Tagged: Alfredo Cospito

ΚΟΜΟΤΗΝΗ: Μικροφωνική. Λευτερια στον Alfredo Cospito ΤΙΜΗ στο μέλος του Ε.Α. Λάμπρο Φούντα

Την Πέμπτη 23/10/2023 πραγματοποιήσαμε μικροφωνική αλληλεγγύης με τον Ιταλό Αναρχικό απεργό πείνας από 20/10/2022 Alfredo Cospito και τιμής στον Αναρχικό και μέλος του Επαναστατικού Αγώνα Λάμπρο Φούντα. Για περίπου δύο ώρες μοιράστηκαν κείμενα, κολλήθηκαν αφίσες, πετάχτηκαν τρικάκια και ακούστηκε ηχογραφημένο το κείμενο.

Ακολουθεί το κείμενο:

(περισσότερα…)
συνέχεια

ΚΟΜΟΤΗΝΗ: Τιμή για πάντα στον Λάμπρο Φούντα, Λευτεριά στον Alredo Cospito

Από Τη Θεωρία Στη Πράξη

Για Την Αναρχία

Τιμή Για Πάντα Στον Λάμπρο Φούντα

Ο σύντροφος και μέλος της αντάρτικής αναρχικής οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας έπεσε με το όπλο στο χέρι μετά από συμπλοκή με μπάτσους κατά τη διάρκεια προπαρασκευαστικής ενέργειας της οργάνωσης για επιθέσεις σε οικονομικούς στόχους στις 10 Μαρτίου 2010.

Λευτεριά Στον Ιταλό Αναρχικό Alfredo Cospito

Ο σύντροφος διεξάγει μια εξαντλητική απεργία πείνας από τiς 20/10/2022 στις Ιταλικές φυλακές διεκδικώντας με τη ζωή του την κατάργηση του βασανιστικού καθεστώτος απομόνωσης 41 BIS που του έχει επιβληθεί. Ο Alfredo Cospito βρίσκετε φυλακισμένος από το 2013 για τον πυροβολισμό του διευθυντή εταιρίας πυρηνικής ενέργειας το 2012.

Δεν Ξεχνάμε Τους Νεκρούς Δεν Ξεχνάμε Τους Αιχμάλωτους Συντρόφους Και Συντρόφισσες  Μας Στον Αντικρατικό Αγώνα

Αναρχικό Στέκι Utopia A.D.

συνέχεια

Ιταλία: Ανοιχτή Επιστολή του αναρχικού απεργού πείνας Alfredo Cospito

Ο αγώνας μου ενάντια στο 41 bis είναι ένας ατομικός αγώνας ως αναρχικός, δεν κάνω και δεν δέχομαι εκβιασμούς. Απλά δεν μπορώ να ζήσω σε ένα απάνθρωπο καθεστώς όπως αυτό του 41 bis, όπου δεν μπορώ να διαβάζω ελεύθερα ό,τι θέλω, βιβλία, εφημερίδες, αναρχικά περιοδικά, περιοδικά τέχνης και επιστήμης, λογοτεχνία και ιστορία.

Η μόνη ευκαιρία που έχω για να βγω είναι να αρνηθώ την αναρχία μου και να πουλήσετε ότι είμαι κάποιος άλλος.

Ένα καθεστώς όπου δεν μπορώ να έχω καμία ανθρώπινη επαφή, όπου δεν μπορώ πλέον να δω ή να χαϊδέψω ένα φύλλο γρασιδιού ή να αγκαλιάσω ένα αγαπημένο μου πρόσωπο.

Ένα καθεστώς όπου οι φωτογραφίες των γονιών σου κατάσχονται. Θαμμένος ζωντανός σε έναν τάφο σε έναν τόπο θανάτου. Θα συνεχίσω τον αγώνα μου μέχρι τέλους, όχι λόγω “εκβιασμού”, αλλά επειδή αυτό δεν είναι ζωή.

