Αρχείο Μήνα Αύγουστος 2022

2012-2022 10 Χρόνια Επανάστασης Στη Ροζάβα

Η Επανάσταση της Ροζάβα (Β-Α Συρία) έχει κλείσει αισίως τα 10 χρόνια. Τα επιτεύγματα της Επανάστασης, η γυναικεία απελευθέρωση η οικολογία και η άμεση δημοκρατία, σε ένα μοντέλο κοινωνικής οργάνωσης που οι επαναστάτες αποκαλούν δημοκρατικό συνομοσπονδισμό, αφού άντεξαν και εν τέλει κατατρόπωσαν τον σκοταδισμό του ISIS, απειλούνται από το τουρκικό φασιστικό κράτος και τις τζιχατιστικές συμμαχικές του συμμορίες.

Ένας πόλεμος χαμηλής έντασής συνεχίζεται μετά τη κατοχή και την εξελισσόμενη γενοκτονία στο Αφρίν, με την ανοχή και πολλές φορές στήριξη του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας. Η ημέρα Χ ίσος να μην έρθει ποτέ, τουλάχιστον έτσι όπως έγινε με την εισβολή της Τουρκίας στο Αφρίν και τις τεράστιες απώλειες του τουρκικού στρατού οι οποίες είχαν πολιτικό και οικονομικό κόστος πέραν του στρατιωτικού. Αυτό φαίνεται να έχει οδηγήσει τον Ερντογάν στη τακτική του πολέμου χαμηλής έντασης, εποικισμού, επιθέσεων με drones και με συμμορίες.

Το διεθνές κίνημα αλληλεγγύης δεν πρέπει να περιμένει μια γενικευμένη επίθεση του τουρκικού κράτους (ημέρα Χ), αλλά να συνεχίσει να πιέζει με πολύμορφες δράσεις την Τουρκία και τη διεθνή κοινότητα ώστε να δοθεί ένα τέλος στον πόλεμο.

συνέχεια

Λευτεριά Στους/Στις Φυλακισμένους/ες Αναρχικούς/ες Ανά Τον Κόσμο

Στα πλαίσια της εβδομάδας δράσεων αλληλεγγύης με τους φυλακισμένους/ες Αναρχικούς και τις Αναρχικές συντρόφισσες και συντρόφους, αναρτήσαμε πανό στη δημοτική βιβλιοθήκη της Κομοτηνής (παλιά πρυτανεία) και πετάξαμε τρικάκια στη κεντρική πλατεία, σε κεντρικά σημεία και σε γειτονιές της πόλης.

Οι Αμετανόητοι Σύντροφοι Δεν Είναι Μόνοι

Η Αλληλεγγύη Δεν Γνωρίζει Σύνορα

συνέχεια

ΔΙΕΘΝΗΣ EΒΔΟΜΑΔΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΜΕ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ 23-30 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2022

