Tagged: Σπύρος Χριστοδούλου

Κείμενο/ Κάλεσμα του Σπύρου Χριστοδούλου ενάντια στο νέο σωφρονιστικό κώδικα.

Κλεισμένος στα υπόγεια κελιά της δημοκρατίας τους παρακολουθώ από τα πληρωμένα φερέφωνα τους τις άναρθρες κραυγές τους για “το τέλος της ασυδοσίας των αδειών, δεσμεύσεις για αναβάθμιση και νοικοκύρεμα των φυλακών και φυλακές στολίδια”.

Το κράτος με εκτελεστικό όργανο την ακροδεξιά κυβέρνηση ετοιμάζετε να σφραγίσει τους τάφους των ζωντανών νεκρών. Το 1993 και ενώ βρισκόμουν στις φυλακές της Λάρισας στην ακτίνα Β’ καταργήθηκε η θανατική ποινή και θεσπίστηκε το 1/5 τώρα το 1/5 μετά τα 10 έτη πάει στα 2/5 που σημαίνει ότι όσοι εκτίουν ποινή 20 έτη δεν θα πάρουν ποτέ άδεια γιατί θα την έχουνε βγάλει μέρα- μέρα.

Αυτός ο προς διαβούλευση εξοντωτικός νόμος για τη χορήγηση αδειών, την ανύπαρκτη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και τις μεταγωγές σε αγροτικές φυλακές στηρίζετε σε στατιστικά νούμερα και την επίθεση της εξουσίας στους πολιτικούς κρατούμενους όπως και κρατούμενους και κρατούμενες όλης της χώρας. Δεν βλέπουν πουθενά ανθρώπους και δικαιώματα όπως υποστηρίζουν. Λειτουργούν με βάση την εκδικητικότητα και την καθολική τιμωρία.

Οι πόρτες των κελιών πνίγουν τα όνειρά μας και αυτοί σφραγίζουν τις κλειδαρότρυπες.

Δεν θα μπω στη διαδικασία να αναλύσω τους νόμους τους και να αναπτύξω τις παθογένειες ενός άθλιου σωφρονιστικού συστήματος και ενός επίσης βρομερού δικαστικού μηχανισμού, μιας υποτιθέμενης δικαιοσύνης που επικυρώνει την “ηθικότητα και τη νομιμότητα των αρχόντων της”, που αντί να παρεμβαίνει στις κοινωνικές και οικονομικές αιτίες που γεννούν την εγκληματικότητα νομιμοποιεί την βαρβαρότητα.

Δεν αναγνώρισα ποτέ μου τους νόμους και τα δικαστήρια τους, έχω νιώσει στο κορμί μου τις σφαίρες της δικαιοσύνης τους και χρόνια προσπαθούν να με εγκλωβίσουν στις κατασκευασμένες κατηγορίες τους που πάντα καταρρέουν όπως αποδείχτηκε στη δίκη της 29/06/2020 για την κατηγορία της τρομοκρατίας, ενώ μου φάγανε και τα χρόνια που είδη έχω εκτίσει στα βρόμικα κολαστήρια τους και αρχίζω απ την αρχή.

Αναγνωρίζω και στέκομαι αλληλέγγυος στα κομμάτια της κοινωνίας που πλήττονται και αγωνίζονται. Είμαι άνθρωπος που ονειρεύομαι και χαμογελώ, ορκισμένος εχθρός της εξουσίας και πρόταγμα μου είναι η ελευθερία.

Τάσσομαι ενάντια στην απόπειρα της εξουσίας να με εξοντώσει τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά.

Ο αγώνας ενάντια στην εξουσία που θεσπίζει την εκμηδένιση των ελάχιστων δικαιωμάτων μας είναι υπόθεση όλων μας μέσα και έξω από τις φυλακές. Είναι αγώνας που θα απλωθεί σαν φωτιά σε όλες τις φυλακές με πολύμορφες δράσεις ενημέρωσης και αντίστασης, να ακουστούμε έξω από τα τείχη, να διεκδικήσουμε ζωή και αξιοπρέπεια, αγώνας ενάντια στη λήθη και τη βαρβαρότητα.

