Tagged: πρόσφυγες

Μας εστάλη

Η επίθεση σε χώρους αγώνα με την καταστολή και την εκκένωση των καταλήψεων και η βίαιη υποτίμηση του μεταναστευτικού σώματος με τον εκτοπισμό και το ανελέητο κυνήγι ολόκληρων μεταναστευτικών πληθυσμών, αποτελεί ένα σταθερό στρατηγικό σχεδιασμό του κράτους, ανεξάρτητα από την εκάστοτε κυβέρνηση.

Ενώ η μια κρίση διαδέχεται την άλλη (οικονομική, υγειονομική, ενεργειακή, επισιτιστική) το κράτος με τα πραιτοριανά του σώματα, μετά τη σθεναρή αντίσταση του κινήματος αλληλεγγύης των καταλήψεων στο τελεσίγραφο του Χρυσοχοΐδη,  επανέρχεται για να προχωρήσει σε εκ νέου επιθέσεις σε καταλήψεις («111», «Παλιό Νεκροτομείο»)  ή να απειλήσει με εκκενώσεις («Αντιβίωση»). Τη στιγμή που σχέδια εκκένωσης του camp Ελαιώνα, που εδώ και μήνες έχουν ξεδιπλωθεί από τον Δήμο Αθηνών και το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, καταλήγουν στο στόχο τους με τη σταδιακή εκδίωξη δεκάδων μεταναστών σε δυσμενείς συνθήκες, παρά την αντίσταση μεταναστών και αλληλέγγυων. Τη στιγμή που 39 μετανάστες/-τριες που βρίσκονταν εγκλωβισμένοι/-ες σε νησίδα στον Έβρο απειλούνταν με απέλαση, με το θάνατο της πεντάχρονης Μαρίας από τη Συρία να αποτελεί άλλη μια ανυπολόγιστη απώλεια στα σύνορα με τις εκκλήσεις για βοήθεια άλλων 49 εγκλωβισμένων μεταναστών/-τριών σε άλλη νησίδα στον Έβρο (στις εκβολές Ερυθροπόταμου στο Διδυμότειχο) να πέφτουν στο κενό. Η υποτίμηση αυτή των μεταναστών έχει οργανική σχέση με την υποτίμηση ολόκληρου του κόσμου της εργασίας, αφού οι μετανάστες αποτελούν το πιο υποτιμημένο και μαύρο κομμάτι της εργατικής τάξης, τον μόνιμο εφεδρικό στρατό φτηνών εργατών σε όλα τα πεδία της καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Παράλληλα, η στρατιωτική διαχείριση των μεταναστών, η δαιμονοποίησή τους, ο εγκλεισμός και ο εκτοπισμός τους είναι μέσο για το χτίσιμο της «εθνικής ενότητας» εμπρός στο «επικίνδυνο Άλλο», τον «ξένο», τη «μεταναστευτική απειλή». Με αυτή τη διαχείριση το κεφάλαιο συνεχίζει να αναπαράγεται είτε μέσω των εξοπλιστικών προγραμμάτων για τη  φύλαξη  των  συνόρων, είτε  μέσω  του ανθρωπιστικού  κεφαλαίου (πχ ΜΚΟ) που συμβάλει στη γενικότερη διαιώνιση των συνθηκών καταπίεσης και εκμετάλλευσης μέσω της «φιλανθρωπίας» από τα πάνω.

Στα πλαίσια του παραπάνω στρατηγικού σχεδιασμού του κράτους η κατάληψη 111, που υπήρχε από το Μάρτιο του 2015, εκκενώθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της 22/07 δίνοντας τέλος στη συγκεκριμένη προσπάθεια αυτοοργάνωσης, αυτοδιαχείρισης και αυτοδιεύθυνσης στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Αφού κατέσχεσαν «επικίνδυνα υλικά» (κουζινομάχαιρα, μπουκάλια μπύρας κ.ά.) για να δημιουργήσουν εντυπώσεις παρέα με τα τηλε-παπαγαλάκια, σφράγισαν το κτίριο με θωρακισμένη πόρτα.

