Οι κατασκηνώσεις είναι γνωστό πως έχουν μια μιλιταριστική δομή και οργάνωση, αυτό βοηθάει τους υπεύθυνους να ελέγχουν τα παιδιά μέσω της πειθαρχίας.
Φέτος και πιο συγκεκριμένα τον Ιούλιο του 2023 μάθαμε πως η κατασκήνωση της Ιεράς Μητρόπολης Μαρωνείας και Κομοτηνής (ΙΜΜΚ) έχει περάσει σε άλλο επίπεδο ξεπερνώντας και τα κέντρα εκπαίδευσης νεοσυλλέκτων του στρατού.
Το πρόγραμμα στο οποίο υποβάλλονται τα εννιάχρονα και δεκάχρονα παιδιά είναι ένα φονταμενταλιστικό, εθνικιστικό μοντέλο στα πρότυπα της ναζιστικής νεολαίας –την οποία αντέγραψε και η δικτατορία του Μεταξά- .
Τα παιδιά υποχρεώνονται να κάνουν προσευχή πρωί, μεσημέρι, βράδυ, να στέκονται προσοχή στα πρότυπα στρατιωτικού αγήματος παρακολουθώντας την έπαρση και υποστολή της σημαίας και να ουρλιάζουν -σε σημείο που πολλά παιδιά βραχνιάζουν-πολεμικού τύπου συνθήματα εθνικιστικού, θρησκευτικού φανατισμού και φυλετικής ανωτερότητας περιεχομένου. Το ναζιστικό παραλήρημα των συνθημάτων συνεχίζετε ακόμη και μέσα στη θάλασσα όπου τα παιδιά υποτίθεται πως βρίσκονται εκεί για να διασκεδάσουν.
Με βάση τα παραπάνω, προκύπτουν κάποια βασικά ερωτήματα. Αυτός ο τρόπος λειτουργίας της κατασκήνωσης είναι η επίσημη γραμμή της ΙΜΜΚ; Αν όχι, έχει γνώση των γεγονότων και απλά εθελοτυφλεί; Όλα τα παραπάνω είναι εμπνεύσεις φασιστοειδών υπευθύνων οι οποίοι ικανοποιούν τις αρρωστημένες ονειρώξεις τους χρησιμοποιώντας μικρά παιδιά, κάτι το οποίο δεν γνωρίζει η ιεραρχία της ΙΜΜΚ; Οι γονείς και κηδεμόνες των παιδιών, γνωρίζουν τα γεγονότα; Αν ναι, τι γνώμη έχουν;
Διανύουμε μια εποχή φασιστικοποίησης των κοινωνιών όπου κυριαρχούν ο έλεγχος, η επιτήρηση η καταστολή και ο φόβος. Το κράτος φαντάζει παντοδύναμο και αναγκαίο ενώ ως αντίπαλο δέος παρουσιάζετε ο εθνικισμός σε όλες του τις εκφάνσεις, ο οποίος δεν είναι παρά το δεκανίκι του κράτους και του κεφαλαίου. Μέσα σε αυτή τη συνθήκη τα φασιστοειδή βρίσκουν χώρο για να αναπαράγουν τις πολεμόχαρες αντιλήψεις τους. Για μας ο πόλεμος δεν είναι φυλετικός ούτε θρησκευτικός, είναι μεταξύ καταπιεστών και καταπιεσμένων και σε αυτών τον πόλεμο δεν υπάρχουν ουδέτερες πλευρές. Μένει να πάρουμε θέση, ανάλογα με τις δυνάμεις του ο καθένας και η κάθε μία και να προστατεύσουμε τα παιδιά από το δηλητήριο που προσπαθούν να τα ποτίσουν.
“Έχε το νου σου στο παιδί, γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα”. Παύλος Σιδηρόπουλος
Αναρχικό Στέκι Utopia A.D
Ακολουθεί video:
(περισσότερα…)