Καλώ όλους τους συντρόφους και τις συντρόφισσες εντός και εκτός των τειχών να πολεμήσουμε ενάντια στο απάνθρωπο και αισχρό νομοσχέδιο που πάνε να περάσουν.

Πολύμορφος και αυτόοργανωμένος από τα κάτω αγώνας μέχρι το γκρέμισμα και το κάψιμο κάθε φυλακής.

Εξέγερση ενάντια στους γδάρτες των ονείρων μας.

Ζήτω η αναρχία.

Υπόγεια κορυδαλλού Σπύρος Χριστοδούλου

συνέχεια

5 χρόνια χωρίς τον Σπύρο Δραβίλα

29 Μαΐου 2015: Η ημέρα φλογερή, σκοτείνιασαν τα πάντα…

Το πρωί ξυπνήσαμε με συννεφιά και το μεσημέρι ενώ έλαμπε ο ήλιος σκοτείνιασαν τα πάντα…

Ήταν γύρω στις 4 όταν δυνάμεις των ΕΚΑΜ και της αντιτρομοκρατικής μας να φωνάξανε να παραδοθούμε!

Νόμιζα πως ήταν ψέμα, ότι κάτι άλλο ακούν τα αυτιά μου…

Κι όμως αντιθέτως, είχαν περικυκλώσει το σπίτι τα ΕΚΑΜ, το ελικόπτερο πετούσε από πάνω και εμείς προσπαθούσαμε να δούμε τι θα κάνουμε μέσα σε δυο-τρία λεπτά.

Η σκέψη μου τριγυρνούσε στα κολαστήρια που θα ξαναερχόμουν.

Στους διαδρόμους που θα γύρναγα χωρίς κανένα νόημα.

Στους δικούς μου που θα άφηνα πίσω!

Ξαφνικά ο Σπύρος, ο μικρός μας Σπύρος, το παιδί που δεν ήξερε από διπλωματία, που τον διέκρινε το θάρρος, η εντιμότητα και το πάθος για ελευθερία που τόσο πολύ κουράστηκε για να την αποκτήσει, αρπάζει το καλασνικοφ στο άκουσμα πάλι των ΕΚΑΜ και το βάζει κάτω από το λαιμό του δίνοντας τέλος στη ζωή του!!!

Σβήσαν τα πάντα! Το δωμάτιο γέμισε καπνούς. Έπεσε κάτω και ήταν χαμογελαστός!

Ήταν χαρούμενος με την απόφαση και αυτό φαινόταν στο πρόσωπο του!

Ήταν επιλογή του, για αυτό και έλαμπε το προσωπάκι του!

Σάστισα, χτύπαγε η καρδιά μου τόσο δυνατά, νόμιζα ότι ήταν ένα ψέμα ότι έβλεπα.

Και όμως ο αγαπημένος μου Σπυράκος ήταν νεκρός.

Είχε το θάρρος και την τόλμη, είχε την ψυχή να κάνει αυτό που έκανε ενώ εγώ όχι!

Ήταν θαρραλέα η απόφαση του ενώ η δικιά μου όχι!

Κουράστηκε να τριγυρνάει στους διαδρόμους της φυλακής και να περνάνε τα χρόνια χωρίς νόημα!

Σπυράκο συγγνώμη αν καμιά φορά διαφωνούσαμε και συγγνώμη που δε μπόρεσα να σε προλάβω!

Συγγνώμη μικρέ αδερφούλη μου αν καμιά φορά σε είχα στεναχωρήσει!

Είσαι και θα είσαι για πάντα στη ζωή μου.

Θα νοσταλγώ τις στιγμές που γελάγαμε, που με έκανες να νοιώθω παιδί!

Είσαι ο δικός μας Σπυράκος, το παιδί που έδινε τα πάντα χωρίς ανταμοιβή.

Σ’αγαπώ και πάντα θα έχεις χώρο στην καρδιά μου και όταν θα συναντηθούμε θα γελάμε πάλι και θα κάνεις τις πλάκες τις ξεχωριστές που έκανες!!!

