20/3/2020
Οι φυλακές έχουν μπει σε καθεστώς για την πρόληψη προσβολής τους από τον κορονοϊό, όπου όλα τα μέτρα που έχουν ληφθεί αφορούν σε περιορισμούς σε βάρος των κρατουμένων. Έχουν ήδη κοπεί όλα τα επισκεπτήρια (ακόμα και των συνηγόρων). Όλα αυτά τα μέτρα λαμβάνονται χωρίς όμως να εφαρμόζονται αποτελεσματικά μέτρα προστασίας των κρατουμένων, πλην του γεγονότος ότι ορισμένοι υπάλληλοι φορούν μάσκες και γάντια, τα οποία προμηθεύονται οι ίδιοι, καθώς δεν έχουν χορηγηθεί υλικά προστασίας στις φυλακές. Όπως επίσης, εξακολουθούν οι φυλακές να είναι οι μόνοι χώροι που δεν γίνονται απολυμάνσεις, την στιγμή που εκτός των ‘’τειχών’’ γίνονται σε πολλούς δημόσιους χώρους. Έπρεπε να υπάρξει πίεση από εμάς για να γίνουν 2 φορές απολυμάνσεις, μία στους χώρους εισόδου και στα γραφεία και μία στο εσωτερικό της φυλακής. Όταν ρωτάμε γιατί δεν γίνονται απολυμάνσεις στις φυλακές και στις κλούβες που μας μεταφέρουν, η απάντηση είναι ότι δεν υπάρχουν κονδύλια. Έκοψαν τα επισκεπτήρια για τις/τους συζύγους, επισκεπτήρια μεταξύ κρατουμένων, για να αποφευχθεί η προσβολή μας από τις κλούβες που μας μεταφέρουν, και γιατί δεν υπάρχει εμπιστοσύνη για την λήψη μέτρων από άλλους υπαλλήλους και από την εξωτερική φρουρά, γιατί οι κλούβες και χώροι των φυλακών δεν απολυμαίνονται. Το κριτήριό τους στο υπουργείο είναι ότι πιο οικονομικό είναι να βάζεις συνεχώς περιορισμούς στους κρατούμενους παρά να ξοδέψεις χρήματα. Αυτή η στάση αντανακλά την αντίληψη της κυβέρνησης για εμάς. Αντιλαμβανόμαστε ότι το ΕΣΥ που έχει τα τελευταία χρόνια αποδυναμωθεί, καθώς υπάρχουν πολύ πριν την πανδημία τρομερές ελλείψεις σε ιατρούς και νοσηλευτές αλλά και σε υγειονομικό υλικό, δοκιμάζεται πολύ μέσα σε αυτές τις πολύ δύσκολες συνθήκες. Ακούμε τις εκκλήσεις των γιατρών για προσλήψεις και για τα μέτρα προστασίας τους που δεν υπάρχουν. Μαθαίνουμε για τους γιατρούς ότι ο ένας μετά τον άλλον προσβάλλονται από τον κορονοϊό επειδή δεν έχουν τα μέτρα να προστατευτούν. Μαθαίνουμε για τα τεστ διάγνωσης του κορονοϊού που είναι ελάχιστα. Για τους αρρώστους στα σπίτια που δεν μπορούν να πάνε στα νοσοκομεία και να εξεταστούν, αν δεν έχουν βαριά συμπτώματα. Υπό τις υπάρχουσες συνθήκες, αν προσβληθούν κρατούμενοι/ες από τον συγκεκριμένο ιό η μοίρα τους είναι προδιαγεγραμμένη. Φοβόμαστε ότι θα ζήσουμε την πλήρη εγκατάλειψη και όποιος επιβιώσει. Στην περίπτωση εξάλλου, προσβολής των φυλακών από τον ιό, θα προχωρήσουν σε κλείσιμο των κελιών και των θαλάμων απαγορεύοντάς μας την έξοδο από αυτούς. Δεδομένου ότι στις φυλακές κρατούνται 10.0000 άνθρωποι ενώ η χωρητικότητα είναι πολύ μικρότερη, αντιλαμβανόμαστε ότι το να κλειστούν οι κρατούμενοι/ες σε θαλάμους και κελιά ασφυκτικά γεμάτους, θα είναι ένα πολύ βάρβαρο μέτρο. Πρόκειται, σύμφωνα με τον σωφρονιστικό Κώδικα για επιβολή επιπλέον ποινής στην ποινή. Ο περιορισμός σε κελιά και θαλάμους είναι πειθαρχικό μέτρο και δεν μπορεί να επιβάλλεται χωρίς να έχει διαπραχθεί αδίκημα. Η μαζική δε σφράγισή μας σε κελιά και θαλάμους, συνιστά ομαδική τιμωρία που απαγορεύεται.
