Αρχείο Μήνα Οκτώβριος 2022

Οι Καταπιεσμένοι Δεν Έχουν Πατρίδα

Την Παρασκευή 28/10 ημέρα εθνικής επετείου για την αρχή του πολέμου, αναρτήσαμε πανό ενάντια στο παραμύθι της εθνικής ενότητας, στην κεντρική πλατεία Κομοτηνής (πλατεία Ειρήνης) και πετάξαμε τρικάκια σε όλα τα κεντρικά σημεία που την ώρα εκείνη ήταν γεμάτα από κόσμο.

Τη στιγμή που σύσσωμα τα πολιτικά κόμματα της βουλής (με εξαίρεση ίσως το μέρα25) στις επετειακές τους δηλώσεις καταδικάζουν την τουρκική προκλητικότατα (για άλλη μια φορά εδώ και μισό αιώνα), και τονίζουν την ανάγκη της εθνικής ενότητας, η ζυγαριά της δικαιοσύνης και της ελευθερίας γέρνει όλο και περισσότερο υπέρ των “ομοεθνών” μας καταπιεστών και των ραγιάδων τους.

Η κατάσταση είναι η χειρότερη από οποιαδήποτε άλλη υπήρξε στον ελλαδικό χώρο και παράλληλα η ποιο ξεκάθαρη. Πλέων και η αξιοπρέπεια είναι υποθηκευμένη.

Ή με τους καταπιεστές ή με τους καταπιεσμένους.

Αγώνας για την αξιοπρέπεια τη γη την ελευθερία.

ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ

συνέχεια

DIY BAR

Αυτοοργανωμένο ΜΠΑΡ την Πέμπτη 27/10 και ώρα 22:00 στο Αναρχικό Στέκι Utopia A.D (δίπλα στο αμφιθέατρο παλιάς νομικής). Να ξεφύγουμε από την εμπορευματοποίηση της διασκέδασης μας.

συνέχεια

ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ: Αυτή Είναι Η Ουσία Του Κράτους

Σήμερα 21/10/2022 πανελλαδική ημέρα δράσης και μνήμης του Β. Μάγγου και ημέρα διεξαγωγής της δίκης των μπάτσων δολοφόνων του, αναρτήσαμε πανό και πετάξαμε τρικάκια στην κεντρική πλατεία της Κομοτηνής. Στο πανό και τα τρικάκια αναφερόμαστε και στον Ν. Σαμπάνη καθώς και στον 16χρονο που δολοφονήθηκε στη Θεσ/νικη από μπάτσο με συμβατικό όχημα της αστυνομίας.

συνέχεια

Καταγγελία – Προειδοποίηση

Καταγγελία Προειδοποίηση

Με αφορμή το πιο πρόσφατο περιστατικό ψεμάτων, λασπολογίας και κουτσομπολιών κατά της συλλογικότητας μας και συγκεκριμένα εναντίον συντρόφου μας, καταθέτουμε δημόσια το παρόν κείμενο. Σκοπός του είναι να καταγγείλει και να προειδοποιήσει τα άτομα τα οποία η πολιτική τους “δράση” αρχίζει στο διαδίκτυο και τελειώνει σε ψέματα, κουτσομπολιά και λασπολογία σε κινηματικούς χώρους και εναλλακτικά μαγαζιά.

Λίγους μήνες πριν, μας μεταφέρθηκε από δύο άτομα (άγνωστα μεταξύ τους), έναν σύντροφο και ένα άτομο το οποίο σπούδαζε στην Κομοτηνή και υπήρξε αλληλέγγυο προς τη συλλογικότητα μας, ενημέρωση πως κάποια κοπέλα στη Θεσσαλονίκη η οποία δραστηριοποιείται στον ελευθεριακό χώρο Sabot, μας λασπολογούσε διαδίδοντας ψέματα σε κινηματικές διαδικασίες (κατάληψη Α.Π.Θ) και άτομα.

