Tagged: απεργία πείνας

Ανάρτηση πανό και παρέμβαση σε live ως αλληλεγγύη με τον απεργό πείνας Γ. Μιχαηλίδη

Ως ένδειξη αλληλεγγύης με τον Γ. Μιχαηλίδη, αναρτήσαμε πανό στην κεντρική πλατεία Κομοτηνής. Την Παρασκευή 2/6 πραγματοποιήσαμε παρέμβαση με πανό, συνθήματα και ενημέρωση από το μικρόφωνο σε live της κοινότητας νέων. Ο πρόεδρος της κοινότητας νέων μας είπε πως η κοινότητα νέων δε παίρνει θέση, παρ όλα αυτά ο ίδιος πήρε θέση προσπαθώντας βάζοντας το χέρι του στο μικρόφωνο να φιμώσει ανεπιτυχώς τον σύντροφο που έκανε την ενημέρωση, Εν τέλη δε χρειάστηκε βία (ένα βλέμμα αρκούσε) και η παρέμβαση έγινε κανονικά. Τέλος πανό αναρτήθηκε και στο hip-hop live της Αναρχοφεμινιστικής Συνέλευσης Κομοτηνής.

Γιάννη Γερά Ως Την Λευτεριά

συνέχεια

‘Σχεδιο Ωμεγα’ – το ‘Καθήκον της Πιστότητας’ και το σώμα του Alfredo Cospito

‘Η προστασία της δημόσιας ασφάλειας κ της υγείας πρέπει να διασφαλίζονται πάντα’ ειπε ο Νορντιο , τονίζοντας εκ νέου -ξανά και ξανά- πως ‘η απεργία πεινάς δε μπορεί να είναι μέσο εκβιασμού’

Εαν λοιπόν η κατάσταση του Αλφρεντο -παρά τη δήλωση που έχει υπογράψει- επιδεινωθεί σε σημείο τέτοιο ώστε να κριθεί απολύτως απαραίτητη η μεταφορά του σε κανονικό νοσοκομείο (καθώς ακόμη βρίσκεται σε ‘συνθήκες κράτησης’ κ δε μπορούν να ‘ρισκάρουν’ τη μεταφορά του), θα ενεργοποιηθεί αυτεπάγγελτα η διαδικασία της ‘υποχρεωτικής υγειονομικής θεραπείας’ (TSO)

Εν ολίγοις, όταν φτάσει να πεθαίνει από λεπτό σε λεπτό, οι καραμπινιέροι θα ανοίξουν το δρόμο ώστε να φτάσουν ανεμπόδιστοι στο νοσοκομείο San Paolo, όπου οι ιατροί ‘θα λάβουν εντολή να τον επαναφέρουν με κάθε τρόπο’…

Το καθήκον του κράτους ‘να προστατεύει τη ζωή του κρατούμενου, ακόμη και παρά τη θέληση του’ θα υπερισχύσει της έγγραφης βούλησης και ρητής εντολής που έδωσε ο Cospito ως προς την καταφυγή σε αναγκαστική σίτιση.

Προφανέστατα, κάτι τέτοιο είναι παράνομο και καταχρηστικό, κι αποτελεί Βασανιστήριο κι απόλυτη παραβίαση των δικαιωμάτων του όποιου κρατουμένου -ποινικού ή πολίτικου-, όμως είναι κάτι που έχει εφαρμοστεί ξανά.

Η Ιταλία αυτή τη στιγμή φλέγεται, και κάποιοι κάνουν λόγο για επαναφορά των ‘Μολυβένιων Ετών’, καθώς παρατηρείται μια αναζωπύρωση κι αναβίωση ενός κινήματος που πίστευαν πως έχει ξεθωριάσει. Κατά τη διάρκεια της περιόδου μεταξύ των τελών της δεκαετίας του ’60 και των αρχών του ’80, η Ιταλία βίωνε ένα μπαράζ από βομβιστικές επιθέσεις και απαγωγές πολίτικων κι επιχειρηματιών. Αναμένοντας λοιπόν ακόμα μεγαλύτερη κλιμάκωση της έντασης με βάση τις εξελίξεις, οι αστυνομικές δυνάμεις στην Ιταλία έχουν τεθεί σε άμεση επιφυλακή, κι ο υπουργός εξωτερικόν έδωσε εντολή να αυξηθούν τα μέτρα ασφάλειας στις διπλωματικές αποστολές ανά τον κόσμο.