Το άρθρο 68 Σ.Κ λέει: 1) ‘‘Πειθαρχική ποινή δεν επιβάλλεται χωρίς διάταξη νόμου που να ισχύει πριν από την τέλεση του παραπτώματος και να ορίζει τα στοιχεία του, καθώς και τη διαδικασία επιβολής της ποινής’’. 2) ‘‘Απαγορεύεται η θέσπιση και η επιβολή πειθαρχικών ποινών που αποτελούν βασανιστήρια ή συνεπάγονται σωματική κάκωση, βλάβη υγείας ή άσκηση ψυχολογικής βίας. Επίσης, απαγορεύονται πειθαρχικές ποινές που συνιστούν στέρηση οποιουδήποτε θεμελιώδους δικαιώματος των κρατούμενων στα προβλεπόμενα άρθρα 4-6 του παρόντος ή προσβάλλουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια ή μπορούν να οδηγήσουν σε διατάραξη των ψυχικών ή πνευματικών λειτουργιών. 3) ‘‘Απαγορεύονται οι ομαδικές πειθαρχικές ποινές και η κράτηση σε σκοτεινά κελιά’’. 4) ‘‘Απαγορεύεται η επιβολή πειθαρχικής ποινής 2 φορές για το ίδιο παράπτωμα’’. Συνεπώς, αν φτάσουμε στο σημείο να εφαρμόσουν αυτό το μέτρο, θα τιμωρηθούμε στην ουσία χωρίς να έχουμε διαπράξει κάποιο αδίκημα. Εμείς δεν είμαστε όπως ο υπόλοιπος πληθυσμός που μένει οικειοθελώς στο σπίτι για να προφυλαχτεί και εξαρτιόμαστε από παράγοντες που δεν ελέγχουμε. Είμαστε κρατούμενες/οι και μια τέτοια εξέλιξη περιορισμού μας σε κελιά και θαλάμους, θα σημαίνει μια επιπλέον βαρύτατη τιμωρία. Αν δεν ενδιαφέρεται το κράτος για την παραβίαση των δικαιωμάτων μας και ενώ το ίδιο θα είναι υπεύθυνο αν προσβληθούμε από τον κορονοϊό –θα μιλήσουμε στην γλώσσα που καταλαβαίνουν– πως το σύστημα των φυλακών κινδυνεύει, δεδομένου του υπερπληθυσμού αλλά και της υπερβολικής πίεσης που θα δημιουργηθεί στην ήδη επιβαρυμένη ψυχολογία των κρατουμένων, πολλοί/ές από τους/τις οποίους/ες ήδη αντιμετωπίζουν ψυχολογικά προβλήματα και λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή. Να υπενθυμίσουμε πως στις γυναικείες φυλακές κρατούνται και βαριά ψυχιατρικά περιστατικά αφού –όπως έχουμε δηλώσει επανειλημμένως– δεν υπάρχει ψυχιατρείο για γυναίκες κρατούμενες. Όπως επίσης, δεν υπάρχει ούτε νοσοκομείο για παθολογικές αρρώστιες και σοβαρά περιστατικά κρατούνται στις φυλακές. Και όλα αυτά θα συμβούν αν αυξηθούν τα κρούσματα στις φυλακές γεγονός για το οποίο καμία ευθύνη δεν φέρουν οι κρατούμενοι/ες αλλά το πρόβλημα θα έχει εισέλθει από έξω. Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε και την απουσία μέτρων προστασίας και δεδομένου ότι οι εργαζόμενοι στις φυλακές ζουν και έξω από αυτές και μπορούν να μολυνθούν, αντιλαμβανόμαστε πως και ασφαλισμένοι δεν είμαστε –αντιθέτως η μετάδοση από ένα κρούσμα στους υπόλοιπους θα είναι ραγδαία– και θα τιμωρηθούμε με αποκλεισμούς σε θαλάμους και κελιά. Πληροφορούμαστε πως υπάρχουν ήδη κρούσματα σε άλλες φυλακές. Η μέθοδος που έχει επιβάλλει το υπουργείο είναι η τοποθέτηση των ύποπτων ασθενών σε έναν θάλαμο. Ρωτάμε: Αν ένα από τα ύποπτα κρούσματα έχει κορονοϊό και τα υπόλοιπα όχι, δεν θα προσβληθούν όλοι όσοι θα μένουν στον ίδιο θάλαμο; Η μέθοδος αυτή δείχνει την αντίληψη της κυβέρνησης και του εγκληματικού τρόπου αντιμετώπισης των κρατουμένων. Οι δηλώσεις ότι οι κρατούμενοι είναι ασφαλείς, είναι μύθος ενώ ο τρόπος αντιμετώπισή μας αν νοσήσουμε θα είναι απαράδεκτος.