Το γεγονός ότι ο καπιταλισμός δεν εστιάζει στις ανάγκες μας αλλά στο κέρδος, αποδεικνύεται με όλη του τη βαρβαρότητα σε περιόδους κλιματικής κρίσης, πανδημίας Covid-19 και κατάρρευσης των κοινωνικοοικονομικών συστημάτων σε όλο τον κόσμο. Αυτοί που επωφελούνται από τον καπιταλισμό πλουτίζουν σε περιόδους καταστροφής. Αλλά με τις συνεχιζόμενες κρίσεις βιώνουμε επίσης μια νέα εποχή εξεγέρσεων από τα κάτω. Η αντίσταση στον πόλεμο στην Ουκρανία, οι διαμαρτυρίες του Σουδάν κατά της στρατιωτικής κυριαρχίας ή η κοινωνική εξέγερση στη Χιλή είναι μερικά παραδείγματα που δεν μας δείχνουν μόνο τις δυνατότητες οργάνωσης και συλλογικής πάλης. Υπογραμμίζουν επίσης πόσο σημαντικό είναι για τα κοινωνικά κινήματα να μαθαίνουν το ένα από το άλλο και να υποστηρίζουν το ένα το άλλο σε αυτούς τους καιρούς. Όχι μόνο έξω από τους τοίχους αλλά και πίσω από αυτούς. Από το ξέσπασμα της πανδημίας του Covid-19, έχουμε δει σκληρούς αγώνες κατά της φυλάκισης, υπενθυμίζοντας μας ότι οι έγκλειστοι είναι αυτοί που επηρεάζονται περισσότερο όταν όλα πέφτουν. Ξεσπάσματα από βραζιλιάνικες και ιταλικές φυλακές, άνθρωποι στη φυλακή που πυρπολούν μια φυλακή στην Ταϊλάνδη και συνεχείς απεργίες πείνας όπως αυτές που βλέπουμε στην Ελλάδα ή σε στρατόπεδα κράτησης Πολωνών προσφύγων είναι παραδείγματα του θάρρους που δείχνουν οι άνθρωποι στις φυλακές για να γκρεμίσουν τους τοίχους. Σε όλους αυτούς τους αγώνες, οι αναρχικές ιδέες και αξίες είναι το καύσιμο για συλλογική αντίσταση. Δεν αποτελεί έκπληξη η καταστολή εναντίον των αναρχικών αυξάνεται και η αλληλεγγύη χρειάζεται περισσότερο από ποτέ. Το καπιταλιστικό σύστημα κυριαρχίας μπορεί να λειτουργήσει λόγω της συνεχιζόμενης απομόνωσης μεταξύ των ανθρώπων, του ατελείωτου ανταγωνισμού και παραβλέποντας τις πραγματικές μας ανάγκες και επιθυμίες. Χρειαζόμαστε αλληλεγγύη στις φιλίες μας, στη δουλειά, στη γειτονιά, στις κοινότητές μας. Αυτοί έξω και εκείνοι μέσα στους τοίχους τους. Ας ξεσπάσουμε μαζί! Γι’ αυτό καλούμε ξανά για Διεθνή Εβδομάδα Αλληλεγγύης με Αναρχικούς Κρατουμένους. Κάντε μια δράση αλληλεγγύης! Γράψτε γράμματα, οργανώστε ομιλίες ή προβολή ταινιών, κάντε τους συντρόφους μας ορατούς στους δρόμους με ένα πανό ή ένα γκράφιτι και αφήστε τους να δείξουν ότι είναι στην καρδιά μας και ότι παλεύουμε μαζί. Ας θυμηθούμε αυτούς που πολέμησαν ενάντια σε αυτή την αδικία και πλήρωσαν με τη ζωή τους. Κανείς δεν είναι ελεύθερος, μέχρι να είναι όλοι ελεύθεροι! Εάν έχετε ερωτήσεις ή σχόλια, εάν θέλετε να μας στείλετε μια φωτογραφία, ένα σύντομο κείμενο, μια καταγραφή της εκδήλωσης ή της δράσης σας, παρακαλούμε γράψτε μας  write to us

Call for International Week of Solidarity with Anarchist Prisoners 2022 // 23 – 30 August

https://solidarity.international/embed/#?secret=VNoMCPfRDv#?secret=2mrfBPgsCu

μετάφραση: Τροχιά στο Άπειρο

συνέχεια

ΣΑΚΚΟ ΚΑΙ ΒΑΝΖΕΤΤΙ, ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟΙ ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ 23/8/77

«… Και δεν θέλω αυτούς τους ανθρώπους της καπιταλιστικής τάξης που είναι καλοί στο να κρατούν χρήματα στην τράπεζα, καλοί και καλοί, όταν έρχεται στο κεφάλι τους, παίρνουν αυτούς τους φτωχούς και τους χτυπούν για να πεθάνουν στο πόλεμος! Δεν το θέλουμε αυτό. Δεν μας ταιριάζει. Ο πόλεμος δεν μας ταιριάζει. Και με ποιο δικαίωμα να σκοτωθούμε ο ένας τον άλλον; Δούλεψα με Γερμανούς συντρόφους, με αντιμετώπισαν σαν αδερφό. Και γιατί έπρεπε να τους σκοτώσω; (Nicola Sacco)

