Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά : μια απεργία για να πετύχει το σκοπό της πρέπει να είναι ΕΚΒΙΑΣΤΙΚΗ. Το αν είναι παράνομη ή νόμιμη ή καταχρηστική είναι -και πρέπει να είναι- αδιάφορο για τον απεργό. Αυτοί οι όροι απασχολούν μόνο κράτος, αφεντικά, εργατοπατέρες, φοιτητοπατέρες κλπ, γιατί τους βοηθούν στο μεταξύ τους μοίρασμα της πίτας. Αν μια απεργία δεν παρακωλύει ή δε σταματά εξ ολοκλήρου τη παραγωγή και τη διακίνηση κεφαλαίου τότε δεν έχει και λόγο ύπαρξης, γιατί αν δε χτυπήσεις τα οποιαδήποτε αφεντικά εκεί που πονάνε, δηλαδή στη τσέπη τους, τότε όπως λέμε και στη καθομιλουμένη σ ΄ έχουν γραμμένο! (περισσότερα…)

συνέχεια