Τιμή στον Σπύρο Δραβίλα και πάντα θα ζει στην καρδιά μου!…

Σπύρος Χριστοδούλου

Κατάσταση 2,Υπόγεια Φυλακών Κορυδαλού

ΠΗΓΗ: https://athens.indymedia.org/

συνέχεια

Σπύρος Χριστοδούλου: «Η φωνή της φυλακής είναι οι πολιτικοί κρατούμενοι»

Σε μία συζήτηση εφ’ όλης της ύλης μέσα από την φυλακή Κορίνθου, ο κρατούμενος Σπύρος Χριστοδούλου μας λέει για τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπισε μετά την πολυήμερη απεργία πείνας που έκανε μέσα στο 2019, μας περιγράφει την καθημερινότητά του μέσα στη φυλακή εκφράζοντας με καυστικό τρόπο την άποψή του για την κουλτούρα που επικρατεί στις ελληνικές φυλακές σήμερα και τονίζει την τεράστια σημασία που έχει η έμπρακτη αλληλεγγύη για τους ανθρώπους που βιώνουν τον εγκλεισμό και την περιθωριοποίηση που επιβάλλει ο συγχρονος δικαστικος ολοκληρωτισμος. Τον ευχαριστούμε πολύ γι αυτή τη συνέντευξη.

Κατ’ αρχήν θα ηθελα να ρωτήσω για τα θεματα υγείας που αντιμετώπισες κατά τη διάρκεια της απεργίας πείνας και συγκεκριμένα για τις αρρυθμίες που είχες εμφανίσει και το πρήξιμο στο πόδι. Τα συμπτώματα αυτά ήταν παροδικά ή σου δημιουργούν ακόμα διάφορα προβλήματα;

Τα συμπτώματα ήταν παροδικά, δεν μου δημιουργούν πλεον προβλήματα πέρα απο κάποια μικρα μουδιάσματα. Από το χάσιμο των κιλών έγινε αυτο με τις αρρυθμίες, επειδή μετά τις 35 μέρες και μέχρι και μετά τη λήξη της απεργίας άρχισε να επιδεινώνεται πολύ η κατάστασή μου λόγω απώλειας μεγάλου ποσοστού λίπους. Η απεργία πείνας σε γενικά πλαίσια σου τρώει τη σάρκα. Μετά άρχισα να έχω κάποια προβλήματα επειδή όταν άρχιζα να παίρνω κιλά ξεκινούσα πάλι να αδυνατίζω. Αυτά τα προβλήματα που μου δημιουργήθηκαν μετά την απεργία, με ταλαιπώρησαν για κάποιους μήνες αλλά τώρα είμαι καλά.

Έκανες μία πολυήμερη απεργία πείνας για να μπορέσεις να κατοχυρώσεις ένα βασικό συνταγματικό σου δικαίωμα το οποίο τελικά δεν έγινε δεκτό από τους δικαστικούς κύκλους. Υπάρχει κάτι άλλο που μπορείς να κάνεις για να προωθήσεις το αίτημά σου;

Εκτός από το να κάνω πάλι κάποια απεργία για να διεκδικήσω αυτό το βασικό δικαίωμα της συγχώνευσης των ποινών μου, γιατί αυτό δεν αφορά μόνο εμένα αλλά αφορά και πολλούς άλλους κρατούμενους που δικαιούνται συγχώνευση των ποινών και μας το αφαιρούν με το δικό τους τρόπο, με τον τρόπο που κάνουν πάντα οι δικαστικοί λειτουργοί και οι αρχές, τώρα θα περιμένω να τελειώσει η δίκη και μετά θα σας ενημερώσω για οποιαδήποτε κίνησή μου.

Κάποιοι θεωρούν πως η φυλακή είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας. Η σταδιακή αποπολιτικοποίηση της κοινωνίας είναι μία κατάσταση που παρατηρείται αντίστοιχα και μέσα στις φυλακές; Νοιάζονται οι κρατούμενοι γι αυτά που συμβαίνουν έξω αλλα και μέσα στις φυλακές ή επικρατεί μια εσωστρέφεια που στηρίζεται στην ανάγκη για επιβίωση;