Επιμένουμε ότι έπρεπε ήδη να έχουν εφαρμόσει έκτακτα μέτρα αποσυμφόρησης των φυλακών. Στο Ιράν –ένα κράτος που μόνο δημοκρατικό δεν θα χαρακτήριζε κανείς– έχουν αποφυλακιστεί πάνω από 50.000 κρατούμενοι. Τι περιμένουν για να κάνουν και εδώ το ίδιο; Θα προκύψει σοβαρό πρόβλημα στις φυλακές, θα πεθάνει κόσμος. Γνωρίζουμε ότι είναι μη διαχειρίσιμο το πρόβλημα στις φυλακές και θα πρέπει να κινηθούν πριν προκύψει σοβαρό πρόβλημα. Η ζωή μας δεν είναι μικρότερης αξίας από τους άλλους ανθρώπους. Όμως αντί να αποφυλακίζουν μαζικά κόσμο προφυλακίζουν περισσότερους. Κρατούμενοι/ες που θέλουν να αποφυλακιστούν, δεν αποφυλακίζονται, συγχωνεύσεις για αποφυλακίσεις δεν γίνονται καν. Επίσης οι αποφυλακίσεις δεν εξετάζονται, άνθρωποι που είναι προς απέλαση παραμένουν στη φυλακή.
Εμείς από την άλλη είμαστε μακριά από τους δικούς μας ανθρώπους, μακριά από τα παιδιά μας, τα οποία σε πολλές περιπτώσεις βρίσκονται υπό την επίβλεψη ηλικιωμένων ή και ανθρώπων με προβλήματα υγείας. Δηλαδή, με ανθρώπους που αν προσβληθούν από τον ιό, τα παιδιά μας κινδυνεύουν να μείνουν μόνα τους. Αυτό συνιστά έκθεση ανηλίκων σε κίνδυνο, επειδή οι γονείς ή οι μητέρες τους βρίσκονται στη φυλακή. Αυτή η αγωνία συνιστά μια επιπλέον επιβάρυνση στην ήδη επιβαρυμένη ψυχολογία των κρατουμένων, ιδίως των γυναικών. Το να μας επιτραπεί να βρεθούμε δίπλα στα παιδιά μας έως ότου λήξει το πρόβλημα της πανδημίας, γίνεται υποχρεωτικό για την ασφάλεια των παιδιών μας.
Θέτουν το ζήτημα της δημόσιας ασφάλειας ως πρώτη ανάγκη, πάνω από την ανθρώπινη ζωή. Όμως θα πρέπει να αντιληφθούν ότι υπό τις υπάρχουσες συνθήκες το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι το να επιβιώσουμε εμείς και οι άνθρωποί μας, τα παιδιά μας από την πανδημία, να προστατέψουμε τους ανθρώπους μας και να προστατευτούμε οι ίδιες.
Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν κρούσματα CORVIT-19 στις φυλακές και πως αποσιωπάται για λόγους ασφαλείας. Είναι εγκληματικό να ισχύει κάτι τέτοιο και να μην ενημερώνουν επίσημα, να αποκρύπτουν τα κρούσματα στις φυλακές. Μας εκθέτουν έτσι και αλλιώς σε μεγάλο κίνδυνο κρατώντας μας στη φυλακή. Συγχρόνως θα μας αντιμετωπίζουν σαν απειλή και δεν θα μας ενημερώνουν για την κατάσταση; Δεν υπάρχει καμία επίσημη ενημέρωση για τίποτα. Για το μόνο που μας ενημερώνουν είναι για τους νέους περιορισμούς που επιβάλλονται ενώ μας καθησυχάζουν για να πεθάνουμε ‘‘ησύχως’’. Δεν έχει γίνει κανένας υγειονομικός έλεγχος στην πτέρυγα που ετοιμάζουν για όσους/ες νοσήσουν, η οποία πτέρυγα βρίσκεται στο συγκρότημα των Γ. Φ. Κορυδαλλού, που θα κρατηθούν νοσούντες από τον Δομοκό και νοτιότερα. Δεδομένου των μεγάλων προβλημάτων και των ελλείψεων στα νοσοκομεία, δεν περιμένουμε καμία ιατρική και νοσηλευτική μέριμνα αν νοσήσουμε. Σε μια μικρή πτέρυγα ετοιμάζονται να στοιβάζουν πολλές δεκάδες κρατούμενες/ους. Ετοιμάζουν χώρο νοσηλείας ή μια ‘‘Σπιναλόγκα’’;