Η κοπέλα αυτή, στο κατειλημμένο Α.Π.Θ όπου και παρευρισκόταν το αλληλέγγυο άτομο και σε συνομιλία της με σύντροφο από Θεσσαλονίκη, διέδιδε διαστρεβλωμένα περιστατικά κατηγορώντας μας για σεξισμό και χουλιγκανισμό. Τονίζοντας πως αποτρέψαμε άλλα άτομα να κάνουν κατάληψη υπό την απειλή ότι θα δώσουμε τα ονόματα τους στους μπάτσους, αποκαλώντας μας στην ουσία ρουφιάνους. Τέλος αναφερόμενη σε σύντροφο μας από την Κομοτηνή και παλιό μέλος του στεκιού πως δεν έχει σκοπό να φύγει από την πόλη επειδή πουλάει ναρκωτικά μέσω του στεκιού.

Εμείς από τη πλευρά μας, προσπαθήσαμε να έρθουμε σε επαφή με την συνέλευση του Sabot και με την ίδια, με πρόθεση να λήξει το θέμα με ήπιο τρόπο, αλλά και να θέσουμε το ζήτημα της συμπεριφοράς της στη συνέλευση της, πιστεύοντας πως μέσω του διαλόγου θα σταματούσε αυτή η ύπουλη επίθεση κατά της συλλογικότητας μας και του συντρόφου μας, κατανοώντας η ίδια τα λάθη της. Δυστυχώς, όταν τελικά καταφέραμε και ενημερώσαμε ένα μέλος του Sabot η απάντηση που λάβαμε μετά τη συνέλευσή τους από e-mail ήταν ειρωνική, χωρίς καμία διάθεση για διάλογο, παρ όλου που τους γνωστοποιήσαμε πως θα βρισκόμασταν για εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη την ίδια περίοδο.

Οι παραπάνω τακτικές, είναι αυτές που χρησιμοποιούν εδώ και χρόνια οι κάθε λογής σταλινικοί με πρωτοστάτη το Κ.Κ.Ε, συκοφαντώντας αναρχικούς αλλά και όσους δεν ακολουθούν τη γραμμή του. Το Κ.Κ.Ε άλλωστε είναι το ίδιο που με την πρώτη ευκαιρία βαφτίζει όσους ανθρώπους ανήκουν στον Αναρχικό χώρο ως ναρκομανείς, ναρκέμπορους, πράκτορες, ασφαλίτες και στη καλύτερη, παραπλανημένους. Επίσης δεν είναι λίγες οι φορές όπου ασφαλίτες συκοφάντησαν συντρόφους στον εργασιακό τους χώρο, σε συγγενείς και φίλους αλλά και σε μαγαζιά εστίασης που τύχαινε να πηγαίνουν ως πελάτες, τελώντας τις βρομοδουλειές τους, σαν την συγκεκριμένη “αναρχική”.

Τέτοιου είδους άτομα τα οποία στα φοιτητικά τους χρόνια ήταν ανύπαρκτα στους αγώνες, φτιάχνουν ένα αγωνιστικό προφίλ στο διαδίκτυο και όταν τελειώνουν τις σπουδές, φεύγοντας από την επαρχία, μπαίνουν σε συνελεύσεις στεκιών των αστικών κέντρων, με πρωταρχικό σκοπό να περιαυτολογήσουν για την πολιτική τους δράση ως φοιτητικά υποκείμενα καθώς επίσης και να αναδείξουν το πόσο μαλάκες είναι οι άλλοι. Στη διαιώνιση αυτής της κατάστασης, μερίδιο ευθύνης έχουν και οι συλλογικότητες, τα στέκια και οι καταλήψεις που δέχονται τα άτομα με τέτοιες συμπεριφορές, χωρίς να κάνουν κάτι να σταματήσει η πολιτική του κουτσομπολιού αλλά και αρνούνται να βρεθούν σε διάλογο ή έστω σε πολιτική αντιπαράθεση με τους άμεσα ενδιαφερόμενους, οικοδομώντας μια εχθρική σχέση μεταξύ στεκιών χωρίς καν να γνωρίζονται και όλα αυτά για τα μάτια μιας συντρόφισσας ή συντρόφου και στο όνομα της μαζικότητας.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, απορίας άξιο είναι το γιατί ένα άτομο το οποίο δε γνωρίζουμε και προφανώς δε μας γνωρίζει λέει ό,τι λέει. Το μόνο που μπορούμε να φανταστούμε είναι ότι αναμασάει την λάσπη που μας έριχνε ο κοινωνικός  περίγυρος που είχε στην Κομοτηνή καθώς ήταν άτομα εχθρικά προς την συλλογικότητά μας.  Είναι πράγματι μια αποτυχημένη προσπάθεια κάλυψης της ανυπαρξίας της ή υπάρχει κάποιος άλλος λόγος; Ευθύνη φέρει και η συνέλευση του Sabot που δεν κάνει τίποτα να σταματήσει τη διασπορά ψευδών κατηγοριών και εμπιστεύεστε τυφλά τη κοπέλα αυτή, συντηρώντας έτσι τα κουτσομπολιά της.

