Tagged: YPG

YPJ & YPG International

Δήλωση σχετικά με τις συνεχιζόμενες επιθέσεις του Τουρκικού κράτους στις απελευθερωμένες περιοχές της Ροζάβα.

Την Παρασκευή 22 Ιουλίου του 2022, τρεις από τις συντρόφισσες μας, η διοικητής των YAT, Jiyan Tolhildan, η διοικητής των YPJ, Roj Xabûr και η μαχήτρια των YAT, Barîn Botan, δολοφονήθηκαν από επίθεση Τουρκικού drone. Αυτό είναι μόνο η κορύφωση μιας συνεχιζόμενης στρατηγικής που διασπείρει μία ατμόσφαιρα φόβου και τρόμου. Ειδικά οι γυναίκες γίνονται επανειλημμένα στόχοι αυτών των δειλών προσπαθειών. Μέσα σε 48 ώρες, έξι από τους συντρόφους μας, ανάμεσα τους και τέσσερα μέλη του YPJ σκοτώθηκαν και διάφορα άλλα τραυματίστηκαν από τέσσερεις επιθέσεις με drone στην περιοχή της Ροζάβα. Αυτά τα περιστατικά είναι σε ευθυγράμμιση με 56 επιθέσεις με drone που συνέβησαν μόνο το έτος 2022 και προκάλεσαν τον θάνατο 27 ανθρώπων και τραυμάτισαν άλλους 74. Ανάμεσα στους νεκρούς και τους τραυματίες είναι οι σύντροφοι μας και πολίτες κάθε ηλικίας και φύλου.

Ενώ η Τουρκία επισήμως απειλεί με μία εισβολή πλήρους κλίμακας στις απελευθερωμένες περιοχές της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας, συνεχίζουν τις επιθέσεις τους που δεν σταματήσαν πραγματικά ποτέ από την κατοχή του Αφρίν του 2018. Αυτό που αντιμετωπίζουμε είναι ένας χαμηλής έντασης πόλεμος, μία στρατιωτική στρατηγική που χρησιμοποιεί μία ποικιλία τακτικών εμπεριέχοντας εξωδικαστικές δολοφονίες, την υποστήριξη και χρήση proxy ομάδων (όπως το SNA και το ISIS), οικονομική πίεση, κόψιμο της παροχής νερού και ηλεκτρισμού water, δημογραφική αλλαγή και ψυχολογικός πόλεμος αντί για μία πλήρους κλίμακας στρατιωτική επιχείρηση. Αυτού του είδους ο πόλεμος παράγει συνεχείς επιθέσεις ενώ το κρατάει κάτω από το επίπεδο του πλήρους κλίμακας πολέμου που θα προκαλούσε μεγαλύτερη προσοχή από την πολιτική και τα ΜΜΕ στις Δυτικές κοινωνίες. Οι αμέτρητες επιθέσεις προσπαθούν να κανονικοποιήσουν τον πόλεμο και να κάνουν τους ανθρώπους να συνηθίσουν σε αυτές τις επιθέσεις. Δημιουργεί μία κατάσταση ανασφάλειας.

