Tagged: απεργία πείνας

‘Σχεδιο Ωμεγα’ – το ‘Καθήκον της Πιστότητας’ και το σώμα του Alfredo Cospito

‘Η προστασία της δημόσιας ασφάλειας κ της υγείας πρέπει να διασφαλίζονται πάντα’ ειπε ο Νορντιο , τονίζοντας εκ νέου -ξανά και ξανά- πως ‘η απεργία πεινάς δε μπορεί να είναι μέσο εκβιασμού’

Εαν λοιπόν η κατάσταση του Αλφρεντο -παρά τη δήλωση που έχει υπογράψει- επιδεινωθεί σε σημείο τέτοιο ώστε να κριθεί απολύτως απαραίτητη η μεταφορά του σε κανονικό νοσοκομείο (καθώς ακόμη βρίσκεται σε ‘συνθήκες κράτησης’ κ δε μπορούν να ‘ρισκάρουν’ τη μεταφορά του), θα ενεργοποιηθεί αυτεπάγγελτα η διαδικασία της ‘υποχρεωτικής υγειονομικής θεραπείας’ (TSO)

Εν ολίγοις, όταν φτάσει να πεθαίνει από λεπτό σε λεπτό, οι καραμπινιέροι θα ανοίξουν το δρόμο ώστε να φτάσουν ανεμπόδιστοι στο νοσοκομείο San Paolo, όπου οι ιατροί ‘θα λάβουν εντολή να τον επαναφέρουν με κάθε τρόπο’…

Το καθήκον του κράτους ‘να προστατεύει τη ζωή του κρατούμενου, ακόμη και παρά τη θέληση του’ θα υπερισχύσει της έγγραφης βούλησης και ρητής εντολής που έδωσε ο Cospito ως προς την καταφυγή σε αναγκαστική σίτιση.

Προφανέστατα, κάτι τέτοιο είναι παράνομο και καταχρηστικό, κι αποτελεί Βασανιστήριο κι απόλυτη παραβίαση των δικαιωμάτων του όποιου κρατουμένου -ποινικού ή πολίτικου-, όμως είναι κάτι που έχει εφαρμοστεί ξανά.

Η Ιταλία αυτή τη στιγμή φλέγεται, και κάποιοι κάνουν λόγο για επαναφορά των ‘Μολυβένιων Ετών’, καθώς παρατηρείται μια αναζωπύρωση κι αναβίωση ενός κινήματος που πίστευαν πως έχει ξεθωριάσει. Κατά τη διάρκεια της περιόδου μεταξύ των τελών της δεκαετίας του ’60 και των αρχών του ’80, η Ιταλία βίωνε ένα μπαράζ από βομβιστικές επιθέσεις και απαγωγές πολίτικων κι επιχειρηματιών. Αναμένοντας λοιπόν ακόμα μεγαλύτερη κλιμάκωση της έντασης με βάση τις εξελίξεις, οι αστυνομικές δυνάμεις στην Ιταλία έχουν τεθεί σε άμεση επιφυλακή, κι ο υπουργός εξωτερικόν έδωσε εντολή να αυξηθούν τα μέτρα ασφάλειας στις διπλωματικές αποστολές ανά τον κόσμο.

Ο Αλφρεντο έχει χάσει πάνω από 45 κιλά, δε λαμβάνει συμπληρώματα διατροφής, είναι μόνιμα σε αναπηρικό καροτσάκι, παρουσιάζει πλέον απώλεια μνήμης, και έχει υποστεί μόνιμη βλάβη ζωτικών οργάνων.

Τα παιχνίδια που παίζονται αυτή τη στιγμή στο πολίτικο σκηνικό είναι λίγο- πολύ αναμενόμενα. Η φασιστω Μελονι έχει ήδη κάνει σαφή τη θέση της και τονίζει πως αυτή η ‘πρόκληση’ δεν αφορά μονάχα την κυβέρνηση, αλλά το κράτος (ie ‘εθνική ασφάλεια’), εργαλειοποιώντας την υπόθεση, και με την απολυτή στήριξη key- στελεχών του μεταφασιστικού κόμματος της, ‘Αδέλφια της Ιταλίας’. Παρατηρείται δε ακραία πόλωση, ακόμα και εντός της βουλής, όπου κατηγορήθηκαν (κλασσικά)- μέσω του αντιπρόεδρου εθνικής ασφάλειας Ντοντζελι- τα κεντροαριστερά/αριστερά κόμματα που στηρίζουν το αίτημα του Cospito ως νόμιμο, ότι υποθάλπουν τη βια και στηρίζουν την τρομοκρατία.