«… Σε όλη μου τη ζωή δεν έχω κλέψει ποτέ, δεν έχω σκοτώσει. Δεν έχω χύσει ποτέ ανθρώπινο αίμα, εγώ. Αγωνίστηκα για να εξαλείψω το έγκλημα, πρώτα απ’ όλα, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Και αν υπάρχει ένας λόγος που είμαι εδώ, είναι αυτός και κανένας άλλος. Μια πρόταση, μια πρόταση, κύριε Κάτσμαν, μου έρχεται πάντα στο μυαλό: «Εσείς, κύριε Βανζέτι, ήρθατε εδώ στην πόλη Μπενγκόντι για να πλουτίσετε». Μια φράση που μου δίνει χαρά. Δεν έχω σκεφτεί ποτέ να εμπλουτίσω. Δεν είναι αυτός ο λόγος που υποφέρω και πληρώνω. Υποφέρω και πληρώνω για ένα σφάλμα που πραγματικά έχω διαπράξει. Υποφέρω και πληρώνω γιατί είμαι αναρχικός …. και εγώ ήλιος αναρχικός! Επειδή είμαι Ιταλός … και είμαι Ιταλός. Αλλά είμαι τόσο πεπεισμένος ότι έχω δίκιο ότι αν είχατε τη δύναμη να με σκοτώσετε δύο φορές και μπορούσα να ξαναγεννηθώ δύο φορές, θα ζούσα ξανά για να κάνω ακριβώς τα ίδια πράγματα που έκανα. [μετά από ένα μικρό διάλειμμα] Nicola Sacco … ο σύντροφός μου Nicola! Ναι, ίσως είναι καλύτερα να μιλήσω από εκείνον. Αλλά πόσες φορές, πόσες φορές, κοιτάζοντάς τον, σκεπτόμενος αυτόν, αυτόν τον άνθρωπο που τον θεωρείς κλέφτη και δολοφόνο και τον οποίο θα σκοτώσεις… Όταν τα κόκκαλά του, κύριε Thayer, δεν θα είναι παρά σκόνη , και τα ονόματά σας, τα ιδρύματά σας θα είναι μόνο η ανάμνηση ενός παρελθόντος -καταραμένου-, το όνομά του, το όνομα του Nicola Sacco, θα είναι ακόμα ζωντανό στις καρδιές των ανθρώπων. [στον Σάκο] Πρέπει να τους ευχαριστήσουμε. Χωρίς αυτούς θα είχαμε πεθάνει σαν δύο φτωχοί εκμεταλλευόμενοι, ένας καλός τσαγκάρης, ένας καλός ιχθυοπώλης, και ποτέ σε όλη μας τη ζωή δεν θα μπορούσαμε να ελπίζουμε να κάνουμε τόσα πολλά υπέρ της ανεκτικότητας, της δικαιοσύνης, της κατανόησης μεταξύ των ανθρώπων. Δώσατε νόημα στη ζωή δύο εκμεταλλευόμενων φτωχών! (Bartolomeo Vanzetti)

ΠΗΓΗ
συνέχεια

Από τον αποκλεισμό και τη βίαιη υποτίμηση των μεταναστών/-τριών στις εκκενώσεις των καταλήψεων.

Μας εστάλη

Η επίθεση σε χώρους αγώνα με την καταστολή και την εκκένωση των καταλήψεων και η βίαιη υποτίμηση του μεταναστευτικού σώματος με τον εκτοπισμό και το ανελέητο κυνήγι ολόκληρων μεταναστευτικών πληθυσμών, αποτελεί ένα σταθερό στρατηγικό σχεδιασμό του κράτους, ανεξάρτητα από την εκάστοτε κυβέρνηση.