Αυτές οι επιθέσεις δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά, αλλά κομμάτι μίας καλά οργανωμένης, μεγαλύτερης στρατηγικής που στοχεύει στο να καταστρέψει την επανάσταση και να εξαλείψει τον Κουρδικό λαό. Χρησιμοποιώντας αυτές τις επιθέσεις με drone, σαν αυτή που σκότωσε τρεις από τους συντρόφους μας την Παρασκευή, προσπαθεί να διασπείρει το αίσθημα ότι κανείς δεν είναι ασφαλής και ότι το Τουρκικό κράτος έχει την απόλυτη δύναμη να αποφασίσει πότε και που θα τελειώσει η ζωή σου, απλά πατώντας ένα κουμπί που κάνει την βόμβα να πέσει. Η ψυχολογική επίπτωση αυτής της στρατηγικής είναι αποτελεσματική με τον τρόπο που μπορεί να κάνει τους ανθρώπους να θέλουν να φύγουν από την γη τους. Ένας από τους στόχους του Ερντογάν είναι ακριβώς αυτός: να εκδιώξει τους Κούρδους από τη γη τους και να εγκαταστήσει ξένο πληθυσμό πιστό στο Τουρκικό καθεστώς. Άλλες τακτικές που χρησιμοποιεί το Τουρκικό κράτος είναι οι περιβόητες επιχειρήσεις ψευδούς σημαίας. Στις πρόσφατες επιθέσεις του Τουρκικού κράτους σε ένα τουριστικό θέρετρο στο Zaxo στο Νότιο Κουρδιστάν (Βόρειο Ιράκ), εννιά τουρίστες σκοτώθηκαν, ανάμεσα τους και ένα παιδί, και πάνω από 23 τραυματίστηκαν. Το Τουρκικό κράτος έβγαλε μία ανακοίνωση λέγοντας ότι η επίθεση έγινε από το PKK. Με το να κατηγορεί άλλους να είναι ένοχη για τις ίδιες του τις επιθέσεις το Τουρκικό κράτος δημιουργεί ένα λόγο για να νομιμοποιήσει την στρατιωτική του παρουσία και τις δράσεις του. Αυτή η στρατιωτική προσέγγιση δεν περιορίζεται μόνο στην επίθεση στη Ροζάβα. Επιπλέον το Τουρκικό κράτος χρησιμοποιεί τις πολλές μεθόδους πολέμου χαμηλής εντάσεως εναντίων όλων των απελευθερωμένων περιοχών του Κουρδιστάν εμπεριέχοντας το Shengal, Maxmur και τις ελεγχόμενες από τους αντάρτες περιοχές στα βουνά του Βόρειου, Ανατολικού και νότιου Κουρδιστάν.

Πέρα από την πλειοψηφία των παγκόσμιων ΜΜΕ, που αγνοούν αυτές τις συνεχιζόμενες επιθέσεις, παρατηρήσαμε ότι επίσης το κίνημα που είναι αλληλέγγυο με τη Ροζάβα περισσότερο περιμένει την περιβόητη “Μέρα X” για να ξεκινήσει μία μεγαλύτερη καμπάνια εναντίον ενός φασιστικού καθεστώτος που ποτέ δεν σταμάτησε πραγματικά τον πόλεμο του στη Ροζάβα. Το θεωρούμε αυτό μια ανεπαρκή προσέγγιση που δεν συμβαδίζει με την κατάσταση που αντιμετωπίζουμε εδώ. Η απάντηση στην συνεχόμενη πολύμορφη και βίαιη επίθεση στην επανάσταση πρέπει να είναι μόνιμη, δημιουργική και αποτελεσματική αντίσταση. Δεν υπάρχει λόγος για αναμονή, είμαστε σε πόλεμο τώρα.

Καθώς γράφουμε αυτή τη δήλωση είμαστε συγκινημένοι από τον βαθύ θυμό μας και οργή που μας προκάλεσαν οι τελευταίες επιθέσεις. Με την τελευταία επίθεση τρεις φίλοι μας σκίστηκαν από τη μέση μας. Ήσασταν οι διοικητές μας, οι δάσκαλοι μας, οι αδελφές μας, οι πρωτοπόροι μας και η εμπροσθοφυλακή μας, οι φίλοι μας και οι σύντροφοι μας. Βοηθούσατε πολλούς από εμάς να βρουν τη θέση τους σε αυτή την επανάσταση, να αναπτύξουν και να μεγαλώσουν και να γνωρίσουν την πραγματικότητα της γυναικείας δύναμης και θέλησης. Μας διδάξατε να χρησιμοποιούμε την αγάπη μας και εξίσου τον πόνο μας για να παλέψουμε για το μέλλον. Γνωρίζοντας ότι το Τουρκικό κράτος στοχεύει να καταστρέψει το πνεύμα μας, εμείς το συναντάμε αυτό μετατρέποντας τον θυμό και την θλίψη μας σε ακόμα υψηλότερη δέσμευση στο να συνεχίσουμε τον αγώνα ενάντια σε αυτό το δολοφονικό καθεστώς. Είμαστε υψηλότερα από ποτέ κινητοποιημένοι να αναπτύξουμε και να διαδώσουμε την γυναικεία επανάσταση και σε αυτό τον τρόπο να συνεχίσουμε τον αγώνα των αγαπημένων, νεκρών συντρόφων μας.

