Νίκος Μαζιώτης: Κε πρόεδρε επειδή ρωτήσατε πριν για το αν θα έχουμε μάρτυρες, όχι, δεν θα έχουμε μάρτυρες. Θα ‘‘απολογηθώ’’ σήμερα εγώ πρώτος και στη συνέχεια, τις επόμενες ημέρες δηλαδή, θα φύγω για Δομοκό. Δεν θα παραμείνω άλλο στον Κορυδαλλό και στις επόμενες συνεδριάσεις δεν θα παραβρεθώ, θα φύγω. Θα ‘‘απολογηθώ’’ και θα φύγω.

Θα μιλήσω κυρίως πολιτικά. Για τις κατηγορίες θα πω κάποια λίγα πράγματα στο τέλος, για την ηθική αυτουργία γιατί είναι η κατηγορία που έχω εγώ. Δεδομένου όμως ότι από τη δικιά μας την πλευρά είναι η 5η δίκη εναντίον της οργάνωσής μας, του Επαναστατικού Αγώνα, και επειδή εμείς είμαστε πολιτικά υποκείμενα και είναι πολιτική η οργάνωσή μας, θα μιλήσω για το πλαίσιο πάνω στο οποίο εντάσσεται η απόπειρα αεροπειρατείας που έκανε η συντρόφισσα Ρούπα για να απελευθερώσει εμένα και άλλους από τις φυλακές Κορυδαλλού.                                                                                                              

Εγώ είμαι μέλος του Επαναστατικού Αγώνα από το 2003 από τότε που ιδρύθηκε. Είχα συλληφθεί το 2010, μετά τη συμπλοκή της Δάφνης όπου σκοτώθηκε ένα μέλος της οργάνωσής μας, ο Λάμπρος Φούντας σε συμπλοκή με αστυνομικούς, για να γίνει μια ενέργεια εναντίον του α΄ μνημονίου. Ένα μήνα μετά από αυτή τη συμπλοκή συλληφθήκαμε και αναλάβαμε την πολιτική ευθύνη της συμμετοχής μας στην οργάνωση, ότι ναι εμείς, εγώ και η Ρούπα είμαστε μέλη του Επαναστατικού Αγώνα και υπερασπιζόμαστε ό, τι είχε κάνει μέχρι τότε ο Επαναστατικός Αγώνας. Είχε κάνει μέχρι τότε, 16 ενέργειες. Συνολικά έχω καταδικαστεί για όλες τις επιθέσεις του Επαναστατικού Αγώνα, για 18 ενέργειες αντάρτικου πόλης συν 2 απαλλοτριώσεις τραπεζών τις οποίες τις έχω υπερασπιστεί σε ένα από τα δικαστήρια της οργάνωσής μας. Έχω καταδικαστεί με βάση όχι ότι βρέθηκαν στοιχεία ότι συμμετείχαμε σε κάποιες ενέργειες –γιατί ποτέ δεν δώσαμε στοιχεία πού συμμετείχαμε– έχω καταδικαστεί, έχουμε καταδικαστεί με τη συντρόφισσα Ρούπα μόνο και μόνο γιατί είπαμε ναι, είμαστε μέλη του Επαναστατικού Αγώνα και υπερασπιζόμαστε όλες τις ενέργειές του. Αυτό και μόνο καταδεικνύει ότι ο αντιτρομοκρατικός είναι ένας πολιτικός νόμος. Και διώκει ένοπλες πολιτικές οργανώσεις.                             

Έχω καταδικαστεί σε 137 χρόνια, 20 κατά συγχώνευση. Δεν έχει για μένα ποινικό διακύβευμα αυτή η δίκη, 20 χρόνια ούτως ή άλλως θα μείνουν, αλλά είναι μια ευκαιρία να ξαναπούμε, να ξαναπώ και εγώ κάποια πράγματα και να υπερασπιστώ πολιτικά την οργάνωσή μου και όλες τις ενέργειες που έχει κάνει. Και την απόπειρα απόδρασης φυσικά που είναι η παρούσα υπόθεση, η κύρια υπόθεση αυτής της δίκης, και προς τιμήν της συντρόφισσας Ρούπα που έκανε την ενέργεια αυτή. Πριν την συγχώνευση αυτή είχαμε καταδικαστεί και οι δύο σε ισόβια κάθειρξη για την προτελευταία ενέργεια της οργάνωσης, την επίθεση στους δύο από τους τρείς θεσμούς που έχουν επιβάλλει τα μνημόνια. Την επίθεση με παγιδευμένο αυτοκίνητο με 75 κιλά εκρηκτικά στο κτίριο της Τράπεζας της Ελλάδας στην οδό Αμερικής 3 στο Σύνταγμα που είναι παράρτημα της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας και όπου στο ίδιο κτίριο βρισκόταν και το γραφείο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Ελλάδα. Γι’ αυτήν την επίθεση είχαμε καταδικαστεί σε ισόβια με έναν χουντικό νόμο του 1969. Καταδικαστήκαμε σε ισόβια για επίθεση μάλιστα χωρίς τραυματισμούς, όχι αιματηρή, με προειδοποίηση, με δύο προειδοποιητικά τηλεφωνήματα. Ο χουντικός νόμος με τον οποίο καταδικαστήκαμε φτιάχτηκε για να αντιμετωπίσει την τότε (δυναμική) αντίσταση κατά της χούντας των συνταγματαρχών. Αυτός ο νόμος έμεινε μέχρι την αναθεώρηση του Π.Κ το 2019 πριν 2 χρόνια.

Να ξεκαθαρίσω αρχικά ότι εγώ –εμείς γενικά εμμένουμε– στις επιλογές αγώνα μας. Εμμένουμε σε αυτά που έχουμε κάνει, εμμένουμε στη συμμετοχή μας, εμμένουμε στις πράξεις, τις ενέργειες του Επαναστατικού Αγώνα τις οποίες υπερασπιζόμαστε. Εγώ θεωρώ ότι εσείς είστε παράνομοι και όχι εμείς. Εσείς έχετε σαν κρατικός μηχανισμός διαπράξει παρανομίες εναντίον του ελληνικού λαού και όχι εμείς. Και μάλιστα, έχετε διαπράξει παρανομίες καταπατώντας τους ίδιους τους νόμους που υποτίθεται… ότι υπερασπίζεστε με βάση το ίδιο το Σύνταγμα. Και θα αναφερθώ στα μνημόνια γιατί αν πετύχαινε η απόπειρα απόδρασης του 2016 –η οποία είναι η κύρια υπόθεση αυτής της δίκης–, εμείς θα συνεχίζαμε τη δράση μας όπως ευθαρσώς το έχουμε πει και στα προηγούμενα δικαστήρια. Θα συνεχίζαμε την δράση του ένοπλου αντάρτικου όπως η ενέργεια στη ΤτΕ το 2014, εναντίον αυτών των εγκληματικών πολιτικών, των μνημονίων δηλαδή, που εμείς τα έχουμε ονομάσει, τα έχουμε χαρακτηρίσει ως πολιτική κοινωνικής γενοκτονίας από τις κυβερνήσεις. Θα συνεχίζαμε δηλαδή, παρόμοιου τύπου επιθέσεις.

(περισσότερα…)
συνέχεια