Ενάντια σε στολές και ομοιομορφία.
Οι εργαζόμενοι δεν είναι μπάτσοι καμιάς εταιρίας.
Τα τελευταία χρόνια η κρατική καταστολή γίνεται όλο και πιο έντονη σε όλες τις πτυχές της ζωής μας. Η αντίσταση σε οποιαδήποτε απόφαση της πολιτική και οικονομικής εξουσίας παρεμποδίζεται με κάθε τρόπο είτε αυτός είναι νομικά καλυμμένος είτε όχι (κήρυξη απεργιών ως παράνομες ή καταχρηστικές, εκβιασμοί σε εργασιακούς χώρους, ποινικοποίηση φιλικών και κοινωνικών σχέσεων, εισβολή σε κοινωνικούς χώρους, προληπτικές προσαγωγές και γενικότερα ποινικοποίηση και στοχοποίηση ιδεών και αγωνιζόμενων ανθρώπων). Η παρουσία ένστολων στην καθημερινότητα μας, η οποία στηρίζεται μέσω της προπαγάνδας των Μ.Μ.Ε., έχει στόχο την εδραίωση της, στις συνειδήσεις της κοινωνίας ως φυσιολογική και απαραίτητη. Τέτοιου είδους αντιλήψεις θα γυρίσουν μπούμερανκ σε αυτούς που τις υιοθετούν και ενώ τώρα δεν έχουν διάθεση να αγωνιστούν κάποτε θα τους είναι αναγκαίο.
Το πανεπιστήμιο το οποίο ήταν ανέκαθεν χώρος διακίνησης ελεύθερων ιδεών άρχισε να υιοθετεί την εξουσιαστική δομή τη κοινωνίας, από την απεριόριστη εξουσία των καθηγητών, τον τρόπο που γίνονται οι γενικές συνελεύσεις (βλ. μικρή βουλή), την ύπαρξη κομματικών παρατάξεων, τις εκλογές, τα ρουσφέτια μέχρι και τους μπάτσους επιτηρητές στις εξετάσεις. Οπότε δεν μας φαίνεται παράλογη η πληροφορία ότι μέχρι πρότινος φύλακες/θυρωροί θα μεταλλαχθούν σε φύλακες/ένστολους μπάτσους. (περισσότερα…)