Στους φίλους μας από όλο τον κόσμο, σας ζητάμε να σηκωθείτε και να προστατέψετε μαζί μας την επανάσταση των γυναικών. Πρέπει να αποκαλύψουμε το βρώμικο σχέδιο του Τουρκικού κράτους και να αντιμετωπίσουμε την επίθεση του σαν αυτό που είναι: ένας πόλεμος ενάντια σε ένα επαναστατικό εγχείρημα που συγκεκριμένα στοχεύει στις επαναστατημένες γυναίκες. Ένα από τα πιο επείγοντα αιτήματα είναι μία ζώνη απαγόρευσης πτήσεων για να σταματήσουν οι θανατηφόρες επιθέσεις στους συντρόφους μας και τον λαό μας.

Πέρα από αυτό πρέπει να καταλάβουμε, ότι αυτός ο πόλεμος δεν είναι μόνο για τα σχέδια της Τουρκικής εισβολής αλλά εμπεριέχει πολλαπλά συμφέροντα των Δυτικών κρατών και του ΝΑΤΟ στη Μέση Ανατολή. Ο αγώνας στο Κουρδιστάν είναι πάντα συνδεδεμένος με τους αγώνας στις πατρίδες μας. Να χτίσουμε μία δυνατή και ανθεκτική αυτοάμυνα, πρέπει να επιτεθούμε στο αιμοσταγές σύστημα του έθνους κράτους, πατριαρχίας και καπιταλισμού κάθε στιγμή και παντού.

Ape Yusuf Gulo,

Mohammed and Ahmet

Heval Geli and Heval Amed,

Heval Mizgin,

Heval Dilar, Heval Ronahî and Heval Kobane,

Heval Berxwedan and Heval Kendal,

Heval Jiyan, Heval Roj and Heval Barîn,

Σας υποσχόμαστε ότι όχι μόνο θα προστατεύσουμε αυτή την όμορφη επανάσταση με όλα τα μέσα αλλά και ότι θα την διαδώσουμε και θα την κάνουμε να μεγαλώσει κι άλλο. Θα κάνουμε τα πάντα για να κάνουμε τις ιδέες της ελευθερίας να πραγματοποιηθούν!Θέλουμε να γνωρίζουν το Τουρκικό κράτος και οι σύμμαχοι του ότι αυτές οι επιθέσεις δεν θα μείνουν αναπάντητες. Θα σας κάνουμε να πληρώσετε για τα εγκλήματα σας και θα εκδικηθούμε για τους συντρόφους μας!

YPJ & YPG International

Ροζάβα, 26.7.2022

συνέχεια

Λευτεριά Στον Απεργό Πείνας Florian (Libre Flot)

Ανάρτηση πανό αλληλεγγύης με τον διεθνιστή μαχητή του YPG Florian (Libre Flot), απεργό πείνας από τις 27 Φεβρουαρίου στα μπουντρούμια του γαλλικού κράτους.

Αντιτασσόμαστε στην καταστολή ενάντια στους επαναστάτες διεθνιστές!

Δήλωση από το Riseup4Rojava για την απεργία πείνας του Florian

Ο Florian (Libre Flot) βρίσκεται υπό κράτηση στη Γαλλία από τις 8 Δεκεμβρίου 2020. Εκείνη την ημέρα συνελήφθησαν εννέα άτομα σε διάφορα μέρη της Γαλλίας. Σε επτά από αυτούς απαγγέλθηκαν κατηγορίες για “συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση και για διάπραξη εγκλημάτων κατά προσώπων”. Δύο άτομα αφέθηκαν άμεσα ελεύθερα υπό δικαστική επιτήρηση και πέντε τέθηκαν υπό κράτηση. Μετά από αρκετούς μήνες, αφέθηκαν όλοι ελεύθεροι με μία εξαίρεση: Τον Florian.

