Μας εστάλη.
28/10/2022
* [……] Η διάχυτη φτωχοποίηση ένεκα και του τεχνολογικού κύματος και η αναπόφευκτη ανεργία θα καταστήσουν άχρηστους τους εθνικισμούς και τους πατριωτισμούς, αλλά μόνο εφόσον παίξουμε σωστά τα χαρτιά μας. Στον απαιτούμενο χρόνο για να σταθεροποιηθεί και να εγγυηθεί στο σύνολο των πολιτών οφέλη, το σύστημα θα βρεθεί εκτεθειμένο, σχεδόν απροστάτευτο στις επιθέσεις μας. Εκείνη τη στιγμή το μίσος θα κορυφωθεί, και πιθανώς ν’ αναδειχθεί η κατάλληλη συγκυρία ώστε σε αυτήν τη δύστυχη χώρα η οργή να κατευθυνθεί στους πραγματικούς υπαιτίους για τη συλλογική μας μιζέρια: το κράτος και τα αφεντικά.
[…] Σήμερα, οι ευκαιρίες να προκληθούν ρήγματα από τις δράσεις μας είναι πραγματικές. Πρέπει να έχουμε ευκρινείς θέσεις, πίστη κι επιμονή ώστε να ανακατευθύνουμε το μίσος, να ανοίξουμε τα μάτια των εκμεταλλευομένων. Η θέληση κι η αποφασιστικότητα μπορούν ν’ αναγκάσουν το ρολόι της ιστορίας να γυρίσει ανάποδα, επαναφέροντάς μας στο σημείο εκείνο όπου αποστερηθήκαμε τις δύο αυτές αναντικατάστατες ιδιότητες. Έναν αιώνα πριν, θαφτήκαμε κάτω απ’ την προέλαση ενός εξουσιαστικού κομμουνισμού, δηλητηριασμένοι από τους καρπούς του, τη σοσιαλδημοκρατία και τη δικτατορία του προλεταριάτου, η βαρβαρότητα των οποίων επέφερε το γέρμα του μύθου της κοινωνικής επανάστασης, του ηλίου του μέλλοντος και της αναρχίας ως συμπαγούς προοπτικής για την ολική απελευθέρωση. Υποστηρίξαμε, διαποτισμένοι από τον «μοντερνισμό» μας, πως οι μύθοι είναι άχρηστοι · έτσι όμως σκοτώσαμε την ουτοπία, το σημαντικότερο όπλο στη φαρέτρα μας για την ανατροπή αυτού του κόσμου. […]
*Το παραπάνω είναι μικρό απόσπασμα από το 2ο μέρος τού «Ποια Διεθνής; Συνέντευξη και συζήτηση με τον Alfredo Cospito από τις φυλακές τις Ferrara» σαν συνέχεια ενός διαλόγου ανάμεσα στον αιχμάλωτο αναρχικό Alfredo Cospito και την αναρχική ιταλική εφημερίδα «Βιτριόλι» (όπου και πρωτοδημοσιεύτηκε τον χειμώνα του 2019).
Ο αναρχικός σύντροφος Alfredo Cospito συνεχιστής της αναρχικής θεωρίας και πράξης είναι έγκλειστος για τουλάχιστον 10 χρόνια σε φυλακές υψίστης ασφαλείας για την υπόθεση «Scripta Manent».
Ο αντάρτης πόλης Alfredo ανέλαβε με περηφάνια την πολιτική ευθύνη για τον πυροβολισμό του CEO της Ansaldo Nucleare, Roberto Adinolfi, στα πλαίσια ενέργειας που πραγματοποίησε ο Πυρήνας Όλγα της FAI-IRF (Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία).
Αμετανόητος και συνεπής στα χρόνια της αιχμαλωσίας του κατηγορήθηκε το 2016 για ηγετικό ρόλο στην FAI και καταδικάστηκε ουσιαστικά στην ποινή της ισόβιας αιχμαλωσίας. Παρά τις συνθήκες αιχμαλωσίας όλα αυτά τα χρόνια υπερασπίζεται με κόστος την αιχμαλωσία του την Αναρχία της πράξης που οπλίζεται και εφορμά ενάντια στον υπάρχον σύστημα του κρατικο-καπιταλιστικού συμπλέγματος εξουσίας.
Από τις 5 Μάη του 2022 βρίσκεται έγκλειστος στις φυλακές Bancali, στο Sassari της Σαρδηνίας, όπου και μεταφέρθηκε. Μια φυλακή ακραίων συνθηκών εγκλεισμού και απόλυτης απομόνωσης.
Ο Αlfredo από τις 20 Οκτώβρη βρίσκεται σε Απεργία Πείνας.
Με το ύψιστο όπλο που ένας κρατούμενος έχει, την Απεργία Πείνας, πολεμά με υποθήκη το σώμα του το καθεστώς της πιο ακραίας συνθήκης εξόντωσης, ειδικής απομόνωσης, σωματικής και ψυχικής βλάβης μέσω της απάνθρωπης τεχνικής της αισθητηριακής στέρησης που επιβλήθηκε με τον εκτρωματικό νόμο της ιταλικής «δημοκρατίας» Carcere Duro, γνωστό ως 41-bis. Δεν ξεχνάμε ότι στο καθεστώς 41-bis είχαμε την πρώτη νεκρή κομμουνίστρια αντάρτισσα πόλης τη Ντιάνα Μελάτσι, που είχε φυλακιστεί για την συμμετοχή της στην ανασυγκρότηση των Ερυθρών Ταξιαρχιών. Στο ακραίο αυτό καθεστώς εξαίρεσης στις ιταλικές φυλακές βρέθηκαν ή βρίσκονται και εκατοντάδες άλλοι πολιτικοί και κοινωνικοί κρατούμενοι.
Στην Απεργία Πείνας του Alfredo Cospito, από τις 25 Οκτώβρη βρίσκεται σε αλληλεγγύη με τον Alfredo συνοδοιπόρος-Απεργός Πείνας και ο αναρχικός αιχμάλωτος Juan Sorroche
ΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΦΙΜΩΝΟΝΤΑΙ, ΔΕΝ ΛΥΓΙΖΟΥΝ
Η EMΠΡΑΚΤΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΠΑΕΙ ΣΥΝΟΡΑ, ΚΑΓΚΕΛΑ ΚΑΙ ΦΡΑΓΜΟΥΣ.
Δύναμη και Νίκη στον αγώνα των Απεργών Πείνας, αναρχικών συντρόφων Alfredo Cospito και Juan Sorroche
Α/Α από τα δυτικά αλληλέγγυα στον Ε.Α