Αν ο στόχος του ιταλικού κράτους είναι να με κάνει να “αποστασιοποιηθώ” από τις δράσεις των αναρχικών που γίνονται έξω, να ξέρετε ότι δεν υφίσταμαι εκβιασμό, ως αναρχικός πιστεύω ότι ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του και ως μέλος του αντι-οργανωτικού κινήματος δεν έχω “συνδεθεί” ποτέ με κανέναν και επομένως δεν μπορώ να “αποστασιοποιηθώ” από κανέναν. Η συντροφικότητα είναι κάτι άλλο.

Ένας συνεπής αναρχικός δεν αποστασιοποιείται από άλλους αναρχικούς από καιροσκοπισμό ή ευκολία.

Πάντα υπερήφανα υποστήριζα τις δικές μου πράξεις (ακόμα και στα δικαστήρια, γι’ αυτό βρίσκομαι εδώ) και ποτέ δεν άσκησα κριτική σε αυτές άλλων συντρόφων-ισσων και πόσο μάλλον σε μια κατάσταση όπως αυτή στην οποία βρίσκομαι.

Η μεγαλύτερη προσβολή για έναν αναρχικό είναι να τον κατηγορούν ότι δίνει και παίρνει εντολές.

Όταν ήμουν στο καθεστώς υψίστης ασφάλειας είχα ούτως ή άλλως λογοκρισία, και ποτέ δεν έστειλα ” pizzini ” (δέματα με λεφτά που συνδέονται με την μαφία) αλλά άρθρα για αναρχικές εφημερίδες και περιοδικά. Και πάνω απ’ όλα ήμουν ελεύθερος να λαμβάνω βιβλία και περιοδικά και να γράφω βιβλία, να διαβάζω ό,τι ήθελα, με λίγα λόγια μου επιτρεπόταν να ζω.

Σήμερα είμαι έτοιμος να πεθάνω για να μάθει ο κόσμος πραγματικά τι είναι το 41 bis, 750 άνθρωποι το υποφέρουν χωρίς να μιλάνε, συνεχώς παρουσιάζονται ως τέρατα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Τώρα είναι η σειρά μου, πρώτα με παρουσιάσατε ως αιμοδιψή τρομοκράτη, μετά με αγιοποιήσατε ως τον μαρτυρικό αναρχικό που θυσιάζεται για τους άλλους, τώρα με παρουσιάσατε ξανά ως τον ηγέτη του φρικτού spectra. Όταν όλα τελειώσουν δεν έχω καμία αμφιβολία ότι θα με οδηγήσετε στο βωμό του μαρτυρίου.

Σας ευχαριστώ, όχι, δεν θα το κάνω, στα βρώμικα πολιτικά σας παιχνίδια δεν θα προσφέρω τον εαυτό μου.

Στην πραγματικότητα, το πραγματικό πρόβλημα του ιταλικού κράτους είναι ότι δεν θέλει να μαθαίνονται όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα που παραβιάζονται σε αυτό το καθεστώς 41 bis, στο όνομα μιας “ασφάλειας” στην οποία θυσιάζονται τα πάντα.

Θα έπρεπε να το είχανε σκεφτεί αυτό πριν βάλουν έναν αναρχικό εδώ μέσα. Δεν γνωρίζω τα πραγματικά κίνητρα ή τους πολιτικούς ελιγμούς που κρύβονται πίσω από αυτό, γιατί κάποιος με χρησιμοποίησε ως “δηλητηριασμένο κεφτέ” σε αυτό το καθεστώς. Ήταν αρκετά δύσκολο να μην προβλέψουν ποιες θα ήταν οι αντιδράσεις μου σε αυτή τη “μη-ζωή”.

Το ιταλικό κράτος είναι ένας άξιος εκπρόσωπος της υποκρισίας μιας Δύσης που δίνει συνεχώς μαθήματα “ηθικής” στον υπόλοιπο κόσμο.

Το 41 bis έχει δώσει μαθήματα καταστολής που έτυχαν καλής υποδοχής από “δημοκρατικά” κράτη όπως η Τουρκία (οι Κούρδοι σύντροφοί γνωρίζουν κάτι γι’ αυτό) και η Πολωνία.