Ο Αλφρεντο δε ζητά άπλα την ανάκληση της -απολύτως παράνομης- ποινής του στο 41 bis, αλλά την Κατάργηση αυτού του απάνθρωπου καθεστώτος.

Γενικότερα, γνωρίζουμε όλοι εκ προοιμίου, πως η φυλακή ήταν πάντοτε ένας θεσμούς που -επί της ουσίας- παρήγαγε το έγκλημά καταπιέζοντας το, και συνεχίζει μέχρι σήμερα να στοιχειώνει την Ουσία του πολιτισμοί μας.

(περισσότερα…)
συνέχεια

Εκδήλωση: Νέος Σωφρονιστικός Κώδικας, ΟΠΠΙ, Φυλακές, Ιταλία 41bis, απεργία πείνας Alfredo Cospito (GR- EN- IT)

Εκδήλωση: Στα ΠΡΟΚΑΤ παλιάς νομικής

Νέος Σωφρονιστικός Κώδικας, Πανεπιστημιακή Αστυνομία

Εισήγηση: Αναρχικό Στέκι Utopia A.D.

Ομιλητής: Ν. Κουλούρης, καθηγητής Δ.Π.Θ.

Φυλακές.

Εισήγηση: Αναρχικό Στέκι Utopia A.D.

Ενημέρωση για την απομόνωση 41bis στην Ιταλία, από τον αναρχικό σύντροφο Σπύρο Μάνδυλα- Αναρχικό Στέκι Ναδίρ.

Τηλεφωνική παρέμβαση Ιταλών συντρόφων- αναρχική εφημερίδα Vetriolo- για την απεργία πείνας (από 20/10) του αναρχικού Alfredo Cospito.

(περισσότερα…)
συνέχεια

Νίκη Στον Αγώνα Του Alfredo Cospito

Στις 4 Δεκέμβρη πραγματοποιήσαμε εξόρμηση με εκατοντάδες τρικάκια, ανάρτηση πανό και συνθήματα, σε κεντρικά σημεία της Κομοτηνής καθώς και στην κεντρική πλατεία σε αλληλεγγύη με τον Ιταλό αναρχομηδενιστή Alfredo Cospito ο οποίος βρίσκετε σε απεργία πείνας από της 20 Οκτώβρη, κατά του ειδικού καθεστώτος εγκλεισμού 41bis στο οποίο βρίσκετε εκδικητικά από το ιταλικό κράτος λόγο της αμετανόητης στάσης του.

Νίκη Στον Αγώνα Του Alfredo Cospito

συνέχεια

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΙΛΙΔΗ ΑΠΕΡΓΟΣ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 23/05

Την Δευτέρα 18/05 παρεμβήκαμε στο δικηγορικό σύλλογο Κομοτηνής με κείμενα αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας από 23/05 Γιάννη Μιχαηλίδη, πετάξαμε τρικάκια στα δικαστήρια, καθώς και στον πεζόδρομο όπου βρίσκονται πολλά δικηγορικά γραφεία. Το απόγευμα της ίδια ημέρα αναρτήσαμε πανό στην πλατεία Ειρήνης και πετάξαμε τρικάκια στην πλατεία και πέριξ αυτής.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