Υπάρχει μία εσωστρέφεια, αυτό που είπες… Δεν υπάρχει χώρος για πολιτικές δράσεις. Αυτό άλλωστε εξαρτάται από το χαρακτήρα και τα βιώματα του καθε κρατουμένου γενικότερα, αλλά σχετίζεται και με την εμπειρία του κάθε ανθρώπου μέσα στη φυλακή. Θεσμοθετήθηκαν κάποια ευεργετήματα όπως οι άδειες και οι αναστολές. Μέσα από αυτά τα ευεργετήματα κοιτάει ο καθένας πιο πολύ τον εαυτό του κι αυτή είναι η αλήθεια. Οταν ο κρατούμενος δικαιούται άδεια, για παράδειγμα, πάει σε ενα συμβούλιο που μπορεί να του πει «δεν είσαι έτοιμος» περιορίζοντας έτσι την ελευθερία του. Από ‘κει και πέρα οι κρατούμενοι δεν είναι όπως παλιά. Σαν ανθρωπος που βρέθηκα στη φυλακή από μικρό παιδάκι και όντας κυνηγημένος εφτά και κάτι χρόνια, τότε ήμασταν απέναντι στις παραβιάσεις των δικαιωμάτων των κρατουμένων.

Η φωνή της φυλακής είναι οι πολιτικοί κρατούμενοι, από ξεκινάει το στάδιο του προσδιορισμού και της διεκδίκησης των αιτημάτων καθε φορά, γιατί τα κατασταλτικά μέτρα που χρησιμοποιούν οι ανθρωποφύλακες και η εξουσία δεν αρκούν για να μας αποσιωποιήσουν όταν πρέπει να δράσουμε. Δεν είναι δηλαδή δικαιολογία το ότι καθόμαστε έτσι. Σου λέει ο άλλος «περνάω καλά, έχω τηλέφωνο, γυμναστήριο θα περάσει κι ενας χρόνος ή δύο για να πάρω την άδειά μου και δεν με νοιάζει», ενώ παλιά εμείς οι κρατούμενοι δεν ήμασταν έτσι. Κάναμε στάσεις και διεκδικούσαμε τα δικαιώματά μας πλήρως, με εξεγέρσεις, δράσεις και τέτοια. Τώρα αυτά έχουνε κοπεί ακόμα και σε σκληρές φυλακές όπως η Κέρκυρα, η Πάτρα, η Λάρισα…

(περισσότερα…)
συνέχεια

Κείμενο του Σπύρου Χριστοδούλου ΚΚ Λάρισας

Σαν σήμερα 4 χρόνια πριν την 29 Μαΐου 2015 τα γουρούνια της κρατικής καταστολής, ΕΚΑΜ και αντιτρομοκρατική μας εγκλώβισαν στο σπίτι του συντρόφου μας Σπύρου Δραβίλα που είχε νοικιάσει στην Χρυσή ακτή Παναγιάς, εμένα, τον σύντροφο Γρηγόρη Τσιρώνη, όπως επίσης και τον μικρό μας Σπυράκο. Βέβαια ο Γρηγόρης Τσιρώνης ήτανε καλεσμένος μου και δεν είχε καμία σχέση με μας και πλήρωνε και πληρώνει με την ελευθερία του την επίσκεψη του.

Εκείνο το μεσημέρι στις 4 η ώρα στο άκουσμα των ΕΚΑΜ ο μικρός μας Σπυράκος επέλεξε να δώσει ένα αξιοπρεπές τέλος σε αυτό το ανελέητο κυνηγητό που δεχόμασταν και δεχόμαστε τόσα χρόνια από την κρατική καταστολή. Η εξουσία πάντα επιτίθεται σε αυτούς που πραγματικά πολεμάνε τους βρόμικους χειρισμούς τους. Από το να προχωράει στους βρόμικους διαδρόμους των δημοκρατικών κολαστηρίων επέλεξε να ελευθερωθεί με τον δικό του τρόπο, με αυτόν που τον χαρακτήριζε ως ελεύθερο πνεύμα και αλληλέγγυο άτομο με όλη την σημασία της λέξης και της πράξης που χαρακτηρίζετε η αλληλεγγύη και έδινε την συντροφικότητα του απλόχερα αδιαφορώντας για το κάθε κόστος με πράξεις.