Είμαι πεπεισμένος ότι ο θάνατός μου θα βάλει ένα τέλος σε αυτό το καθεστώς και ότι οι 750 άνθρωποι που το υφίστανται εδώ και δεκαετίες θα μπορέσουν να ζήσουν μια ζωή που αξίζει να ζήσουν, ό,τι κι αν έχουν κάνει.

Αγαπώ τη ζωή, είμαι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος, δεν θα αντάλλαζα τη ζωή μου με τη ζωή κάποιου άλλου. Και ακριβώς επειδή την αγαπώ δεν μπορώ να δεχτώ αυτή την απελπιστική μη ζωή.

Σας ευχαριστώ σύντροφοι και συντρόφισσες για την αγάπη σας.

Πάντα για την αναρχία.

Ποτέ δεν λύγισα

Alfredo Cospito

ΠΗΓΗ: Athens indymedia

συνέχεια

‘Σχεδιο Ωμεγα’ – το ‘Καθήκον της Πιστότητας’ και το σώμα του Alfredo Cospito

‘Η προστασία της δημόσιας ασφάλειας κ της υγείας πρέπει να διασφαλίζονται πάντα’ ειπε ο Νορντιο , τονίζοντας εκ νέου -ξανά και ξανά- πως ‘η απεργία πεινάς δε μπορεί να είναι μέσο εκβιασμού’

Εαν λοιπόν η κατάσταση του Αλφρεντο -παρά τη δήλωση που έχει υπογράψει- επιδεινωθεί σε σημείο τέτοιο ώστε να κριθεί απολύτως απαραίτητη η μεταφορά του σε κανονικό νοσοκομείο (καθώς ακόμη βρίσκεται σε ‘συνθήκες κράτησης’ κ δε μπορούν να ‘ρισκάρουν’ τη μεταφορά του), θα ενεργοποιηθεί αυτεπάγγελτα η διαδικασία της ‘υποχρεωτικής υγειονομικής θεραπείας’ (TSO)

Εν ολίγοις, όταν φτάσει να πεθαίνει από λεπτό σε λεπτό, οι καραμπινιέροι θα ανοίξουν το δρόμο ώστε να φτάσουν ανεμπόδιστοι στο νοσοκομείο San Paolo, όπου οι ιατροί ‘θα λάβουν εντολή να τον επαναφέρουν με κάθε τρόπο’…

Το καθήκον του κράτους ‘να προστατεύει τη ζωή του κρατούμενου, ακόμη και παρά τη θέληση του’ θα υπερισχύσει της έγγραφης βούλησης και ρητής εντολής που έδωσε ο Cospito ως προς την καταφυγή σε αναγκαστική σίτιση.

Προφανέστατα, κάτι τέτοιο είναι παράνομο και καταχρηστικό, κι αποτελεί Βασανιστήριο κι απόλυτη παραβίαση των δικαιωμάτων του όποιου κρατουμένου -ποινικού ή πολίτικου-, όμως είναι κάτι που έχει εφαρμοστεί ξανά.

Η Ιταλία αυτή τη στιγμή φλέγεται, και κάποιοι κάνουν λόγο για επαναφορά των ‘Μολυβένιων Ετών’, καθώς παρατηρείται μια αναζωπύρωση κι αναβίωση ενός κινήματος που πίστευαν πως έχει ξεθωριάσει. Κατά τη διάρκεια της περιόδου μεταξύ των τελών της δεκαετίας του ’60 και των αρχών του ’80, η Ιταλία βίωνε ένα μπαράζ από βομβιστικές επιθέσεις και απαγωγές πολίτικων κι επιχειρηματιών. Αναμένοντας λοιπόν ακόμα μεγαλύτερη κλιμάκωση της έντασης με βάση τις εξελίξεις, οι αστυνομικές δυνάμεις στην Ιταλία έχουν τεθεί σε άμεση επιφυλακή, κι ο υπουργός εξωτερικόν έδωσε εντολή να αυξηθούν τα μέτρα ασφάλειας στις διπλωματικές αποστολές ανά τον κόσμο.