               Από τις 23/05 ο Αναρχικός Γιάννης Μιχαηλίδης βρίσκετε σε απεργία πείνας με αίτημα την αποφυλάκιση του την οποία δικαιούται. Μια απεργία πείνας την οποία η κυβέρνηση κάνει τα πάντα για να τη “θάψει”, ενώ τα καθεστωτικά ΜΜΕ κρατούν σιγή ιχθύος. Το κόμπλεξ της κυβέρνησης απέναντι σε όσους και όσες αμφισβητούν τη παντοδυναμία της και στέκονται με αξιοπρέπεια εναντίων της είναι προκλητικά δολοφονικό, την ίδια ώρα που ένας απεργός πείνας παλεύει για το αυτονόητο με κίνδυνο της ζωής του, ο κρατικός μηχανισμός μετά την αποφυλάκιση των ναζί της χρυσής αυγής, αποφυλακίζει τον φασίστα δολοφόνο του Ζακ, Αθανάσιο Χορταριά, τον μπάτσο δολοφόνο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, Κορκονέα, βιαστές και παιδεραστές (Δημήτρης Λιγνάδης και Πέτρος Φιλιππίδης), ενώ προστατεύει και καλύπτει τα γρανάζια του, εμπλεκόμενα σε σκάνδαλα (novartis), βιασμούς ανηλίκων (Νίκος Γεωργιάδης) και δολοφονίες όπως για παράδειγμα αυτή του Ιάσονα Λαλαούνη από τον μπάτσου της Ν. Μπακογιάννη μπροστά στη βουλή και των μπάτσων δολοφόνων του Βασίλη Μάγγου και Νίκου Σαμπάνη.

Έτσι, εάν αποσυνθέσεις το ελληνικό κράτος στο τέλος θα δεις να απομένει βία, καταστολή, ρουσφέτια, διαφθορά και αυθαιρεσία. Τα χαρακτηριστικά αυτά συναποτελούν κάθε μηχανισμό του και αποτελούν γνώρισμα κάθε υπαλλήλου που ‘’μοχθεί’’, για την διατήρηση της κρατικής κυριαρχίας. Έρεισμα της ,αποτελεί η πολιτική της ‘’μηδενικής ανοχής’’ απέναντι σε κάθε μορφή αμφισβήτησης που ευθυγραμμίζεται με τον αγώνα για πάταξη του εσωτερικού εχθρού. Στο τερέν της καταστολής  επιστρατεύονται πάσης φύσεως τακτικές : παρακολουθήσεις, φακελώματα, στοχοποιήσεις, ωμή βία σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας μέχρι δεδαλώδεις ποινικές διώξεις, ,φυλακίσεις και δολοφονίες. Στο πως το κράτος τιμωρεί εμφανίζονται όλα τα αυταρχικά του χαρακτηριστικά. Όμως για όσους/ες επιλέγουν να συνεχίσουν να αγωνίζονται μέσα από τις φυλακές με συνέπεια και αξιοπρέπεια, ενάντια στο σάπιο κρατικό οικοδόμημα, εκείνο θα φορέσει το πιο τυραννικό του προσωπείο εφαρμόζοντας ένα ειδικό καθεστώς εξαίρεσης.

(περισσότερα…)
συνέχεια

Γιάννης Μιχαηλίδης: Ανακοίνωση έναρξης απεργίας πείνας με στόχο την αποφυλάκιση μου

“Αλίμονο σε αυτούς που θα αποδεχτούν σαν όρο ζωής τη φυλακή,

και από το πιο λαμπερό του ήλιου φως, την πιο μικρή ακτίνα”

Σύνθημα της εξέγερσης των φυλακών Αλικαρνασσού

Εδώ και 11 χρόνια βιώνω την κρατική εκδικητικότητα απέναντι σε επιλογές σύμφωνες με τις αξίες και τις ιδέες μου. Η δύσβατη διαδρομή, από την οποία επιλέγω να μοιραστώ κάποιες εξόφθαλμες εκδικητικές αυθαιρεσίες σε βάρος μου, ξεκίνησε το μακρινό 2011, οπότε και εκδόθηκε ένα ένταλμα σύλληψης εναντίον μου, για την υπόθεση της Συνωμοσίας των Πυρήνων της Φωτιάς, για την οποία τελικά αθωώθηκα καθώς δεν υπήρχε η παραμικρή συσχέτιση μου με την κατηγορία που μου αποδόθηκε. Πρόκειται για την ενοχοποίηση μιας σχέσης αλληλεγγύης με καταζητούμενους αναρχικούς που με έφερε στη θέση τους όταν αυτοί συνελήφθησαν.