Ενώ η μια κρίση διαδέχεται την άλλη (οικονομική, υγειονομική, ενεργειακή, επισιτιστική) το κράτος με τα πραιτοριανά του σώματα, μετά τη σθεναρή αντίσταση του κινήματος αλληλεγγύης των καταλήψεων στο τελεσίγραφο του Χρυσοχοΐδη,  επανέρχεται για να προχωρήσει σε εκ νέου επιθέσεις σε καταλήψεις («111», «Παλιό Νεκροτομείο»)  ή να απειλήσει με εκκενώσεις («Αντιβίωση»). Τη στιγμή που σχέδια εκκένωσης του camp Ελαιώνα, που εδώ και μήνες έχουν ξεδιπλωθεί από τον Δήμο Αθηνών και το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, καταλήγουν στο στόχο τους με τη σταδιακή εκδίωξη δεκάδων μεταναστών σε δυσμενείς συνθήκες, παρά την αντίσταση μεταναστών και αλληλέγγυων. Τη στιγμή που 39 μετανάστες/-τριες που βρίσκονταν εγκλωβισμένοι/-ες σε νησίδα στον Έβρο απειλούνταν με απέλαση, με το θάνατο της πεντάχρονης Μαρίας από τη Συρία να αποτελεί άλλη μια ανυπολόγιστη απώλεια στα σύνορα με τις εκκλήσεις για βοήθεια άλλων 49 εγκλωβισμένων μεταναστών/-τριών σε άλλη νησίδα στον Έβρο (στις εκβολές Ερυθροπόταμου στο Διδυμότειχο) να πέφτουν στο κενό. Η υποτίμηση αυτή των μεταναστών έχει οργανική σχέση με την υποτίμηση ολόκληρου του κόσμου της εργασίας, αφού οι μετανάστες αποτελούν το πιο υποτιμημένο και μαύρο κομμάτι της εργατικής τάξης, τον μόνιμο εφεδρικό στρατό φτηνών εργατών σε όλα τα πεδία της καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Παράλληλα, η στρατιωτική διαχείριση των μεταναστών, η δαιμονοποίησή τους, ο εγκλεισμός και ο εκτοπισμός τους είναι μέσο για το χτίσιμο της «εθνικής ενότητας» εμπρός στο «επικίνδυνο Άλλο», τον «ξένο», τη «μεταναστευτική απειλή». Με αυτή τη διαχείριση το κεφάλαιο συνεχίζει να αναπαράγεται είτε μέσω των εξοπλιστικών προγραμμάτων για τη  φύλαξη  των  συνόρων, είτε  μέσω  του ανθρωπιστικού  κεφαλαίου (πχ ΜΚΟ) που συμβάλει στη γενικότερη διαιώνιση των συνθηκών καταπίεσης και εκμετάλλευσης μέσω της «φιλανθρωπίας» από τα πάνω.

Στα πλαίσια του παραπάνω στρατηγικού σχεδιασμού του κράτους η κατάληψη 111, που υπήρχε από το Μάρτιο του 2015, εκκενώθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της 22/07 δίνοντας τέλος στη συγκεκριμένη προσπάθεια αυτοοργάνωσης, αυτοδιαχείρισης και αυτοδιεύθυνσης στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Αφού κατέσχεσαν «επικίνδυνα υλικά» (κουζινομάχαιρα, μπουκάλια μπύρας κ.ά.) για να δημιουργήσουν εντυπώσεις παρέα με τα τηλε-παπαγαλάκια, σφράγισαν το κτίριο με θωρακισμένη πόρτα.

Την Τρίτη 16/08 πραγματοποιήθηκε εκκένωση της κατάληψης Παλιού Νεκροτομείου στην  Αλεξανδρούπολη. Η κατάληψη εδώ και έξι χρόνια αποτελεί έναν κοινωνικό χώρο με πολιτικές και πολιτισμικές παρεμβάσεις έχοντας καταφέρει να συνάψει σχέσεις με την τοπική κοινωνία και να συνεισφέρει στους τοπικούς κοινωνικούς –ταξικούς αγώνες μέσα από αντιιεραρχικές και οριζόντιες δομές αυτοοργάνωσης. Έτσι από τις πρώτες πρωινές ώρες το συγκρότημα του παλιού Νοσοκομείου αποκλείστηκε από δυνάμεις της αστυνομίας, που δεν επέτρεπαν την πρόσβαση στο χώρο, παράλληλα προκλήθηκαν φθορές στην είσοδο και ο χώρος σφραγίστηκε. Μάλιστα τις 22 Ιουλίου είχε δοθεί τελεσίγραφο που διέταζε την αποχώρησή των συντρόφων/-ισσών έως τις 27 Ιουλίου.

