Στις 10 Μάρτη συμμετείχαμε στο μπλοκ του συντονιστικού κατάληψης της πρυτανείας του ΔΠΘ στην πανεκπαιδευτική πορεία,, μην ξεχνώντας τον αναρχικό σύντροφο και μέλος του ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ Λάμπρο Φούντα, πετάξαμε 100νταδες τρικάκια και με την σύμφωνη γνώμη της συνέλευσης του συντονιστικού μετά από σχετική ενημέρωση/ συζήτηση στην κατειλημμένη πρυτανεία για τον σύντροφο Λάμπρο Φούντα την προηγούμενη ημέρα.
ΤΙΜΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΛΑΜΠΡΟ ΦΟΥΝΤΑ
Έντεκα χρόνια πέρασαν από την 10η Μαρτίου του 2010 όταν ο Αναρχικός και μέλος της αντάρτικης οργάνωσης ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ Λάμπρος Φούντας έπεσε νεκρός από τα πυρά αστυνομικών κατά την διάρκεια προπαρασκευαστικής ενέργειας της οργάνωσης. Η ενέργεια αυτή αφορούσε το ξεκίνημα ενός κύκλου επιθέσεων της οργάνωσης κατά της επιβολής των μνημονιακών συμβάσεων από την τρόικα (Ε.Ε, Ε.Κ.Τ,ΔΝΤ}.
Έντεκα χρόνια μετά η κοινωνία για την οποία την απελευθέρωση μάχεται ο ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ, βρίσκετε στη χειρότερη κατάσταση από τη μεταπολίτευση ως σήμερα. Οι μαζικότατες, δυναμικές, κινητοποιήσεις, καταλήψεις και οι ανυποχώρητες συγκρούσεις με τον στρατό κατοχής του κράτους την περίοδο 2010-2012 αποδυναμώθηκαν εναποθέτοντας τις ελπίδες τους και πάλι στην αστική δημοκρατία.
Καθώς το κράτος έχει συνέχεα, η αριστερά στην εξουσία έστρωσε τον δρόμο στους ομοϊδεάτες των ναζί με το δημοκρατικό προσωπείο (ΝΔ) να συνεχίσουν την καταστροφική κρατική πολιτική.
Οι πρωτόγνωρες συνθήκες της υγειονομικής κρίσης σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση, έγιναν χρήσιμα εργαλεία στα χέρια των νοσηρών μυαλών της κυβέρνησης, η οποία προσπαθώντας να διατηρήσει την εξουσία και να περάσει νόμους που εξυπηρετούν ιδιοτελείς σκοπούς, χρησιμοποιεί ως μέσο επιβολής της, το δόγμα νόμος και τάξη.
Θα μπορούσαμε να κάνουμε μια μακροσκελή ανάλυση για τα όσα προαναφέραμε όμως ο σκοπός του κειμένου είναι να μνημονεύσει τον Αναρχικό Σύντροφο και μέλος του ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ Λάμπρο Φούντα, όχι γιατί έχουμε κάποιο φετίχ με την αγιοποίηση μαρτύρων ή με την ηρωιοποίησή τους, αλλά γιατί τέτοιοι άνθρωποι μέσα από τις πράξεις τους είναι παραδείγματα πως ο μόνος αγώνας που είναι χαμένος είναι αυτός που δεν δίνεται και πως τίποτα δεν “πάει τζάμπα”. Απόδειξη των όσων γράφουμε είναι η συνέχεα της οργάνωσης και η επίθεση της στις 10 Απριλίου 2014 στο παράρτημα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, την Τράπεζα της Ελλάδας και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην Αθήνα. Ο ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ αφιέρωσε αυτή την επίθεση στον πεσόντα σύντροφο και μέλος του, Λάμπρο Φούντα.
Από της 08/01/2021 ο πολιτικός κρατούμενος Δημήτρης Κουφοντίνας, διεξάγει μια σκληρή απεργία πείνας συμπεριλαμβανόμενη και απεργία δίψας, διεκδικώντας να μεταφερθεί στις φυλακές Κορυδαλλού, όπως ορίζει ο νόμος που η ίδια η κυβέρνηση πέρασε. Σε συνδυασμό με τον νόμο Κεραμέως- Χρυσοχοίδη για την παιδία, δημιουργείτε ένα νέο κίνημα πραγματικά από τα κάτω το οποίο χαρακτηρίζεται από την σύνδεση του Αγώνα του Δ. Κουφοντίνα με τον φοιτητικό αγώνα και τις πολύμορφες δράσεις.
Ο Λάμπρος Φούντας «έπεσε» πολεμώντας για την κοινωνική επανάσταση και δεν ξεχάστηκε γιατί κάποιοι σύντροφοί του συνέχισαν στα μονοπάτια του ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ. Όσο πρωτόγνωρες και αν είναι οι συνθήκες σήμερα, οφείλουμε να συνέλθουμε από τον λήθαργο και το βόλεμα στη μιζέρια και να πάρουμε δύναμη από τα Λαμπρά παραδείγματα των συντρόφων- συντροφισσών που χάθηκα και των συντρόφων- συντροφισσών που συνεχίζουν να μάχονται ακόμη και εντός των τειχών.
ΔΕΚΑ ΤΟΥ ΜΑΡΤΗ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ Η ΔΕΚΑ ΤΟΥ ΜΑΡΤΗ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΓΕΝΝΑ
Αναρχικό Στέκι UTOPIA A.D.