Ο Αλφρεντο έχει χάσει πάνω από 45 κιλά, δε λαμβάνει συμπληρώματα διατροφής, είναι μόνιμα σε αναπηρικό καροτσάκι, παρουσιάζει πλέον απώλεια μνήμης, και έχει υποστεί μόνιμη βλάβη ζωτικών οργάνων.

Τα παιχνίδια που παίζονται αυτή τη στιγμή στο πολίτικο σκηνικό είναι λίγο- πολύ αναμενόμενα. Η φασιστω Μελονι έχει ήδη κάνει σαφή τη θέση της και τονίζει πως αυτή η ‘πρόκληση’ δεν αφορά μονάχα την κυβέρνηση, αλλά το κράτος (ie ‘εθνική ασφάλεια’), εργαλειοποιώντας την υπόθεση, και με την απολυτή στήριξη key- στελεχών του μεταφασιστικού κόμματος της, ‘Αδέλφια της Ιταλίας’. Παρατηρείται δε ακραία πόλωση, ακόμα και εντός της βουλής, όπου κατηγορήθηκαν (κλασσικά)- μέσω του αντιπρόεδρου εθνικής ασφάλειας Ντοντζελι- τα κεντροαριστερά/αριστερά κόμματα που στηρίζουν το αίτημα του Cospito ως νόμιμο, ότι υποθάλπουν τη βια και στηρίζουν την τρομοκρατία.

Ο Αλφρεντο δε ζητά άπλα την ανάκληση της -απολύτως παράνομης- ποινής του στο 41 bis, αλλά την Κατάργηση αυτού του απάνθρωπου καθεστώτος.

Γενικότερα, γνωρίζουμε όλοι εκ προοιμίου, πως η φυλακή ήταν πάντοτε ένας θεσμούς που -επί της ουσίας- παρήγαγε το έγκλημά καταπιέζοντας το, και συνεχίζει μέχρι σήμερα να στοιχειώνει την Ουσία του πολιτισμοί μας.

(περισσότερα…)
συνέχεια

Εκδήλωση: Νέος Σωφρονιστικός Κώδικας, ΟΠΠΙ, Φυλακές, Ιταλία 41bis, απεργία πείνας Alfredo Cospito (GR- EN- IT)

Εκδήλωση: Στα ΠΡΟΚΑΤ παλιάς νομικής

Νέος Σωφρονιστικός Κώδικας, Πανεπιστημιακή Αστυνομία

Εισήγηση: Αναρχικό Στέκι Utopia A.D.

Ομιλητής: Ν. Κουλούρης, καθηγητής Δ.Π.Θ.

Φυλακές.

Εισήγηση: Αναρχικό Στέκι Utopia A.D.

Ενημέρωση για την απομόνωση 41bis στην Ιταλία, από τον αναρχικό σύντροφο Σπύρο Μάνδυλα- Αναρχικό Στέκι Ναδίρ.

Τηλεφωνική παρέμβαση Ιταλών συντρόφων- αναρχική εφημερίδα Vetriolo- για την απεργία πείνας (από 20/10) του αναρχικού Alfredo Cospito.

(περισσότερα…)
συνέχεια

Νίκη Στον Αγώνα Του Alfredo Cospito

Στις 4 Δεκέμβρη πραγματοποιήσαμε εξόρμηση με εκατοντάδες τρικάκια, ανάρτηση πανό και συνθήματα, σε κεντρικά σημεία της Κομοτηνής καθώς και στην κεντρική πλατεία σε αλληλεγγύη με τον Ιταλό αναρχομηδενιστή Alfredo Cospito ο οποίος βρίσκετε σε απεργία πείνας από της 20 Οκτώβρη, κατά του ειδικού καθεστώτος εγκλεισμού 41bis στο οποίο βρίσκετε εκδικητικά από το ιταλικό κράτος λόγο της αμετανόητης στάσης του.