Κατά το παρελθών, έχουμε γνωρίσει αρκετά άτομα τα οποία είχαν άποψη για μας χωρίς να μας γνωρίζουν, ούτε καν να έχουν διαβάσει κάποιο κείμενο μας ώστε να δικαιολογεί κάποια άποψη. Γνωρίζουμε μόνο πως όλο αυτό λειτουργεί σαν κάποιος αστικός μύθος από διάφορα φοιτηταριά που περνάν από την Κομοτηνή ανά τα χρόνια.

Κλείνοντας, εάν αποδειχτεί πως τίποτε απ’ όλα αυτά δε συνέβη, θα ζητήσουμε δημόσια συγγνώμη αναλαμβάνοντας τη πολιτική ευθύνη που μας αναλογεί. Προειδοποιούμε όμως, πως από δω και πέρα οτιδήποτε κι αν υποπέσει επί της αντίληψης μας αναφορικά με ψεύδος το οποίο στοχεύει στην αμαύρωση συντροφικών υποκειμένων μας ή μέχρι και την ιστορία του στεκιού, θα αντιμετωπιστεί ανάλογα με τη βαρύτητα όπου κρίνουμε εμείς πως επιβάλλεται να δοθεί.

Υ.Γ. Το όνομα της κοπέλας μας έχει γνωστοποιηθεί, ωστόσο αποφασίσαμε να μην το δημοσιεύσουμε για ευνόητους λόγους.

Αναρχικό Στέκι Utopia A.D.

utopia-ad.org

 utopia_ad@riseup.net

συνέχεια

Η ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΚΑΤΑΛΗΨΗ – ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ…

Μας εστάλη

Η ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΤΗΝ ΦΛOΓΑ ΠΟΥ ΑΝΑΨΑΜΕ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΣΒΗΝΕΙ

Ανέκαθεν οι καταλήψεις και ο κόσμος του αγώνα έμπαιναν στο στόχαστρο από μεριάς κράτους και ιδιωτών. Αυτή τη φορά, τα βλέμματα στρέφονται προς την κατάληψη Αντιβίωση. Το κατειλημμένο κτήριο επί της οδού Παπανδρέου και Μπελογιάννη ανήκει στη διοίκηση του νοσοκομείου Χατζηκώστα. Ήταν η ίδια διοίκηση που το 2013 είχε συνυπογράψει την εντολή για εκκένωση του κτηρίου και που χρόνια τώρα κρατάει μια ξεκάθαρα εχθρική στάση προς τις αγωνιζόμενες που το διαχειρίζονται. Τελικά αποφασίζει να ενεργοποιήσει τις διαδικασίες εξευγενισμού της περιοχής, δίνοντας τη σκυτάλη στο αθλητικό σωματείο ΑΜΕΑ «ΠΥΡΡΟΣ» που χρόνια αναζητά έναν χώρο στέγασης και γλυκοκοιτάζει την Αντιβίωση για να καλύψει τις αθλητικές του ανάγκες. Πλέον, η διαχείριση του κτηρίου, στα χαρτιά, έχει περάσει στον «Πύρρο», μασκαρεύοντας έτσι την καταστολή με ένα πιο ανθρωπιστικό προφίλ.

ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ Ή ΜΕ ΈΝΑ
ΣΜΠΑΡΟ ΔΥΟ ΤΡΥΓΟΝΙΑ;

Είναι δεδομένο πως η εξουσία, δεν διστάζει να χρησιμοποιεί οποιοδήποτε μέσο ώστε να εξυπηρετεί τους δικούς της ιδιοτελείς σκοπούς. Ας μη γελιόμαστε! Δεν έπιασε ο πόνος το κράτος ξαφνικά για τις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία. Απλά η ανάγκη στέγασης των αθλητικών δραστηριοτήτων των ΑΜΕΑ αποτελεί μια πρώτης τάξης ευκαιρία ώστε από τη μία να πουλήσουν ένα “ευαισθητοποιημένο” προφίλ στους ψηφοφόρους τους κι από την άλλη να κερδοφορήσουν με την επικείμενη ανάπλαση. Το σχέδιό τους θα προβληθεί ως μια απόπειρα αξιοποίησης των δημοσίων κτηρίων, ξεχνάνε όμως πως ο χώρος ήδη αξιοποιεί-
ται.Βρισκόμαστε, δημιουργούμε, ζυμωνόμαστε καθημερινά μέσα σε αυτόν και δεν έχουμε σκοπό να φύγουμε τόσο εύκολα.

Από επικοινωνιακές φανφάρες και δακρύβρεχτα λόγια έχουμε μπουχτίσει. Η αλήθεια όμως βρίσκεται στις πράξεις και δεν μπορεί να κρυφτεί. Χρειάζεται μόνο μια βόλτα στο κέντρο (και όχι μόνο) της πόλης ώστε να αντιληφθούμε ποια είναι η πραγματικότητα. Η ευαισθητοποίηση των αρχών τελειώνει εκεί που αρχίζει το κέρδος. Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι οι καφετέριες έχουν εξαπλωθεί τόσο που καθίσταται αδύνατο να βρεθεί ένα τετραγωνικό μέτρο πεζοδρομίου; Κι όταν βρίσκεται, συνήθως είναι κατειλημμένο από κάποιο σταθμευμένο όχημα! Ταβέρνες και μπαράκια κόβουν τον πεζόδρομο στη μέση στον μόλο! Ράμπες στις διαβάσεις ούτε γι’αστείο! Ανισόπεδες διαβάσεις ανύπαρκτες! Και όσο για ήχο στα φανάρια; Το κράτος μάλλον ποντάρει στο καλό ένστικτο των τυφλών…

(περισσότερα…)
συνέχεια

Ιταλία: Ο μόνος βιώσιμος δρόμος – Μανιφέστο αλληλεγγύης για τον αναρχικό Alfredo Cospito

Ο ΜΟΝΟΣ ΒΙΩΣΙΜΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

Από τις 5 Μάη, ο σύντροφός μας, Alfredo Cospito, βρίσκεται έγκλειστος υπό το καθεστώς 41 bis. Το μέτρο αυτό επιβλήθηκε έπειτα από μήνες λογοκρισίας στην αλληλογραφία του, και έπειτα απ’ την κατασταλτική επιχείρηση Sibilla τον Νοέμβρη του 2021, στα πλαίσια της οποίας εκδόθηκε ένταλμα για τη σύλληψή του ενώ βρισκόταν στη φυλακή. Πίσω απ’ την αυστηροποίηση των όρων του εγκλεισμού του Alfredo, δεσπόζει η κατάφωρη επιθυμία του κράτους να βουλώσει το στόμα ενός συντρόφου που, κατά τη διάρκεια των ετών του εγκλεισμού του, έχει συνεισφέρει τόσο πολύ στον αναρχικό διάλογο, μέσω άρθρων και παρεμβάσεων.