Μετά από 2 χρόνια κυνηγημένος, διαβαίνω κι εγώ με τη σειρά μου τις βαριές πόρτες των φυλακών, καθώς η ύπαρξη ενός εντάλματος που επισύρει μια δεκαετία εγκλεισμού οδήγησε σε συγκεκριμένες επιλογές και σε συνακόλουθα λάθη. Οι σύντροφοι που συλληφθήκαμε τότε στη ληστεία τράπεζας του Βελβεντού Κοζάνης, βασανιστήκαμε από την αστυνομία, πράγμα σύνηθες, και στη συνέχεια το υπουργείο δημόσιας τάξης δημοσίευσε τις φωτογραφίες των πρησμένων προσώπων μας προκαλώντας την αντίδραση την κοινής γνώμης. Φυσικά κανένας αστυνομικός δεν κατηγορήθηκε γι’ αυτό από την τυφλή ελληνική δικαιοσύνη.

Έπειτα από 1,5 χρόνο, καθώς πλησίαζε η παρέλευση του 18μήνου, βρίσκομαι φορτωμένος με μια ακόμα προφυλάκιση που αφορά και πάλι τη δράση της Συνωμοσίας των Πυρήνων της Φωτιάς, με μια δικογραφία που περιείχε το όνομα μου ως συμμετέχοντα σε πράξεις με τις οποίες όμως δεν με συνέδεε ούτε ένα στοιχείο, ούτε μια μαρτυρία. Όπως είναι φυσικό, αφού η βρώμικη δουλειά είχε γίνει και είχα ήδη καταδικαστεί για την υπόθεση της ληστείας της τράπεζας, εν τέλει αθωώνομαι. Η συγκεκριμένη στρατηγική των πολλαπλών προφυλακίσεων χωρίς στοιχεία και ο τεμαχισμός ενιαίωνυποθέσεων, αποτέλεσε το εργαλείο με το οποίο το κράτος εξασφάλιζε την παραμονή των αναρχικών κρατουμένων στις φυλακές χωρίς δίκη ακόμα και μετά την λήξη του ανώτατου ορίου προφυλάκισης των 18 μηνών, την ίδια στιγμή που οι φασίστες δολοφόνοι απολάμβαναν την ελευθερία τους μετά την παρέλευση του 18μηνου της προφυλάκισης τους.

Καταδικάστηκα επίσης από την τυφλή δικαιοσύνη για απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά αστυνομικού, παρά το ότι κατά το συμβάν ήμουν άοπλος, διότι κατά τη δικογραφία, επιχείρησα να τον δολοφονήσω χρησιμοποιώντας το περιπολικό που άρπαξα για να διαφύγω της σύλληψης.

Σε ένα αποκορύφωμα δικαστικής αυθαιρεσίας καταδικάζομαι σε επιπλέον 11 χρόνια κάθειρξης για κατοχή φυσιγγίων, τα οποία βρέθηκαν στο σπίτι του συντρόφου Δημήτρη Πολίτη που ο ίδιος δήλωσε ότι είναι δικά του, με την ασύλληπτη αιτιολογία ότι τα κατείχαμε όλοι μαζί προκειμένου να τελέσουμε ο καθένας ξεχωριστά και από μόνος του “ατομική τρομοκρατία”. Για την ιστορία, έως και σήμερα, η υπόθεση αυτή και οι βαριές καταδίκες που επέφερε παραμένει η μοναδική εφαρμογή του νόμου περί ατομικής τρομοκρατίας στα ελληνικά δικαστικά χρονικά. Το γεγονός ότι αυτή η πρωτοφανής γελοιότητα επικυρώθηκε και από τον Άρειο Πάγο, καταδεικνύει το βαθμό διαπλοκής της “ανεξάρτητης” δικαιοσύνης με τις κομματικές και κυβερνητικές οδηγίες και το πόσο συνηθισμένο έχει γίνει να δικάζουν με νομικά παραθυράκια.