Την Τρίτη 16/08 πραγματοποιήθηκε εκκένωση της κατάληψης Παλιού Νεκροτομείου στην  Αλεξανδρούπολη. Η κατάληψη εδώ και έξι χρόνια αποτελεί έναν κοινωνικό χώρο με πολιτικές και πολιτισμικές παρεμβάσεις έχοντας καταφέρει να συνάψει σχέσεις με την τοπική κοινωνία και να συνεισφέρει στους τοπικούς κοινωνικούς –ταξικούς αγώνες μέσα από αντιιεραρχικές και οριζόντιες δομές αυτοοργάνωσης. Έτσι από τις πρώτες πρωινές ώρες το συγκρότημα του παλιού Νοσοκομείου αποκλείστηκε από δυνάμεις της αστυνομίας, που δεν επέτρεπαν την πρόσβαση στο χώρο, παράλληλα προκλήθηκαν φθορές στην είσοδο και ο χώρος σφραγίστηκε. Μάλιστα τις 22 Ιουλίου είχε δοθεί τελεσίγραφο που διέταζε την αποχώρησή των συντρόφων/-ισσών έως τις 27 Ιουλίου.

Η κατάληψη Αντιβίωση στα Γιάννενα για άλλη μια φορά βρίσκεται στο στόχαστρο της διοίκησης του Νοσοκομείο Χατζηκώστα (η οποία είχε συνυπογράψει την εντολή για εκκένωση του κτηρίου το 2013) μέσω του αθλητικού σωματείου ΑμεΑ «ΠΥΡΡΟΣ» στο οποίο έχει παραχωρηθεί το κτήριο. Γίνεται ξεκάθαρο, τη στιγμή που υπάρχουν δεκάδες άδεια και αναξιοποίητα κτήρια στην πόλη, πως ο καθοριστικός  λόγος της επιλογής της Αντιβίωσης για το εν λόγω σωματείο είναι η καταστολή και η εκκένωση. Κάτι το οποίο είναι προφανές σε μια πόλη με ιστορικό αρκετών εκκενώσεων (Αντιβίωση, Acta et Verba, Non Serviam), εκκένωσης και κατεδάφισης (Brooklyn), αλλά και δυναμικών ανακαταλήψεων (Αντιβίωση, Acta et Verba).

Για άλλη μια φορά πρόσφυγες και μετανάστες εγκλωβίζονται σε νησίδα του ποταμού Έβρου ανάμεσα στα σύνορα Ελλάδας-Τουρκίας. Για άλλη μια φορά χάνουν τη ζωή τους μικρά παιδιά, παραμένοντας άθαφτα για μέρες. Για άλλη μια φορά οι δύο ΝΑΤΟικοί σύμμαχοι ρίχνουν την ευθύνη ο ένας στον άλλον. Για άλλη μια φορά τα ακροδεξιά θρασύδειλα σκουπίδια ξεσαλώνουν στο διαδίκτυο. Για άλλη μια φορά η διεθνής κοινότητα και οι διεθνείς οργανισμοί ανθρωπίνων δικαιωμάτων αντιδρούν “δυναμικά” κατά των υπεύθυνων κρατών με “αυστηρότατες”… ανακοινώσεις…! Για άλλη μια φορά η “άγια” κοινωνία αδιαφορεί.

Δεν υπάρχει λόγος να αναφέρουμε για ποιο περιστατικό μιλάμε γιατί είναι γνωστό σε όλη την κοινωνία της Θράκης, των καλών χριστιανών και μουσουλμάνων και πλέων σε όλο τον κόσμο. Άλλωστε, όπως προαναφέραμε, δεν είναι το πρώτο και δυστυχώς ούτε το τελευταίο. Δεν θα μπούμε σε λεπτομέρειες κάνοντας επίκληση στο συναίσθημα, γιατί η ανθρωπιά δεν εμπεριέχει απαραίτητα την ελεημοσύνη, αλλά ούτε και θέλουμε να δημιουργήσουμε εικόνες για ακροδεξιές ονειρώξεις.