Νίκη Στον Αγώνα Του Alfredo Cospito

συνέχεια

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΙΛΙΔΗ ΑΠΕΡΓΟΣ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 23/05

Την Δευτέρα 18/05 παρεμβήκαμε στο δικηγορικό σύλλογο Κομοτηνής με κείμενα αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας από 23/05 Γιάννη Μιχαηλίδη, πετάξαμε τρικάκια στα δικαστήρια, καθώς και στον πεζόδρομο όπου βρίσκονται πολλά δικηγορικά γραφεία. Το απόγευμα της ίδια ημέρα αναρτήσαμε πανό στην πλατεία Ειρήνης και πετάξαμε τρικάκια στην πλατεία και πέριξ αυτής.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

               Από τις 23/05 ο Αναρχικός Γιάννης Μιχαηλίδης βρίσκετε σε απεργία πείνας με αίτημα την αποφυλάκιση του την οποία δικαιούται. Μια απεργία πείνας την οποία η κυβέρνηση κάνει τα πάντα για να τη “θάψει”, ενώ τα καθεστωτικά ΜΜΕ κρατούν σιγή ιχθύος. Το κόμπλεξ της κυβέρνησης απέναντι σε όσους και όσες αμφισβητούν τη παντοδυναμία της και στέκονται με αξιοπρέπεια εναντίων της είναι προκλητικά δολοφονικό, την ίδια ώρα που ένας απεργός πείνας παλεύει για το αυτονόητο με κίνδυνο της ζωής του, ο κρατικός μηχανισμός μετά την αποφυλάκιση των ναζί της χρυσής αυγής, αποφυλακίζει τον φασίστα δολοφόνο του Ζακ, Αθανάσιο Χορταριά, τον μπάτσο δολοφόνο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, Κορκονέα, βιαστές και παιδεραστές (Δημήτρης Λιγνάδης και Πέτρος Φιλιππίδης), ενώ προστατεύει και καλύπτει τα γρανάζια του, εμπλεκόμενα σε σκάνδαλα (novartis), βιασμούς ανηλίκων (Νίκος Γεωργιάδης) και δολοφονίες όπως για παράδειγμα αυτή του Ιάσονα Λαλαούνη από τον μπάτσου της Ν. Μπακογιάννη μπροστά στη βουλή και των μπάτσων δολοφόνων του Βασίλη Μάγγου και Νίκου Σαμπάνη.

Έτσι, εάν αποσυνθέσεις το ελληνικό κράτος στο τέλος θα δεις να απομένει βία, καταστολή, ρουσφέτια, διαφθορά και αυθαιρεσία. Τα χαρακτηριστικά αυτά συναποτελούν κάθε μηχανισμό του και αποτελούν γνώρισμα κάθε υπαλλήλου που ‘’μοχθεί’’, για την διατήρηση της κρατικής κυριαρχίας. Έρεισμα της ,αποτελεί η πολιτική της ‘’μηδενικής ανοχής’’ απέναντι σε κάθε μορφή αμφισβήτησης που ευθυγραμμίζεται με τον αγώνα για πάταξη του εσωτερικού εχθρού. Στο τερέν της καταστολής  επιστρατεύονται πάσης φύσεως τακτικές : παρακολουθήσεις, φακελώματα, στοχοποιήσεις, ωμή βία σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας μέχρι δεδαλώδεις ποινικές διώξεις, ,φυλακίσεις και δολοφονίες. Στο πως το κράτος τιμωρεί εμφανίζονται όλα τα αυταρχικά του χαρακτηριστικά. Όμως για όσους/ες επιλέγουν να συνεχίσουν να αγωνίζονται μέσα από τις φυλακές με συνέπεια και αξιοπρέπεια, ενάντια στο σάπιο κρατικό οικοδόμημα, εκείνο θα φορέσει το πιο τυραννικό του προσωπείο εφαρμόζοντας ένα ειδικό καθεστώς εξαίρεσης.

(περισσότερα…)
συνέχεια

Γιάννης Μιχαηλίδης: Ανακοίνωση έναρξης απεργίας πείνας με στόχο την αποφυλάκιση μου

“Αλίμονο σε αυτούς που θα αποδεχτούν σαν όρο ζωής τη φυλακή,

και από το πιο λαμπερό του ήλιου φως, την πιο μικρή ακτίνα”

Σύνθημα της εξέγερσης των φυλακών Αλικαρνασσού

Εδώ και 11 χρόνια βιώνω την κρατική εκδικητικότητα απέναντι σε επιλογές σύμφωνες με τις αξίες και τις ιδέες μου. Η δύσβατη διαδρομή, από την οποία επιλέγω να μοιραστώ κάποιες εξόφθαλμες εκδικητικές αυθαιρεσίες σε βάρος μου, ξεκίνησε το μακρινό 2011, οπότε και εκδόθηκε ένα ένταλμα σύλληψης εναντίον μου, για την υπόθεση της Συνωμοσίας των Πυρήνων της Φωτιάς, για την οποία τελικά αθωώθηκα καθώς δεν υπήρχε η παραμικρή συσχέτιση μου με την κατηγορία που μου αποδόθηκε. Πρόκειται για την ενοχοποίηση μιας σχέσης αλληλεγγύης με καταζητούμενους αναρχικούς που με έφερε στη θέση τους όταν αυτοί συνελήφθησαν.

