. Στηρίζουμε τον πολύμορφο Αναρχικό Αγώνα και θεωρούμε αναπόσπαστο κομμάτι του την ένοπλη πάλη, παραμένουμε όμως προσεκτικοί για το που θα δείξουμε την αλληλεγγύη μας.
Κλείνοντας, θεωρούμε χρήσιμο να αναφέρουμε κάποια περιστατικά τα οποία έλαβαν χώρα μπροστά από το Αναρχικό Στέκι Utopia A.D. και γύρω από αυτό, όχι απαραίτητα να σχετίζονται με τους εμπρησμούς αλλά σίγουρα με την γενικότερη στοχοποίηση μας. Έτσι, μια μέρα μετά τους εμπρησμούς διάφορα άτομα που γυροφέρνουν στον ευρύτερο ριζοσπαστικό χώρο άρχισαν τις κουβέντες καφενείου για το ποιοι μπορεί να έκαψαν τα αυτοκίνητα κάνοντας εικασίες, παράλληλα βρέθηκε καπάκι από ζάντα όρθιο μπροστά στο στέκι με το σήμα της μάρκας του ενός από τα δύο αυτοκίνητα, ενώ τις τελευταίες μέρες έγιναν κάποια μικροπράγματα στην παλιά νομική τα οποία μας χρεωθήκανε, τουλάχιστον αρχικά.
Όλα τα παραπάνω περιστατικά, έρχονται σε συνέχεα με την στοχοποίηση του στεκιού από ασφαλίτη σε σύντροφο μας και από γνωστό ακροδεξιό μέλος της ΝΔ στο διαδίκτυο, ως αναφορά δύο καμένα ATM στα τέλη του Φλεβάρη.
Τονίζουμε σε όλους τους τόνους και προς όλες τις κατευθύνσεις, πως τέτοιου είδους κινήσεις δε μας φοβίζουν ούτε και μας πτοούν, θα υπερασπιστούμε την κατάληψη μας με κάθε μέσο, όπως κάναμε και κατά το παρελθόν.
Κάτω Τα Ξερά Σας Από τις Καταλήψεις
10, 100, 1000δες Καταλήψεις Ενάντια σε Ένα Κόσμο
Οργανωμένης Σήψης
ΥΓ: Ως αναφορά κάποια πάρτι που γίνονται τον τελευταίο καιρό στη παλιά νομική, ξεκαθαρίζουμε πως δεν έχουμε καμία σχέση. Για τον λόγο αυτό, ας σταματήσουν οι υποθετικές συζητήσεις και ερωτήσεις που αναφέρονται σε εμάς. Όταν μιλάμε για υπεράσπιση του πανεπιστημιακού ασύλου, επανοικειοποίηση των πανεπιστημιακών και δημόσιων χώρων, δεν εννοούμε απολίτικα πάρτι που προάγουν κουλτούρες με τις οποίες είμαστε αντίθετοι. Δυστυχώς το οπαδικό πρόταγμα no politika έχει εισχωρήσει και στις τάξεις του “κόσμου του αγώνα”.
Αναρχικό Στέκι Utopia A.D.
Τσιμέντο στο Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο ΕΜΠΡΟΣ
Σήμερα 19/5, νωρίς το πρωί, κατά τις 7:30, έγινε μετά από εισαγγελική παραγγελία, επέμβαση εκκένωσης και σφράγισης του Ελεύθερου Αυτοδιαχειριζόμενου Θεάτρου Εμπρός, με την παρουσία της αστυνομίας και εκπροσώπων της ΕΤΑΔ (Εταιρεία Ακινήτων του Δημοσίου), της εταιρείας στην οποία ανήκει το ιστορικό κτίριο του Εμπρός, του πρώτου τυπογραφείου της Ελλάδας, χαρακτηρισμένου ως σύγχρονου μνημείου, χωρίς παρ’ όλ’ αυτά την άδεια του Υπουργείου Πολιτισμού που είναι υπεύθυνο γι’ αυτά τα κτίρια ή με την τρανταχτή απουσία του και τη σιωπηλή συνενοχή του. Τι πρόβλημα, εξάλλου, να έχει ένα Υπουργείο Πολιτισμού που τσιμεντώνεται ένα σύγχρονο μνημείο τι στιγμή που έδωσε άδεια να τσιμεντωθεί το σπουδαιότερο από τα αρχαία.
Τι πρόβλημα να έχει ένα Υπουργείο Πολιτισμού που σφραγίζεται ένα θέατρο τι στιγμή που σε όλη τη διάρκεια της δύσκολης αυτής περιόδου της πανδημίας απαξιώνει και προσβάλλει με το χειρότερο τρόπο την Τέχνη και τους ανθρώπους της οδηγώντας τους στην απόγνωση και τον αφανισμό.
Το Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο Εμπρός γεννήθηκε μέσα από τα όνειρα και τις ελπίδες εκατομμυρίων ανθρώπων που πήραν μέρος στα κοινωνικά κινήματα της εποχής μας. Είναι ένας ανοιχτός, δημόσιος κατειλημμένος χώρος με διεθνή απήχηση, ελεύθερη πρόσβαση για πάνω από 1000 επισκέπτες την εβδομάδα και ένα καθημερινό, πολύμορφο πρόγραμμα εκδηλώσεων που απευθύνεται σε ένα ευρύ φάσμα ανθρώπων με διαφορετικές πολιτισμικές καταβολές.
Από το 2011, εκατοντάδες καλλιτέχνες παρουσίασαν αφιλοκερδώς & με ελεύθερη είσοδο 400 διαφορετικά θεατρικά έργα σε περισσότερες από 2000 παραστάσεις. Έγιναν συναυλίες 450 συγκροτημάτων, εκδηλώσεις ενίσχυσης αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων, κινηματικών πρωτοβουλιών και καλλιτεχνικών ομάδων, πάνω από 300 ομιλίες και διαλέξεις για όλα τα ζητήματα της καθημερινότητας. Εκατοντάδες συνελεύσεις, εκθέσεις, φεστιβάλ ποίησης, λογοτεχνίας, εργαστήρια, μια θάλασσα συναντήσεων και δημιουργίας, μια ανάσα ελευθερίας και έκφρασης στο κέντρο της πόλης.
Προσπαθούμε να ενώσουμε τη θεωρία με την πράξη, το καλλιτεχνικό με το κοινωνικό και το πολιτικό, σε θέματα που αφορούν όλους, και να επαναπροσδιορίσουμε το ρόλο της τέχνης, σήμερα, σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, η συνέχιση του εγχειρήματος του Εμπρός είναι ζωτικής σημασίας και γι’ αυτό χρειάζεται την υποστήριξη όλων μας! Το Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο Εμπρός εκφράζει τη συμπαράσταση του σε όλους τους χώρους του κοινωνικού κινήματος που αντιμετωπίζουν την εκστρατεία του κράτους για την επιβολή μιας κανονικότητας υποταγής, φόβου, ιδιώτευσης και μαζικής αποβλάκωσης.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠ’ ΤΟ ΕΜΠΡΟΣ! ΤΑ ΚΤΙΡΙΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΣΤΕΓΑΖΟΥΝ ΜΕΣΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΟΥΣ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ: Πέμπτη 20/5/2021, στις 17:00 Ανοιχτή Συνέλευση έξω από το Εμπρός για την υπεράσπιση και συνέχιση του εγχειρήματος μετά την εκκένωση και τη σφράγιση του κτιρίου.