Αυτό που θέλουμε να πούμε είναι πως η κοινωνία σας ΒΡΩΜΑΕΙ κανιβαλισμό. Από το “σαφάρι” κατά μεταναστών και προσφύγων το 2019, με δύο τουλάχιστον νεκρούς πρόσφυγες από τα πυρά παρακρατικών, μέχρι τις συμμορίες νεαρών με αρχηγούς μεγαλύτερης ηλικίας που λιντσάρανε, κλέβανε και βιάζανε αλλά και την σχεδόν καθημερινότητα, συνεργασίας συνοριακών και ντόπιων παρακρατικών σε επαναπροωθήσεις με ξυλοδαρμούς, ληστείες, βιασμούς και δολοφονίες, σε Έβρο και νησιά. Πολλές φορές με τη συμμετοχή “αγανακτισμένων” πολιτών της εκάστοτε τοπικής κοινωνίας.

Μια κοινωνία που χει κάνει το ρουσφέτι και τη ρουφιανιά κανονικότητα και το ψέμα αλήθεια. Μια κοινωνία που βλέπει  να εξελίσσεται το θέατρο του παραλόγου εις βάρος της από το κράτος και ο φιλοτομαρισμός της δεν την αφήνει να το παραδεχθεί και να αντισταθεί. Μόνο βγάζει την οργή για την κατάντια της εναντίον αδύναμων και διαφορετικών και στη καλύτερη στο διαδίκτυο.

Παράλληλα, ένα κράτος που το διαχειρίζεται η χειρότερη κυβέρνηση μετά τη χούντα(;) και ανταγωνίζεται επάξια σε αυταρχισμό τη φασιστική κυβέρνηση της υποτιθέμενης εχθρικής Τουρκίας. Ένα κράτος στο οποίο οι ακροδεξιοί πολίτες του, που ονειρεύονται χούντες, Μεταξάδες, ναζι κτλ δε θα έπρεπε να έχουν κανένα παράπονο αφού η συγκεκριμένη κυβέρνηση, αυτή των παιδεραστών, καλύπτει όλα τα γούστα ακόμη και των βασιλικών.

Ξαναγυρνώντας στο θέμα μας, θα κάνουμε κάποια  ρητορικά ερωτήματα. Αν οι μετανάστες είχαν εγκλωβιστεί στα Ίμια θα λέγατε ρε παιδεραστές της ΝΔ πως είναι τουρκικής δικαιοδοσίας; Πόσο ξευτίλες είστε ρε ακροδεξιά σκουπίδια που διαδίδετε πως δεν υπάρχουν εγκλωβισμένοι; Εσείς ρε ευαίσθητοποιημένοι αριστεροί βουλευτές και περιφερειακοί-δημοτικοί σύμβουλοι και λοιποί θεσμικοί φορείς που είστε; Χαθήκατε στις ανακοινώσεις σας;

Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες για τον πολιτισμό σας είναι προϊόντα, τα “σκάρτα” στέλνονται πίσω, τα υπόλοιπα που επιδοτούνται από “ανθρωπιστικά” ευρωπαϊκά προγράμματα στοιβάζονται στις αποθήκες ψυχών μέχρι να πάρουν το barcode και να αφεθούν ελεγχόμενα. Δεν είναι τυχαίο πως το προσφυγικό-μεταναστευτικό ζήτημα αποκαλείται πρόβλημα.

Ο πολιτισμός σας σκοτώνει, βιάζει, βασανίζει τους κολασμένους της Γής. Ανέχεται μέχρι και τις δολοφονίες μικρών παιδιών, αδιαφορώντας ακόμα και μετά το θάνατο τους αν μένουν άταφα. Αυτός ο Κρεόντιος πολιτισμός πρέπει να καταστραφεί. Άλλωστε εμείς θα ήμαστε πάντα με τις Αντιγόνες αυτού του κόσμου.

Τέλος, δυστυχώς εμείς δεν μπορέσαμε να παρευρεθούμε στο σημείο για βοήθεια, γιατί πολύ απλά απαγορεύεται, αλλά ένα τελευταίο θα σας πούμε και αυτό απευθύνεται προς όλους και προς τους διαχειριστές της δημοκρατίας σας και προς την κοινωνία σας. Ότι σπέρνεις θερίζεις, με ότι αυτό συνεπάγετε.

Αλληλεγγύη με τους μετανάστες του Ελαιώνα που απειλείται με εκκένωση

Στον κόσμο των αφεντικών είμαστε όλοι ξένοι

Αναρχικό στέκι Utopia A.D.