Η κατάληψη Αντιβίωση στα Γιάννενα για άλλη μια φορά βρίσκεται στο στόχαστρο της διοίκησης του Νοσοκομείο Χατζηκώστα (η οποία είχε συνυπογράψει την εντολή για εκκένωση του κτηρίου το 2013) μέσω του αθλητικού σωματείου ΑμεΑ «ΠΥΡΡΟΣ» στο οποίο έχει παραχωρηθεί το κτήριο. Γίνεται ξεκάθαρο, τη στιγμή που υπάρχουν δεκάδες άδεια και αναξιοποίητα κτήρια στην πόλη, πως ο καθοριστικός  λόγος της επιλογής της Αντιβίωσης για το εν λόγω σωματείο είναι η καταστολή και η εκκένωση. Κάτι το οποίο είναι προφανές σε μια πόλη με ιστορικό αρκετών εκκενώσεων (Αντιβίωση, Acta et Verba, Non Serviam), εκκένωσης και κατεδάφισης (Brooklyn), αλλά και δυναμικών ανακαταλήψεων (Αντιβίωση, Acta et Verba).

(περισσότερα…)
συνέχεια

Η Ακροδεξιός Η Άνθρωπος

Για άλλη μια φορά πρόσφυγες και μετανάστες εγκλωβίζονται σε νησίδα του ποταμού Έβρου ανάμεσα στα σύνορα Ελλάδας-Τουρκίας. Για άλλη μια φορά χάνουν τη ζωή τους μικρά παιδιά, παραμένοντας άθαφτα για μέρες. Για άλλη μια φορά οι δύο ΝΑΤΟικοί σύμμαχοι ρίχνουν την ευθύνη ο ένας στον άλλον. Για άλλη μια φορά τα ακροδεξιά θρασύδειλα σκουπίδια ξεσαλώνουν στο διαδίκτυο. Για άλλη μια φορά η διεθνής κοινότητα και οι διεθνείς οργανισμοί ανθρωπίνων δικαιωμάτων αντιδρούν “δυναμικά” κατά των υπεύθυνων κρατών με “αυστηρότατες”… ανακοινώσεις…! Για άλλη μια φορά η “άγια” κοινωνία αδιαφορεί.

Δεν υπάρχει λόγος να αναφέρουμε για ποιο περιστατικό μιλάμε γιατί είναι γνωστό σε όλη την κοινωνία της Θράκης, των καλών χριστιανών και μουσουλμάνων και πλέων σε όλο τον κόσμο. Άλλωστε, όπως προαναφέραμε, δεν είναι το πρώτο και δυστυχώς ούτε το τελευταίο. Δεν θα μπούμε σε λεπτομέρειες κάνοντας επίκληση στο συναίσθημα, γιατί η ανθρωπιά δεν εμπεριέχει απαραίτητα την ελεημοσύνη, αλλά ούτε και θέλουμε να δημιουργήσουμε εικόνες για ακροδεξιές ονειρώξεις.

Αυτό που θέλουμε να πούμε είναι πως η κοινωνία σας ΒΡΩΜΑΕΙ κανιβαλισμό. Από το “σαφάρι” κατά μεταναστών και προσφύγων το 2019, με δύο τουλάχιστον νεκρούς πρόσφυγες από τα πυρά παρακρατικών, μέχρι τις συμμορίες νεαρών με αρχηγούς μεγαλύτερης ηλικίας που λιντσάρανε, κλέβανε και βιάζανε αλλά και την σχεδόν καθημερινότητα, συνεργασίας συνοριακών και ντόπιων παρακρατικών σε επαναπροωθήσεις με ξυλοδαρμούς, ληστείες, βιασμούς και δολοφονίες, σε Έβρο και νησιά. Πολλές φορές με τη συμμετοχή “αγανακτισμένων” πολιτών της εκάστοτε τοπικής κοινωνίας.