Κατηγορείται ότι συμμετείχε ενεργά σε “εγκληματική οργάνωση”. Με την αιτιολογία ότι πολέμησε κατά του ΙΚ ως εθελοντής στις τάξεις των Μονάδων Προστασίας του Λαού στη Ροζάβα (YPG, Yekîneyên Parastina Gel), και κρατείται υπό αυστηρές συνθήκες απομόνωσης. Ενάντια σε αυτά τα απάνθρωπα μέτρα του γαλλικού συστήματος φυλακών, ο Florian ξεκίνησε απεργία πείνας στις 27 Φεβρουαρίου, αντιστεκόμενος αποφασιστικά στις μεθόδους του γαλλικού κράτους. Τις τελευταίες ημέρες έχει διακομιστεί στο νοσοκομείο των φυλακών.

Όπως εξηγεί ο ίδιος στην επιστολή που ανακοινώνει την έναρξη της απεργίας πείνας του: “Η Εθνική Αντιτρομοκρατική Εισαγγελία και ο ανακριτής προσπαθούν συνεχώς να επιβάλουν σύγχυση και με φωτογραφίσουν ως ισλαμιστή τρομοκράτη, παρόλο που γνωρίζουν πολύ καλά ότι πολέμησα εναντίον του Ισλαμικού Κράτους, ιδίως κατά την απελευθέρωση της Ράκα, όπου σχεδιάστηκαν οι επιθέσεις της 13ης Νοεμβρίου”.

Τα ιμπεριαλιστικά και καπιταλιστικά κράτη φοβούνται την επανάσταση στη Ροζάβα – την παγκόσμια εξάπλωσή της και την ελπίδα που φέρνει για τις αντιφασιστικές και επαναστατικές δυνάμεις παντού:

Σε περιόδους παγκόσμιας κρίσης του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού, μόνο ένα παγκόσμιο μέτωπο ενάντια στην εκμετάλλευση και το φασισμό που βασίζεται σε κοινές αξίες και αλληλεγγύη μεταξύ μας θα φέρει το τέλος αυτού του συστήματος.

Φοβούνται ότι αυτή η ελπίδα θα διαδοθεί παγκοσμίως και μαζί της θα εξαπλωθεί ένα νέο κύμα διεθνισμού και παγκόσμιας αλληλεγγύης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα καπιταλιστικά ευρωπαϊκά κράτη κυρίως καταφεύγουν σε κάθε μέθοδο απομόνωσης, αποκλεισμού, ποινικοποίησης προκειμένου να καταπνίξουν αυτή την ελπίδα.

Σε ακτιβιστές έχουν αφαιρεθεί τα διαβατήριά τους, όπως συνέβη πρόσφατα στη Γερμανία, τους έχει απαγορευτεί η είσοδος στη ζώνη Σένγκεν, όπως σε ακτιβιστή των μέσων ενημέρωσης από τη Μεγάλη Βρετανία, ή τους έχουν απελάσει από τη χώρα ως “επικίνδυνους αλλοδαπούς”, όπως έκανε το γερμανικό κράτος πιο πρόσφατα με την ακτιβίστρια Μαρία. Στη Γαλλία πρόσφατα απαγορεύτηκαν δύο οργανώσεις αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη (Palestine Vaincra) και η GAL (groupe antifasciste Lyion et environt). Αυτό δείχνει ξεκάθαρα μια τάση σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη της αντεπανάστασης γενικά.

Αυτές οι προσπάθειες απομόνωσης, εκφοβισμού και ποινικοποίησης υπό την ταμπέλα “τρομοκράτες” ενάντια στους διεθνιστές είναι μια συνέχεια της καταστολής που χρησιμοποιείται εδώ και καιρό από τα καπιταλιστικά κράτη ενάντια στο ίδιο το κουρδικό κίνημα. Ο αγώνας για ένα ελεύθερο Κουρδιστάν, για μια ελεύθερη κοινωνία, ενάντια στον τουρκικό φασισμό και ενάντια στις ισλαμιστικές συμμορίες του λεγόμενου ISIS ποινικοποιείται και εκτίθεται σε άγριες διώξεις.