Το 41 bis είναι ένα σκληρό καθεστώς εγκλεισμού, δημιουργημένο ώστε να απομονώνει, να αποσιωπεί και να εκμηδενίζει τον κρατούμενο, πασχίζοντας να τον αναγκάσει να “συνεργαστεί” με τη Δικαιοσύνη. Καθιερώθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’80, και εφαρμόστηκε άμεσα σε καταστάσεις εξαίρεσης που αφορούσαν ταραχές και σοβαρά επείγοντα περιστατικά εντός των καταστημάτων σωφρονισμού. Το 1992, έπειτα απ’ το μακελειό του Capaci, επεκτάθηκε σε κατάδικους της Μαφίας. Από το 2002, έχει επίσης εφαρμοστεί σε όσες και όσους κατηγορούνται για τρομοκρατία και ανατροπή, ως εργαλείο πολιτικής καταστολής. Επιπλέον, αυτή τη στιγμή βρίσκονται υπό αυτό το καθεστώς εγκλεισμού και κάποιοι αιχμάλωτοι που ανήκουν στην κομμουνιστική οργάνωση των Ερυθρών Ταξιαρχιών – Μαχόμενου Κομμουνιστικού Κόμματος (BR-PCC). Ενώ αρχικά θεσπίστηκε ως καθεστώς κράτησης με προσωρινό χαρακτήρα, από έκτακτη ανάγκη σε έκτακτη ανάγκη, αυτή η εξαίρεση κατέστη ο κανόνας. Και ο μηχανισμός αυτός έχει αποτελέσει πλέον βούτυρο στο ψωμί για την πλειονότητα του πληθυσμού, έπειτα απ’ την κήρυξη της αποκαλούμενης πανδημίας. Είναι πλέον αποδεδειγμένο: Όταν επιβάλλονται μέτρα εκτάκτου ανάγκης, δεν υπάρχει επιστροφή.

Η μεταφορά του Alfredo σε καθεστώς 41 bis, όπως και οι πρόσφατες καταδίκες του Juan, ο οποίος καταδικάστηκε σε 28 έτη κάθειρξης για εκρηκτική επίθεση στα γραφεία της Λέγκας του Βορρά, και της Anna, η οποία καταδικάστηκε από κοινού με τον Alfredo για πολιτικό μακελειό, αποτελούν πραγματική απειλή από πλευράς του κράτους: Όσες και όσοι εξαπλώνουν τις αναρχικές κι επαναστατικές πρακτικές και ιδέες, θάβονται ζωντανοί. Οι αντι-αναρχικές επιχειρήσεις των τελευταίων χρόνων αποτελούν επίσης παραδείγματα της κατασταλτικής αυστηροποίησης που βιώνουμε. Μπροστά σ’ όλο αυτό, δεν μπορούμε να περιοριστούμε στο να αντέχουμε όσο μπορούμε τα χτυπήματα του κράτους, καρτερώντας τους καλύτερους καιρούς.

Επείγει να θέσουμε τα θεμέλια μιας συνεκτικής επαναστατικής, διεθνιστικής αλληλεγγύης.

Τα μόνα αντισώματα για ν’ αντιμετωπίσουμε την καταστροφή στην οποία μας εξωθούν μέρα με τη μέρα κράτος και αφεντικά, είναι η προπαγάνδα και η δράση, που γνωρίζουν πώς να φράσουν στη ρίζα, εκφράζοντας το βαθύτερο νόημα του αγώνα: την καταστροφή του υπάρχοντος δίχως καμιά διαμεσολάβηση.

ΕΞΩ Ο ALFREDO ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ 41 BIS.

ΟΛΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ, ΟΛΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ!

ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ!

αναρχικές/οί

Πηγή: Dark Nights

Μετάφραση: Επαναστατική Συνείδηση

συνέχεια