Η διαδρομή του από μικρό παιδί σε ηλικία 21/22 χρονών που τον γνώρισα στις φυλακές Κορυδαλλού που ήταν έγκλειστος, ήταν αλληλέγγυα και ήταν πάντα ενάντια στην αδικία, ανένδοτος στους βρόμικους χρησμούς που εξαπόλυε η κρατική εξουσία, έπαιρνε πάντα σταθερή και ακέραιη θέση.

Περάσανε 4 χρόνια και η παρουσία του είναι γραμμένη στην μνήμη μου και στην καρδιά μου και δεν πρόκειται ποτέ να σε ξεχάσω Σπυράκο όσο ζω και αναπνέω.

Πάντα στους αγώνες μας σύντροφοι και συντρόφισσες πρέπει κατά την ταπεινή μου γνώμη να ακούγετε το όνομα του Σπύρου του Δραβίλα, του μικρού μας του Σπυράκου γιατί και ο ίδιος αυτό θα έκανε και θα το έπραττε ανάλογα.

Θέλω και ζητώ από όλους τους συντρόφους και τις συντρόφισσες, από όλες τις συλλογικότητες και τις ατομικότητες του κινήματος από όλη την Ελλάδα, την ημέρα την 29 Μαΐου 2015 που επέλεξε ο σύντροφος μας Σπύρος Δραβίλας να ελευθερωθεί με τον δικό του τρόπο να εδραιωθεί ως ημέρα μνήμης του Σπύρου Δραβίλα και το ζητώ μέσα απ την καρδιά μου γιατί πραγματικά ο μικρός μας Σπυράκος ήταν άξιος σεβασμού και ηθικής με γνώμονα τον κώδικα τιμής που τον διέκρινε και την συμμετοχή του σε συλλογικούς αγώνες.

Πάντα θα ζεις στην σκέψη και στην καρδιά μου μικρέ μου Σπυράκο.

ΤΙΜΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΣΠΥΡΟ ΔΡΑΒΙΛΑ

ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΚΟΛΑΣΤΙΡΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ

Σπύρος Χριστοδούλου φυλακές Λάρισας

29 Μαΐου 2019

συνέχεια

Παρέμβαση σε ραδιοφωνικό σταθμό για τον απεργό πείνας Σπύρο Χριστοδούλου

Σήμερα στις 10:30 πμ πραγματοποιήθηκε παρέμβαση σε τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό από μέλη του Αναρχικού Στεκιού UTOPIA A.D. και του ΕΚΧ Adelante ως αναφορά τον απεργό πείνας από 14/01/19 Σπύρο Χριστοδούλου. Η παρέμβαση κράτησε περίπου μισή ώρα όπου έγινε ενημέρωση για την υπόθεση του συντρόφου απεργού πείνας, τον τρόπο λειτουργίας της “δικαιοσύνης” καθώς και ενημέρωση για την κατάσταση της υγείας του Σπύρου Χριστοδούλου και διαβάστηκε το τελευταίο κείμενο του συντρόφου.

Οι Γδάρτες των Ονείρων Μας θα Χάσουν

Η Αλληλεγγύη Θα Κερδίσει

συνέχεια

Μικροφωνική Αλληλεγγύης στον Σπύρο Χριστοδούλου

Στο πλαίσιο της πανελλαδικής ημέρας δράση και αλληλεγγύης στον Σπύρο Χριστοδούλου πραγματοποιήσαμε μικροφωνική μαζί με την ΑΚ Κομοτηνής στην κεντρική πλατεία Κομοτηνής. Για μιάμιση ώρα μοιράστηκαν κείμενα, πετάχτηκαν τρικάκια και κολλήθηκαν αφίσες αλληλεγγύης στον αγώνα του Συντρόφου Σπύρου Χριστοδούλου. Επίσης από την μικροφωνική ακούστηκε η συνέντευξη του συντρόφου Σπύρου Χριστοδούλου από ΚΡΑΥΓΕΣ ΑΠ ΤΑ ΚΕΛΙΑ.

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

ΝΑ ΕΞΕΓΕΡΘΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΓΔΑΡΤΕΣ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΜΑΣ

συνέχεια