Εν τω μεταξύ, τα ευρωπαϊκά κράτη υποστηρίζουν την πολιτική του τουρκικού φασισμού, με οπλικά συστήματα και οικονομικής συνεργασίας και με σκληρή καταστολή εναντίον των Κούρδων και των διεθνιστών ακτιβιστών που υποστηρίζουν το κίνημα της ελευθερίας. Το γαλλικό κράτος, το οποίο έχει εντείνει τις ενέργειές του κατά του κουρδικού κινήματος νεολαίας τα τελευταία χρόνια και του οποίου οι εταιρείες εμπλέκονται σε διάφορα εξοπλιστικά προγράμματα με τον τουρκικό φασισμό, γίνεται πρόθυμος συνεργός του φασιστικού καθεστώτος της Άγκυρας.

Ενώ οι εθελοντές που πολεμούν στο πλευρό της Ουκρανίας ενάντια στη ρωσική εισβολή εξακολουθούν, τουλάχιστον προς το παρόν, να γίνονται αποδεκτοί και να επικροτούνται από τα ευρωπαϊκά μέσα κοινωνικής δικτύωσης και την κοινή γνώμη, όσοι ηγούνται του αντιφασιστικού αγώνα ενάντια στο ISIS και τον τουρκικό φασισμό είναι εκτεθειμένοι στην καταστολή. Ενώ οι πρώτοι θεωρούνται χρήσιμοι επειδή δρουν στο πλαίσιο των σημερινών συμφερόντων της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, οι δεύτεροι αγωνίζονται για την επανάσταση και την πραγματική αλλαγή του συστήματος. Πολεμούν επίσης τον τουρκικό φασισμό, ο οποίος παίζει σημαντικό ρόλο στα σχέδια του ΝΑΤΟ για τη συντριβή της επανάστασης στο Κουρδιστάν και την εδραίωση του καπιταλιστικού συστήματος στη Μέση Ανατολή.

Τα σκληρά εγκλήματα του τουρκικού φασισμού δείχνουν ποιοι είναι οι τρομοκράτες, δείχνουν ποιος είναι ο πραγματικός εγκληματίας! Δεν είναι αυτοί που αγωνίζονται ενάντια στην καταπίεση και το φασισμό στο όνομα της ανθρωπότητας, είναι αυτοί που υποστηρίζουν την εκμετάλλευση και την καταπίεση και κρατούν τον τουρκικό φασισμό στα πόδια του!

Ο Florian κάνει αποφασιστική αντίσταση με την απεργία πείνας του, υπερασπίζεται την αξιοπρέπειά του και την αξιοπρέπεια όλων των ανθρώπων, την αξιοπρέπεια της ανθρωπότητας, όλων όσων αγωνίζονται για μια απελευθερωμένη κοινωνία!

Εμείς ως καμπάνια Riseup4Rojava υποστηρίζουμε το αίτημα για την απελευθέρωσή του και του στέλνουμε τους πιο θερμούς και αγωνιστικούς χαιρετισμούς μας, στα μπουντρούμια του συστήματος!

Berxwedan Jiyane! – Η αντίσταση είναι ζωή!

Συντονισμός Riseup4Rojava 25 Μαρτίου 2022

συνέχεια

Αυτόνομη Διοίκηση: η Τουρκία δε μπόρεσε να αποδεχθεί την ήττα του ISIS

Η Αυτόνομη Διοίκηση της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας δήλωσε πως το Τουρκικό κράτος επιτέθηκε στην περιοχή αφού δεν αποδέχτηκε την αποτυχία της επίθεσης του ISIS στην φυλακή Sinaa.

Η Αυτόνομη Διοίκηση της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας (AANES) δημοσίευσε μια δήλωση όσον αφορά τις ολοένα αυξανόμενες Τουρκικές επιθέσεις στην περιοχή μετά τις εναέριες επιθέσεις της χθεσινής νύχτας.

