6 Ιουνίου 2022
Από το Φθινόπωρο του 2021 και αφού έγινε η συγχώνευση των ποινών μετά το τέλος των δικαστηρίων μου, προσπαθώ να πάρω άδεια για να βρεθώ για λίγες μέρες μαζί με το παιδί μου ύστερα από πολλά χρόνια. Μέσα σε αυτό το διάστημα και ενώ έχω ήδη εκτίσει 7 χρόνια στις φυλακές, έχω περάσει από 2 Συμβούλια (οι κρατούμενες/οι δικαιούται να περνούν από συμβούλια για χορήγηση άδειας κάθε 2 μήνες) που και τα δύο μου απέρριψαν το αίτημά μου.
Τη 2η φορά το Συμβούλιο των φυλακών Ελαιώνα που έγινε στις 19/5/2022 μου αρνήθηκε κατά πλειοψηφία (Εισαγγελέας και Διευθυντής) τη χορήγηση άδειας λόγω του βιβλίου που έγραψα, εκδόθηκε και διακινείται –και σε κεντρικά βιβλιοπωλεία της Αθήνας– με τίτλο: Κράτος εναντίον Κομμούνας-Δίκαιο, επαναστάσεις και πολιτικά ‘‘εγκλήματα’’ μέσα στους αιώνες. Πρόκειται για μια ιστορική έρευνα που αφορά στο πολιτικό ‘‘έγκλημα’’ και που έγραψα για να το καταθέσω –όπως και έκανα– στα δικαστήρια όπου δικαζόμουν για τον Επαναστατικό Αγώνα στα πλαίσια της πολιτικής υπεράσπισής μου και της οργάνωσης για την οποία έχω αναλάβει την πολιτική ευθύνη. Δηλαδή με την απόρριψη της άδειας μου απαγορεύουν να βρεθώ κοντά στο παιδί μου, για λόγους ιδεολογικοπολιτικούς και μόνο. Για πολιτικούς λόγους μου αρνήθηκαν και την πρώτη άδεια (κατά πλειοψηφία Εισαγγελέας και Διευθυντής). Η τότε εισαγγελέας βασίστηκε σε αποσπάσματα κειμένων που έχω δημοσιοποιήσει όσο είμαι κρατούμενη, σε ραδιοφωνικές συνεντεύξεις, σε ηχητικά δικών αλλά και στην υπερασπιστική ‘‘γραμμή’’ που εξέφρασα στα δικαστήρια, η οποία επίσης είναι δημοσιοποιημένη. Και οι δύο συνεδριάσεις αφορούσαν σε ερωτήσεις για τις ιδεολογικές και πολιτικές μου απόψεις τις οποίες έχω εκφράσει στα δικαστήρια και δημόσια. Συγκεκριμένα οι αποφάσεις αυτές αναφέρουν:
1η απόφαση Αριθμός Απόφασης Συμβουλίου από 20/17/02/2022
Κατόπιν ακρόασης της κρατούμενης, από επιστολές και συνεντεύξεις που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα αλλά και παλαιότερα, σε χρόνο πάντως μετά την κράτησή της, στο διαδίκτυο και ΜΜΕ καταδεικνύεται ότι:
1) Έχει υιοθετήσει πρακτικές και συμπεριφορές και έχει ταυτιστεί με τον αναρχικό χώρο που αναπτύσσει δράση εκτός νομιμότητας, με έντονα στοιχεία βίας, όχι απλά συγκυριακά και στενά συνυφασμένα με τα αδικήματα με τα οποία καταδικάστηκε, αλλά ως στάση ζωής στοιχεία της προσωπικότητάς της, ταυτίζοντας την ύπαρξη της με την οργάνωση και πρεσβεύοντας στην κατάργηση του κράτους και την υπονόμευση θεσμών και δομών βάσει του ‘‘ένοπλου αγώνα’’ και
2) Επιδιώκει να νομιμοποιήσει και να ενδυναμώσει την έκνομη δράση στην κοινωνία, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει σε τρίτους την απόφαση διάπραξης αξιόποινων πράξεων και ως εκ τούτου εκτιμάται ότι: α) Υπάρχει κίνδυνος τέλεσης, κατά τη διάρκεια της άδειας, νέων εγκλημάτων β) Δεν συντρέχουν λόγοι που να δικαιολογούν την προσδοκία ότι η κρατούμενη δεν θα κάνει κακή χρήση της άδειας ενώ γ) Δεν αναμένεται ωφέλεια εκ της χορήγησης αυτής για την προσωπική και μελλοντική εξέλιξή της και ως εκ τούτου το αίτημα τακτικής άδειας απορρίπτεται κατά πλειοψηφία.
Κατά την Κοιν. Λειτουργό έπρεπε να χορηγηθεί η άδεια γιατί κατά την εκτίμησή της συντρέχουν λόγοι που δικαιολογούν την προσδοκία ότι δεν υπάρχει κίνδυνος φυγής διότι η κρατούμενη δεν θα κάνει κακή χρήση ενώ, δεν υπάρχει κίνδυνος τέλεσης κατά τη διάρκεια της άδειας, νέων εγκλημάτων.
Αλεξάνδρα Μουσούρη ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ
Γιώργος Μακρής ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ
Π. Καρακατσάνη ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ
Ελαιώνας Θήβας 17/2/2022
2η απόφαση: Αριθμός Απόφασης Συμβουλίου από 54α/19/05/2022
Μετά από διεξοδική συζήτηση κατά την οποία προέκυψε ότι η κρατούμενη αρνείται τον κρατικό έλεγχο, τον οποίο θεωρεί έκφανση κρατικής βίας, όπως επίσης κάθε εξουσία και λειτουργία του κράτους τη θεωρεί κρατική βία, η οποία δύσκολα ανατρέπεται (κατά τους ισχυρισμούς της) με ειρηνικό τρόπο, και αφορίζει τη σύγχρονη δομή του κρατικού μηχανισμού, ενώ μόλις στις 15/4/22 κυκλοφόρησε το βιβλίο της «ΚΡΑΤΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΑΣ» στο οποίο grosso modo πρεσβεύει ότι «το κράτος επιτέθηκε με βία στους ελευθεριακούς κοινωνικούς χώρους και πέταξε (εννοεί πάταξε) με βία τις κοινωνικές οντότητες», κρίνεται ότι υφίσταται κίνδυνος τέλεσης νέων εγκλημάτων κατά τη διάρκεια της άδειάς της και κατά την στάθμιση των συμφερόντων ή και αγαθών που διακινδυνεύονται δεν κρίνεται ότι η κατάδικη θα τύχει ωφέλειας σπουδαιότερης από τον κίνδυνο που υφίσταται να τελεστούν νέα εγκλήματα από την κατάδικη.
Κατά την μειοψηφούσα άποψη της κοινωνικής λειτουργού έπρεπε να χορηγηθεί η άδεια καθώς κατά την κρίση της …(παραλείπεται η άποψή της)
(περισσότερα…)