Ας πούμε και δυο λόγια για την “ιερή” εκπαιδευτική διαδικασία στα πλαίσια του σωφρονισμού. Μετά την απεργία πείνας του συντρόφου Νίκου Ρωμανού, στην οποία είχα την τιμή να συμμετέχω ως αλληλέγγυος, κερδίζεται το δικαίωμα της εκπαιδευτικής άδειας για όλους ανεξαρτήτως τους κρατουμένους. Έτσι μετά από καθυστερήσεις και χρονοτριβές έπειτα από 5 χρόνια εγκλεισμού κατάφερα να παρακολουθώ μαθήματα στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών για 1,5 χρόνο. Στα 6,5 χρόνια, και αφού είμαι ήδη σε αγροτική φυλακή και έχω ήδη λάβει πολλές εκπαιδευτικές άδειες από εκεί, η εισαγγελέας της Τίρυνθας αποφασίζει ότι είναι μακριά η σχολή μου και γι’ αυτό μου κόβει τις άδειες. Με εξαπατούν ότι θα μου δώσουν άδεια για την εξεταστική που ούτε αυτό συμβαίνει. Στη συνέχεια πληροφορούμαι ότι θα μου κόψουν και την τακτική άδεια, πάλι με νομικό παραθυράκι, κάτι που σήμαινε ότι θα γυρίσω στην κλειστή φυλακή χάνοντας τα πολύτιμα μεροκάματα, και οδηγούμαι στη φυγή ξανά. Αφού ξανασυλλαμβάνομαι και αιτούμαι τη μεταγωγή μου στον Κορυδαλλό για εκπαιδευτικούς λόγους όπως προβλέπεται από τους νόμους τους, επειδή η ΚΕΜ δεν μπορεί να απορρίψει τις αιτήσεις μου επιλέγει να μην απαντάει. Και ας είναι “υποχρεωμένη” από τον νόμο να απαντήσει σε 40 μέρες… Ακόμα περιμένω… Και ας έχω περάσει μέσα από τη φυλακή όλα τα θεωρητικά μαθήματα της σχολής μου υπό αντίξοες συνθήκες (Για τα εργαστήρια απαιτείται η φυσική παρουσία μου που προφανώς δεν μου επιτρέπεται αν δεν μεταχθώ).

Στις 29 Δεκεμβρίου 2021, έχοντας εκτίσει τα 3/5 της 20ετούς ποινής μου και τα 2/5 της ποινής για την απόδραση, σύνολο 8 χρόνια και 3 μήνες πραγματικός χρόνος έκτισης ποινής, η γραμματεία της φυλακής με καλεί να υπογράψω την αίτηση για υφ’ όρον απόλυση όπως προβλέπεται.

Φτάνοντας στο τελευταίο επεισόδιο, αντιμετώπισα κι εγώ με τη σειρά μου την πάγια τακτική του σωφρονιστικού μηχανισμού να εκδικείται τους απείθαρχους κρατούμενους με άρνηση χορήγησης αναστολών, παρά την ουσιαστική προϋπόθεση της επιτυχούς παρακολούθησης των μαθημάτων της σχολής μου (εμποδίζοντας με από την ολοκλήρωση της) και του ότι έχω ήδη βρει εργασία. Και πάλι με νομικό παραθυράκι… Αυτή τη φορά με το επιχείρημα της δυνάμει επικινδυνότητας… προληπτικά δηλαδή. Αφού δεν έχει περάσει ικανό χρονικό διάστημα ώστε να “μεταστραφώ” και να σωφρονιστώ… Προφανείς ανοησίες που ούτε οι ίδιοι δεν πιστεύουν, απλά αναπαράγουν διεκπεραιωτικά ακρωτηριάζοντας τις ζωές τόσων φυλακισμένων. Φυσικά σε ανθρώπους που είναι πραγματικά επικίνδυνοι υποτροπής, όπως είναι οι βιαστές, δεν χρησιμοποιείται αυτό το επιχείρημα, διότι ως χαμερπή υποκείμενα που είναι συνεργάζονται άψογα με τη σωφρονιστική καταστολή και ευεργετούνται με έγκαιρες άδειες και αναστολές. Δυνάμει επικίνδυνοι χαρακτηρίζονται συνήθως οι άνθρωποι που έκαναν την αξιοπρεπή επιλογή της απόδρασης, που υποτίθεται ότι ο νόμος δεν τιμωρεί αυστηρά διότι ο νομοθέτης αναγνωρίζει ότι είναι φυσιολογικό ο κάθε άνθρωπος να διεκδικεί την ελευθερία του. Γι’ αυτό και οι λειτουργοί του συστήματος δεν αρκούνται στην εφαρμογή του νόμου και επεκτείνουν την ερμηνεία του.