Ο Αλφρεντο έχει χάσει πάνω από 45 κιλά, δε λαμβάνει συμπληρώματα διατροφής, είναι μόνιμα σε αναπηρικό καροτσάκι, παρουσιάζει πλέον απώλεια μνήμης, και έχει υποστεί μόνιμη βλάβη ζωτικών οργάνων.

Τα παιχνίδια που παίζονται αυτή τη στιγμή στο πολίτικο σκηνικό είναι λίγο- πολύ αναμενόμενα. Η φασιστω Μελονι έχει ήδη κάνει σαφή τη θέση της και τονίζει πως αυτή η ‘πρόκληση’ δεν αφορά μονάχα την κυβέρνηση, αλλά το κράτος (ie ‘εθνική ασφάλεια’), εργαλειοποιώντας την υπόθεση, και με την απολυτή στήριξη key- στελεχών του μεταφασιστικού κόμματος της, ‘Αδέλφια της Ιταλίας’. Παρατηρείται δε ακραία πόλωση, ακόμα και εντός της βουλής, όπου κατηγορήθηκαν (κλασσικά)- μέσω του αντιπρόεδρου εθνικής ασφάλειας Ντοντζελι- τα κεντροαριστερά/αριστερά κόμματα που στηρίζουν το αίτημα του Cospito ως νόμιμο, ότι υποθάλπουν τη βια και στηρίζουν την τρομοκρατία.

Ο Αλφρεντο δε ζητά άπλα την ανάκληση της -απολύτως παράνομης- ποινής του στο 41 bis, αλλά την Κατάργηση αυτού του απάνθρωπου καθεστώτος.

Γενικότερα, γνωρίζουμε όλοι εκ προοιμίου, πως η φυλακή ήταν πάντοτε ένας θεσμούς που -επί της ουσίας- παρήγαγε το έγκλημά καταπιέζοντας το, και συνεχίζει μέχρι σήμερα να στοιχειώνει την Ουσία του πολιτισμοί μας.

(περισσότερα…)
συνέχεια

ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΙΣ ΙΤΑΛΙΚΕΣ ΠΡΕΣΒΕΙΕΣ ΣΕ ΕΝΔΕΙΞΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ALFREDO COSPITO

Μας εστάλη:

Περισσότερες από 100 ημέρες μετά την έναρξη της απεργίας πείνας του Alfredo Cospito, εμείς επεκτείνουμε το κάλεσμα σε όλα τα άτομα, τις ομάδες, τις οργανώσεις και συλλογικότητες να συγκαλέσουν στην επικράτειά τους μια κινητοποίηση έξω από τις ιταλικές πρεσβείες για να ασκηθεί πίεση στο ιταλικό κράτος και εκτελεστές του Alfredo.

Ο σύντροφος πεθαίνει επειδή το κράτος θέλει να τον σκοτώσει. Αυτό δεν είναι απλά ένα “ανθρωπιστικό” πρόβλημα, ο αγώνας του συντρόφου είναι ένα κάλεσμα για διεθνή επαναστατική δράση. Η αδιαφορία και η παθητικότητα δεν θα είναι ποτέ σύμμαχοί μας, η αλληλεγγύη θα είναι.

Όπως επίσης εκφράστηκε σε μια επιστολή με μια σφαίρα στο εσωτερικό της στην ιταλική εφημερίδα “Il Tirreno”: “Αν ο Alfredo Cospito πεθάνει, όλοι οι δικαστές είναι στόχος”. Ας δώσουμε στο ιταλικό κράτος να καταλάβει ότι αν ο Alfredo πεθάνει, θα είμαστε ο χειρότερος εχθρός του.

Συντρόφια από τη Χιλή και την Κολομβία θα είναι παρόντες αυτή την Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου έξω από τις πρεσβείες τους. Ελπίζουμε ότι αυτή η πρωτοβουλία θα εξαπλωθεί περαιτέρω.

συνέχεια