Μετά από 2 χρόνια κυνηγημένος, διαβαίνω κι εγώ με τη σειρά μου τις βαριές πόρτες των φυλακών, καθώς η ύπαρξη ενός εντάλματος που επισύρει μια δεκαετία εγκλεισμού οδήγησε σε συγκεκριμένες επιλογές και σε συνακόλουθα λάθη. Οι σύντροφοι που συλληφθήκαμε τότε στη ληστεία τράπεζας του Βελβεντού Κοζάνης, βασανιστήκαμε από την αστυνομία, πράγμα σύνηθες, και στη συνέχεια το υπουργείο δημόσιας τάξης δημοσίευσε τις φωτογραφίες των πρησμένων προσώπων μας προκαλώντας την αντίδραση την κοινής γνώμης. Φυσικά κανένας αστυνομικός δεν κατηγορήθηκε γι’ αυτό από την τυφλή ελληνική δικαιοσύνη.

Έπειτα από 1,5 χρόνο, καθώς πλησίαζε η παρέλευση του 18μήνου, βρίσκομαι φορτωμένος με μια ακόμα προφυλάκιση που αφορά και πάλι τη δράση της Συνωμοσίας των Πυρήνων της Φωτιάς, με μια δικογραφία που περιείχε το όνομα μου ως συμμετέχοντα σε πράξεις με τις οποίες όμως δεν με συνέδεε ούτε ένα στοιχείο, ούτε μια μαρτυρία. Όπως είναι φυσικό, αφού η βρώμικη δουλειά είχε γίνει και είχα ήδη καταδικαστεί για την υπόθεση της ληστείας της τράπεζας, εν τέλει αθωώνομαι. Η συγκεκριμένη στρατηγική των πολλαπλών προφυλακίσεων χωρίς στοιχεία και ο τεμαχισμός ενιαίωνυποθέσεων, αποτέλεσε το εργαλείο με το οποίο το κράτος εξασφάλιζε την παραμονή των αναρχικών κρατουμένων στις φυλακές χωρίς δίκη ακόμα και μετά την λήξη του ανώτατου ορίου προφυλάκισης των 18 μηνών, την ίδια στιγμή που οι φασίστες δολοφόνοι απολάμβαναν την ελευθερία τους μετά την παρέλευση του 18μηνου της προφυλάκισης τους.

Καταδικάστηκα επίσης από την τυφλή δικαιοσύνη για απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά αστυνομικού, παρά το ότι κατά το συμβάν ήμουν άοπλος, διότι κατά τη δικογραφία, επιχείρησα να τον δολοφονήσω χρησιμοποιώντας το περιπολικό που άρπαξα για να διαφύγω της σύλληψης.

Σε ένα αποκορύφωμα δικαστικής αυθαιρεσίας καταδικάζομαι σε επιπλέον 11 χρόνια κάθειρξης για κατοχή φυσιγγίων, τα οποία βρέθηκαν στο σπίτι του συντρόφου Δημήτρη Πολίτη που ο ίδιος δήλωσε ότι είναι δικά του, με την ασύλληπτη αιτιολογία ότι τα κατείχαμε όλοι μαζί προκειμένου να τελέσουμε ο καθένας ξεχωριστά και από μόνος του “ατομική τρομοκρατία”. Για την ιστορία, έως και σήμερα, η υπόθεση αυτή και οι βαριές καταδίκες που επέφερε παραμένει η μοναδική εφαρμογή του νόμου περί ατομικής τρομοκρατίας στα ελληνικά δικαστικά χρονικά. Το γεγονός ότι αυτή η πρωτοφανής γελοιότητα επικυρώθηκε και από τον Άρειο Πάγο, καταδεικνύει το βαθμό διαπλοκής της “ανεξάρτητης” δικαιοσύνης με τις κομματικές και κυβερνητικές οδηγίες και το πόσο συνηθισμένο έχει γίνει να δικάζουν με νομικά παραθυράκια.