(περισσότερα…)
συνέχεια

Χιλή: Οι αναρχικοί και ανατρεπτικοί κρατούμενοι τερματίζουν την απεργία πείνας

Οι αναρχικοί και ανατρεπτικοί κρατούμενοι τερματίζουν την απεργία πείνας μετά από σημαντικές προόδους,Δευτέρα 10/5 στην 50η μέρα της απεργίας πείνας η οποία ξεκίνησε στις 22/3 από τους Monica Caballero,Marcelo Villarroel,Francisco Solar,Juan Flores,Joaquin Garcia,Pablo Bahamontes,Juan Aliste Vega(οι οποίοι λόγω της κατάστασης της υγείας τους δεν μπορούσαν να συνεχίσουν)κι έτσι αποφάσησαν να αποσύρουν το μέτρο,έχοντας προχωρήσει στην επίτευξη των στόχων που ορίζονται συλλογικά.

Σύμφωνα με δηλώσεις που έγιναν σε ένα σημείο Τύπου,στο Ολυμπιακό Χωριό,η απεργία έλειξε με τις ακόλουθες επιπτώσεις στο βάρος κάθε απεργού:Monica Caballero έχασε 10 κιλά σωματικού βάρους,Joaquin Garcia έχασε 12 κιλά,Pablo Bahamontes 15 κιλά,Juan Flores 13 κιλά,Francisco Solar 10 κιλά,Marcelo Villarroel 12 κιλά.Συγκεκριμένα η κινητοποίηση πέτυχε μια σειρά προόδων που οδηγούν στην κατάργηση των νέων απαιτήσεων για τον πληθυσμό των φυλακών.Ενα από αυτά είναι η είσοδος της εγγύησης για τον Marcelo Villarroel λόγω της παραβίασης των δικαιωμάτων του.Αυτό επιτρέπει τον σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων του μέσω της επανεξέτασης της υπόθεσης του από έναν δικαστή εγγυήσεων.Η δικηγόρος Claudia Rodrigo της νομικής ομάδας του Marcelo Villarroel εξέφρασε τα εξής:

Η κατάργηση ενός νόμου είναι κάτι πολύ δύσκολο,ένα από τα αιτήματα της απεργίας πείνας ήταν “κάτω ο νόμος DL 321 αλλά καθώς είναι διάταγμα του νόμου τροποποιείται με κοινοβουλευτική μεταρρύθμιση.Δεδομένου οτι αυτό δεν είναι δυνατό προς το παρόν,πάμε στην συγκεκριμένη υπόθεση του Marcelo παρουσιάζοντας μια εγγύηση ώστε τα προβλήματα που προκύπτουν από την αναδρομική εφαρμογή του DL 321 να μπορέσουν να αναθεωρηθούν από έναν δικαστή εγγυήσεων.Από την πλευρά της νομικής ομάδας του Marcelo εξετάζεται η ύπαρξη πολλαπλών επιπτώσεων στα θεμελιώδη δικαιώματα του,τονίζοντας το δικαίωμα μη αναδρομικότητας του ποινικού δικαίου,την αρχή του dubio pro reo(αμφιβολία υπέρ του εναγόμενου,αρχή που διέπει το Δίκαιο από την Γαλλική επανάσταση και μετά)καθώς και το δικαίωμα στην δέουσα διαδικασία,καθώς όπως εξηγεί η δικηγόρος”η αστυνομία δεν μπορεί να αναλάβει αυτές τις εξουσίες.”Ας θυμηθούμε οτι ο Marcelo είναι από τους πολιτικούς κρατούμενους που πλήττονται περισσότερο με την τροποποίηση που αύξησε τον απαιτούμενο χρόνο της αναστολής της ποινής στα 2/3 και σύμφωνα με αυτήν η αποφυλάκιση θα μεταφερθεί ως το 2036 ή το 2040.Ενας αξιόπιστος παράγοντας σ΄αυτό το θέμα είναι οτι οι πεποιθήσεις αυτές είναι κατάλοιπα της στρατιωτικής δικαιοσύνης της δικτατορίας του Πινοσέτ που πρέπει να ξεπεραστούν.Ο Marcelo και ο Juan είναι οι μόνοι που καταδικάζονται βάση της στρατιωτικής δικαιοσύνης,η οποία από το 2010 έχει απαγορευτεί,λόγω καταδίκης της Χιλής για την εφαρμογή στρατιωτικής δικαιοσύνης στους πολίτες,από το Διαμερικανικό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.Είναι μια δικαιοσύνη όπου δεν υπάρχει δέουσα διαδικασία,όπου τα αποδεικτικά στοιχεία λαμβάνονται υπό βασανιστήρια,όπου υπάρχει ένας εισαγγελλέας που διεξάγει ολόκληρη την έρευνα,δεν υπάρχει διμερής ακρόαση,δεν υπάρχουν εγγυήσεις.