Μια κοινωνία που χει κάνει το ρουσφέτι και τη ρουφιανιά κανονικότητα και το ψέμα αλήθεια. Μια κοινωνία που βλέπει  να εξελίσσεται το θέατρο του παραλόγου εις βάρος της από το κράτος και ο φιλοτομαρισμός της δεν την αφήνει να το παραδεχθεί και να αντισταθεί. Μόνο βγάζει την οργή για την κατάντια της εναντίον αδύναμων και διαφορετικών και στη καλύτερη στο διαδίκτυο.

Παράλληλα, ένα κράτος που το διαχειρίζεται η χειρότερη κυβέρνηση μετά τη χούντα(;) και ανταγωνίζεται επάξια σε αυταρχισμό τη φασιστική κυβέρνηση της υποτιθέμενης εχθρικής Τουρκίας. Ένα κράτος στο οποίο οι ακροδεξιοί πολίτες του, που ονειρεύονται χούντες, Μεταξάδες, ναζι κτλ δε θα έπρεπε να έχουν κανένα παράπονο αφού η συγκεκριμένη κυβέρνηση, αυτή των παιδεραστών, καλύπτει όλα τα γούστα ακόμη και των βασιλικών.

Ξαναγυρνώντας στο θέμα μας, θα κάνουμε κάποια  ρητορικά ερωτήματα. Αν οι μετανάστες είχαν εγκλωβιστεί στα Ίμια θα λέγατε ρε παιδεραστές της ΝΔ πως είναι τουρκικής δικαιοδοσίας; Πόσο ξευτίλες είστε ρε ακροδεξιά σκουπίδια που διαδίδετε πως δεν υπάρχουν εγκλωβισμένοι; Εσείς ρε ευαίσθητοποιημένοι αριστεροί βουλευτές και περιφερειακοί-δημοτικοί σύμβουλοι και λοιποί θεσμικοί φορείς που είστε; Χαθήκατε στις ανακοινώσεις σας;

Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες για τον πολιτισμό σας είναι προϊόντα, τα “σκάρτα” στέλνονται πίσω, τα υπόλοιπα που επιδοτούνται από “ανθρωπιστικά” ευρωπαϊκά προγράμματα στοιβάζονται στις αποθήκες ψυχών μέχρι να πάρουν το barcode και να αφεθούν ελεγχόμενα. Δεν είναι τυχαίο πως το προσφυγικό-μεταναστευτικό ζήτημα αποκαλείται πρόβλημα.

Ο πολιτισμός σας σκοτώνει, βιάζει, βασανίζει τους κολασμένους της Γής. Ανέχεται μέχρι και τις δολοφονίες μικρών παιδιών, αδιαφορώντας ακόμα και μετά το θάνατο τους αν μένουν άταφα. Αυτός ο Κρεόντιος πολιτισμός πρέπει να καταστραφεί. Άλλωστε εμείς θα ήμαστε πάντα με τις Αντιγόνες αυτού του κόσμου.

Τέλος, δυστυχώς εμείς δεν μπορέσαμε να παρευρεθούμε στο σημείο για βοήθεια, γιατί πολύ απλά απαγορεύεται, αλλά ένα τελευταίο θα σας πούμε και αυτό απευθύνεται προς όλους και προς τους διαχειριστές της δημοκρατίας σας και προς την κοινωνία σας. Ότι σπέρνεις θερίζεις, με ότι αυτό συνεπάγετε.

Αλληλεγγύη με τους μετανάστες του Ελαιώνα που απειλείται με εκκένωση

Στον κόσμο των αφεντικών είμαστε όλοι ξένοι

Αναρχικό στέκι Utopia A.D.

συνέχεια