Ας πούμε και δυο λόγια για την “ιερή” εκπαιδευτική διαδικασία στα πλαίσια του σωφρονισμού. Μετά την απεργία πείνας του συντρόφου Νίκου Ρωμανού, στην οποία είχα την τιμή να συμμετέχω ως αλληλέγγυος, κερδίζεται το δικαίωμα της εκπαιδευτικής άδειας για όλους ανεξαρτήτως τους κρατουμένους. Έτσι μετά από καθυστερήσεις και χρονοτριβές έπειτα από 5 χρόνια εγκλεισμού κατάφερα να παρακολουθώ μαθήματα στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών για 1,5 χρόνο. Στα 6,5 χρόνια, και αφού είμαι ήδη σε αγροτική φυλακή και έχω ήδη λάβει πολλές εκπαιδευτικές άδειες από εκεί, η εισαγγελέας της Τίρυνθας αποφασίζει ότι είναι μακριά η σχολή μου και γι’ αυτό μου κόβει τις άδειες. Με εξαπατούν ότι θα μου δώσουν άδεια για την εξεταστική που ούτε αυτό συμβαίνει. Στη συνέχεια πληροφορούμαι ότι θα μου κόψουν και την τακτική άδεια, πάλι με νομικό παραθυράκι, κάτι που σήμαινε ότι θα γυρίσω στην κλειστή φυλακή χάνοντας τα πολύτιμα μεροκάματα, και οδηγούμαι στη φυγή ξανά. Αφού ξανασυλλαμβάνομαι και αιτούμαι τη μεταγωγή μου στον Κορυδαλλό για εκπαιδευτικούς λόγους όπως προβλέπεται από τους νόμους τους, επειδή η ΚΕΜ δεν μπορεί να απορρίψει τις αιτήσεις μου επιλέγει να μην απαντάει. Και ας είναι “υποχρεωμένη” από τον νόμο να απαντήσει σε 40 μέρες… Ακόμα περιμένω… Και ας έχω περάσει μέσα από τη φυλακή όλα τα θεωρητικά μαθήματα της σχολής μου υπό αντίξοες συνθήκες (Για τα εργαστήρια απαιτείται η φυσική παρουσία μου που προφανώς δεν μου επιτρέπεται αν δεν μεταχθώ).

Στις 29 Δεκεμβρίου 2021, έχοντας εκτίσει τα 3/5 της 20ετούς ποινής μου και τα 2/5 της ποινής για την απόδραση, σύνολο 8 χρόνια και 3 μήνες πραγματικός χρόνος έκτισης ποινής, η γραμματεία της φυλακής με καλεί να υπογράψω την αίτηση για υφ’ όρον απόλυση όπως προβλέπεται.

Φτάνοντας στο τελευταίο επεισόδιο, αντιμετώπισα κι εγώ με τη σειρά μου την πάγια τακτική του σωφρονιστικού μηχανισμού να εκδικείται τους απείθαρχους κρατούμενους με άρνηση χορήγησης αναστολών, παρά την ουσιαστική προϋπόθεση της επιτυχούς παρακολούθησης των μαθημάτων της σχολής μου (εμποδίζοντας με από την ολοκλήρωση της) και του ότι έχω ήδη βρει εργασία. Και πάλι με νομικό παραθυράκι… Αυτή τη φορά με το επιχείρημα της δυνάμει επικινδυνότητας… προληπτικά δηλαδή. Αφού δεν έχει περάσει ικανό χρονικό διάστημα ώστε να “μεταστραφώ” και να σωφρονιστώ… Προφανείς ανοησίες που ούτε οι ίδιοι δεν πιστεύουν, απλά αναπαράγουν διεκπεραιωτικά ακρωτηριάζοντας τις ζωές τόσων φυλακισμένων. Φυσικά σε ανθρώπους που είναι πραγματικά επικίνδυνοι υποτροπής, όπως είναι οι βιαστές, δεν χρησιμοποιείται αυτό το επιχείρημα, διότι ως χαμερπή υποκείμενα που είναι συνεργάζονται άψογα με τη σωφρονιστική καταστολή και ευεργετούνται με έγκαιρες άδειες και αναστολές. Δυνάμει επικίνδυνοι χαρακτηρίζονται συνήθως οι άνθρωποι που έκαναν την αξιοπρεπή επιλογή της απόδρασης, που υποτίθεται ότι ο νόμος δεν τιμωρεί αυστηρά διότι ο νομοθέτης αναγνωρίζει ότι είναι φυσιολογικό ο κάθε άνθρωπος να διεκδικεί την ελευθερία του. Γι’ αυτό και οι λειτουργοί του συστήματος δεν αρκούνται στην εφαρμογή του νόμου και επεκτείνουν την ερμηνεία του.

(περισσότερα…)
συνέχεια