“Ενα άλλο επίτευγμα που επέφερε αυτή η κινητοποίηση είναι η επιστροφή 665 ημερών που αναγνωρίστηκε ως πληρωμή στον τρέχοντα υπολογισμό των ποινών για τον Juan Flores φέρνοντας τον πιο κοντά στην ελευθερία του.Με τον ίδιο τρόπο οι απεργοί πέτυχαν την “ενεργοποίηση μιας νομικής πολιτικής συσκευής στο επίπεδο της βαθειάς ανάκρισης του DL 321 και των καταστροφικών συνεπειών του στις κρατικές φυλακές,η οποία απαιτεί μια δεσμευμένη δήλωση από το NHRI.”Είναι μια πρόοδος για το σύνολο των φυλακισμένων για να τερματιστούν οι καταστροφικές και αποσυμφωνημένες απαιτήσεις για την πλήρωση των προυποθέσεων της αναστολής των ποινών.Από το σημείο Τύπου ανακοινώθηκε επίσης η δέσμευση του NHRI να υποβάλει έκθεση σχετικά με τις συνέπειες του διατάγματος 321 του νόμου,το οποίο θα ενισχύσει τα επιχειρήματα για την επίτευξη οριστικής αλλαγής. Μέσω μιας δημόσιας δήλωσης, οι απεργοί εξέφρασαν ότι έχουν επιτύχει “Η προσοχή και η ειδική παρέμβαση άλλων επιπέδων στο καθεστώς απομόνωσης που υπάρχει στο τμήμα Μέγιστης και Υψηλής Ασφάλειας”να προσθέτει στην πρόοδο που επιτρέπει μεγαλύτερη ορατότητα και έλεγχο στις ενέργειες της Χωροφυλακής και τελικά να είναι δυνατόν να διασφαλιστεί η “μη εφαρμογή της τιμωρίας για τη συμμετοχή σε απεργία πείνας”.Ο Pablo Morales, εκπρόσωπος της απεργίας, υπογράμμισε τον ανατρεπτικό και αντικατασταλτικό λόγο που «μας λέει για την ύπαρξη της πολιτικής φυλακής που εκδηλώνεται στην πράξη,ένας πολιτικός λόγος από πολιτικούς κρατούμενους για την φυλακή που είναι πρόθυμος να πολεμήσει ενάντια σε αυτό το μοντέλο φυλακής».Αυτή η απεργία πείνας χαρακτηρίστηκε από την οργανωτική ικανότητα του συντρόφου και των συντρόφων, σε συνδυασμό με τα δίκτυα υποστήριξής τους, οι οποίοι έκαναν εξαιρετική δουλειά τόσο εντός όσο και εκτός της φυλακής, καθώς και οι χειρονομίες αλληλεγγύης που αντανακλούσαν στη δράση, από συντρόφους/ες από διαφορετικές περιοχές, δείχνουν τη μεγάλη αναρχική αλληλεγγύη και την αποτελεσματικότητα του οριζόντιου συντονισμού σε ένα πλαίσιο ακατέργαστης παράστασης ιεραρχικών δομών κομμάτων.Ο αναρχισμός καταλήγει σε μια από τις ακτιβιστικές κινητοποιήσεις με την υψηλότερη επίπτωση τις τελευταίες δεκαετίες στην Χιλή.

Πηγή:Buscando la kalle

συνέχεια