Η δήλωση που δημοσιεύτηκε την Τετάρτη περιλαμβάνει τα εξής:

«Ο λαός μας έχει στηρίξει της Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) και τις Δυνάμεις Εσωτερικής Ασφάλειας (ISF) στη Hesekê και έχουν αποτρέψει μια αναζωπύρωση του ISIS. Εφόσον το τουρκικό κράτος απέτυχε να βοηθήσει τον ISIS να αναζωογονηθεί εκεί, έχει ξεκινήσει ταυτόχρονες εναέριες επιθέσεις στις περιοχές Shengal, Shehba, το camp του Maxmur και στο Derik.

Το τελευταίο κύμα επιθέσεων δείχνει ότι το Τουρκικό κράτος δεν είναι ικανοποιημένο με την ήττα του ISIS στο Hesekê . Η Τουρκία θέλει να καταστρέψει την σταθερότητα της περιοχής και να ανοίξει το δρόμο για την τρομοκρατία.

Καταδικάζουμε αυτές τις επιθέσεις και καλούμε την Διεθνή Συμμαχία, τη Ρωσία, τα Ηνωμένα Έθνη και όλους τους θεσμούς υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων να εμποδίσουν τις επιθέσεις του Τουρκικού κράτους. Παράλληλα, υπενθυμίζουμε στη Ρωσία και τις Ηνωμένες Πολιτείες την συμφωνία για κατάπαυση του πυρός που κάναμε με το Τουρκικό κράτος.

Αυτές οι επιθέσεις του Τουρκικού κράτους στοχεύουν να διαπράξουν γενοκτονία. Διαμαρτυρόμαστε ενάντια σε αυτές τις επιθέσεις. Θα υπερασπιστούμε με ισχυρή θέληση αυτά που απέκτησαν ο λαός και οι μάρτυρες μας . »

Πηγή: ANF

https://anfenglishmobile.com/rojava-syria/autonomous-administration-turkey-could-not-accept-the-defeat-of-isis-57882

συνέχεια

Εκπρόσωπος τύπου YPG: Τρέχουσες απειλές παρόμοιες με εκείνες πριν από την εισβολή στο Αφρίν

Ο Νούρι Μαχμούντ, εκπρόσωπος τύπου των Μονάδων Λαϊκής Άμυνας (YPG), προειδοποίησε για νέα τουρκική εισβολή μεγάλης κλίμακας υπό το φως της τρέχουσας κατάστασης απειλής στη Ροζάβα. Μπροστά στη ψεύτικη προπαγάνδα από την Τουρκία, ο Μαχμούντ εξήγησε ότι οι YPG δεν επιτέθηκαν ποτέ στην Τουρκία, αλλά ασκούν το δικαίωμά τους στη νόμιμη αυτοάμυνα έναντι κάθε επίθεσης.

«Ο Ερντογάν προσπαθεί να επεκτείνει τα σύνορα της Τουρκίας»

Μιλώντας στο πρακτορείο RojNews, ο Μαχμούντ είπε: “Δεν σταματάει στην ανάπτυξη των τουρκικών στρατευμάτων στο Αζερμπαϊτζάν, τη Λιβύη και το Ιράκ. Ταυτόχρονα, ο Ερντογάν προσπαθεί να επεκτείνει τα σύνορα της Τουρκίας και να δημιουργήσει ένα σουλτανάτο. Υπάρχουν πολλές διαφορετικές κρίσεις στην Τουρκία. Ο Ερντογάν θέλει να εντάξει την τουρκική αντιπολίτευση και ολόκληρο τον τουρκικό λαό στο φασιστικό και τζιχαντιστικό του σύστημα. Ο Ερντογάν, για να κρατηθεί στα πόδια του, ακολουθεί αποκλειστικά πολεμικές πολιτικές ».

“Η Δαμασκός ενεργεί μόνο σύμφωνα με τα ρωσικά και τα ιρανικά συμφέροντα”

 Ο Νούρι Μαχμούντ επέκρινε τη στάση της συριακής κυβέρνησης απέναντι στις απειλές από τον Ερντογάν και το τουρκικό κράτος, επισημαίνοντας ότι η κυβέρνηση της Δαμασκού ενήργησε ανεύθυνα μη υποστηρίζοντας μια ανεξάρτητη απόφαση και λύση στο συριακό ζήτημα και ενεργώντας σύμφωνα με τα συμφέροντα του Ιράν και της Ρωσίας. Ο Μαχμούντ επέκρινε τη Ρωσία, λέγοντας ότι η μεγάλη δύναμη δεν υποστήριξε κανένα βήμα υπέρ του λαού της Συρίας, αλλά ενήργησε μόνο προς το συμφέρον της.