Το πρώτο κείμενο που δημοσιεύσαμε, έχει ευαισθητοποιήσει πολλούς. Όμως μας λένε δικηγόροι ότι αφού τα δικαστήρια είναι κλειστά είτε υπολειτουργούν είναι δύσκολο να εφαρμοστούν όσα ζητάμε για την αποσυμφόρηση των φυλακών. Γνωρίζουμε όμως πως σε μια τέτοιου μεγέθους κατάσταση ανάγκης, μπορεί να εφαρμοστεί το άρθρο 47 παράγραφος 1 του Συντάγματος που αφορά σε αρμοδιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας. Το άρθρο 47 Σ λέει: ‘‘ο πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει το δικαίωμα ύστερα από πρόταση του υπουργού Δικαιοσύνης και γνώμη Συμβουλίου που συγκροτείται κατά πλειοψηφία από δικαστές να χαρίζει, να μετατρέπει ή μετριάζει τις ποινές που επιβάλλουν τα δικαστήρια, καθώς και να αίρει τις κάθε είδους νόμιμες συνέπειες ποινών που έχουν επιβληθεί και εκτιθεί’’. Με βάση αυτό το άρθρο η Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να απονείμει χάρη, να μετατρέψει ποινές κατά το δοκούν, αλλά και να επιβάλλει έκτακτα μέτρα για παραμονή στην κατοικία (έτσι κι αλλιώς όλος ο πληθυσμός σε κατ’ οίκον περιορισμό βρίσκεται), έως ότου τουλάχιστον λήξει η πανδημία. Η πρόεδρος της Δημοκρατίας – και ως γυναίκα – μπορεί να διαχειριστεί το πρόβλημα των φυλακών με συνοπτικές διαδικασίες. Να σωθούν ανθρώπινες ζωές, να μην τσαλαπατηθεί η αξιοπρέπειά μας, να μην μείνουν υπό τον κίνδυνο εγκατάλειψης τα παιδιά μας.
Επαναλαμβάνουμε τα αιτήματά μας για την άμεση και δραστική αποσυμφόρηση των φυλακών:
- Χάρη σε όσους εκτίουν χαμηλές ποινές και σε όσους έχουν μικρό υπόλοιπο ποινής
- Διακοπή προσωρινής κράτησης ως το δικαστήριο ή έως το τέλος της πανδημίας (αναλόγως το κατηγορητήριο)
- Εφαρμογή των άρθρων 105 ΠΚ για έκτιση ποινής κατ’ οίκον και 110ΠΚ για έκτιση ποινής κατ’ οίκον με ηλεκτρονική ε[επιτήρηση.
Αποφυλάκιση αρρώστων, εγκύων, μητέρων με ανήλικα ακόμα και με τροποποίηση ποινών από την πρόεδρο της Δημοκρατίας, Δεδομένου ότι το πρόβλημα της πανδημίας μεγαλώνει και δεδομένου ότι ανήλικα παιδιά εκτίθενται στον κίνδυνο να βρεθούν μόνα τους αν νοσήσουν αυτοί που τα επιμελούνται, θα πρέπει να τεθεί ένας γονέας σε κατ’ οίκον έκτιση ποινής κατ’ οίκον έως την λήξη της πανδημίας
- Άρρωστοι κρατούμενοι και μεγάλης ηλικίας ν’ αποφυλακιστούν άμεσα.
Να μην τεθούν σε κίνδυνο ζωές, να μην τεθούν σε κίνδυνο τα παιδιά μας. Προς το παρόν αδιαφορούν αν νοσήσουμε, αν ζήσουμε ή αν πεθάνουμε. Μας εκθέτουν σε μεγάλο κίνδυνο με δική τους ευθύνη. Καλούμε όλους/ες τους κρατούμενους/ες σε κινητοποιήσεις για την δραστική αποσυμφόρηση των φυλακών. Καλούμε όλους/όλες (γιατρούς, δικηγόρους και κάθε ευαισθητοποιημένο πολίτη) να μάς υποστηρίξουν. Οι φυλακές είναι μια υγειονομική βόμβα που ανά πάσα στιγμή μπορεί να εκραγεί απειλώντας χιλιάδες ανθρώπινες ζωές.
Ξεκινάμε κινητοποίηση κρατώντας τους θαλάμους ανοικτούς κατά τις μεσημεριανές ώρες από σήμερα Παρασκευή 20/3/2020
Υπογράφουν οι κρατούμενες των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού(Κ2)
Το παρόν κείμενο έχει αποσταλεί ως υπόμνημα στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και στην Εισαγγελία Πειραιώς, την Εισαγγελία Αθηνών, Άρειο Πάγο, Ιατρικό Σύλλογο, Δικηγορικό Σύλλογο, την ΕΙΝΑΠ.