 «Πάντα ασκούσαμε το δικαίωμα της νόμιμης αυτοάμυνας»

 Ο Μαχμούντ συνέχισε: “Ασκούμε το δικαίωμά μας στην Επανάσταση της Ροζάβα για σχεδόν δέκα χρόνια για να προστατευτούμε από οποιαδήποτε επίθεση στο πλαίσιο της νόμιμης αυτοάμυνας. Δεν επιτεθήκαμε σε κανέναν. Δεν αποδεχτήκαμε ποτέ τους κατακτητές και ομάδες που συνδέονται με την Τουρκία ως ISIS, Αλ Κάιντα και τα παρακλάδια τους».

 Σύμφωνα με τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF), το τουρκικό κράτος έχει πραγματοποιήσει 306 επιθέσεις με βαρέα όπλα στην Ain Issa, το Girê Spî, το Til Temir, το Zirgan, τον αυτοκινητόδρομο M4 και άλλα μέρη της βόρειας και ανατολικής Συρίας, μέσω του αυτοκινητόδρομου M4, τους τελευταίους έξι μήνες. Υπήρξαν επίσης 16 αεροπορικές επιδρομές που σκότωσαν έξι πολίτες.

Πηγή: ANF https://anfenglishmobile.com/rojava-syria/ypg-spokesman-current-threats-similar-to-those-before-the-invasion-of-afrin-55630

Μεταφραστική Πρωτοβουλία για την Επαναστατική Διεθνιστική Αλληλεγγύη “Μάρτυρας Haukur Hilmarsson”

συνέχεια

19 Ιουλίου 1936 – 19 Ιουλίου 2012: Νίκος Μαζιώτης μέλος του Ε.Α

19 Ιουλίου 1936 – 19 Ιουλίου 2012

Η 19η Ιουλίου είναι μια ημερομηνία σταθμός στη παγκόσμια ιστορία των επαναστατικών αγώνων για την κοινωνική απελευθέρωση από την εξουσία του κράτους και του κεφαλαίου. Η 19η Ιουλίου 1936 είναι η ημερομηνία έναρξης της Ισπανικής Επανάστασης (1936-’39) όταν στη Βαρκελώνη της Καταλονίας οι οργανωμένοι στην αναρχοσυνδικαλιστική CNT (Εθνική Συνομοσπονδία Εργασίας) και στη FAI (Αναρχική Ομοσπονδία Ιβηρικής) εργάτες έδωσαν μάχη με τη στρατιωτική φρουρά της πόλης που συμμετείχε στο πραξικόπημα του στρατηγού Φράνκο και τη νίκησαν μετά από 2 μέρες μαχών εγκαινιάζοντας το πιο ριζοσπαστικό επαναστατικό εγχείρημα εργατικής και αγροτικής αυτοδιαχείρισης στην ιστορία του κλασικού εργατικού κινήματος (1848-1939).                

Η 19η Ιουλίου 2012 είναι η ημερομηνία έναρξης της Επανάστασης στη Ροζάβα – Β. Συρία που ξεκίνησε από την πόλη Κομπάνι όταν οι ένοπλες δυνάμεις του κουρδικού επαναστατικού κινήματος ΥPG (Μονάδες Λαϊκής Προστασίας) μαζί με την πλειοψηφία των πολιτών που στηρίζει το MGRK (Λαϊκά Συμβούλια δυτικού Κουρδιστάν) κατέλαβαν αναίμακτα την πόλη και τα κτίρια του καταρρέοντος καθεστώτος Άσαντ αναλαμβάνοντας την εξουσία.

Στην Ισπανία το 1936 εκατομμύρια εργάτες και κυρίως αγρότες-χωρικοί κολεκτιβοποίησαν ένα μεγάλο μέρος της βιομηχανίας, κυρίως στην Καταλονία που ήταν η πιο εκβιομηχανισμένη περιοχή της Ισπανίας, αλλά επίσης και ένα μεγάλο μέρος της αγροτικής γης απαλλοτριώνοντας τη γη των μεγαλογαιοκτημόνων και της καθολικής εκκλησίας στην Ανδαλουσία, Αραγονία, Λεβάντε, Καστίλη και αλλού και δημιούργησαν τις δικές τους κοινότητες αυτοδιαχείρισης και αυτοδιεύθυνσης, τις εργατικές και αγροτικές κολεκτίβες. Για ένα βραχύβιο διάστημα οι εργάτες και οι αγρότες πήραν την εξουσία στα χέρια τους, πήραν τη ζωή στα χέρια τους κάνοντας πράξη την Αναρχία, τον Eλευθεριακό ή Αναρχικό Κομμουνισμό.

Στη Βόρεια Συρία, το κουρδικό επαναστατικό κίνημα οικοδόμησε από το 2012 και μετά ένα ακρατικό κοινωνικό μοντέλο που το ονομάζουν Δημοκρατικό Συνομοσπονδισμό που βασίζεται στον κοινοτισμό, στη Κοινότητα (Κομμούνα) ως κύτταρο της νέας κοινωνίας και στα λαϊκά συμβούλια, στις γειτονιές, στις συνοικίες, στους δήμους και στα χωριά στα 3 καντόνια της Β. Συρίας, το Αφρίν, τη Ροζάβα και το Τζεζιρέ. Το μοντέλο αυτό απορρίπτει το έθνος –κράτος ως συγκεντρωτικό μονοπωλιακό μηχανισμό διαχείρισης των κοινωνικών υποθέσεων και περιλαμβάνει εκτός από τους Κούρδους και άλλες εθνότητες και λαούς της περιοχής, Άραβες, Γιεζίντι, Συροϊακωβίτες, Ασσύριους, Τουρκμένιους.                         

Πάρα τη διαφορετικότητα των εποχών και την απόσταση των 76 χρόνων από τα δύο επαναστατικά εγχειρήματα, παρά τη διαφορετικότητα των συνθηκών, των πολιτικών υποκειμένων και των ιδεολογικών επικλήσεων, υπάρχουν πολλά κοινά ανάμεσα στα δύο επαναστατικά εγχειρήματα. Το βασικότερο είναι η απόρριψη του κράτους, του έθνους-κράτους ως συγκεντρωτικού, μονοπωλιακού μηχανισμού διαχείρισης των κοινωνικών υποθέσεων. Ένα άλλο είναι η απόρριψη της παλιάς μαρξιστικής νομοτελειακής θεωρίας ότι η ανάπτυξη των παραγωγικών κεφαλαιοκρατικών δυνάμεων ως ‘‘προοδευτικής’’ διαδικασίας είναι η βασική προϋπόθεση για τις κοινωνικές επαναστάσεις και την οικοδόμηση μιας απελευθερωτικής κοινωνίας όπου την εξουσία την έχει ο λαός μέσα από τα δικά του όργανα αυτοδιαχείρισης, κοινότητες, κομμούνες, δήμους, συμβούλια. Και τα δύο επαναστατικά εγχειρήματα συντελέστηκαν σε κοινωνικές συνθήκες υπανάπτυξης του καπιταλισμού όπου δεν έχει επικρατήσει η οικονομία της αγοράς και όπου οι κοινωνίες βρίσκονταν σε ένα ημιφεουδαρχικό στάδιο. Και στην Ισπανία το 1936 και στη Β. Συρία σήμερα η πλειοψηφία του πληθυσμού είναι χωρικοί-αγρότες ή ζουν έξω από μεγάλα αστικά κέντρα αν και στην Ισπανία η εργατική τάξη έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο, κυρίως στην Καταλονία ενώ στη Ροζάβα – Β. Συρία η εργατική τάξη απουσιάζει από το ιστορικό προσκήνιο.                                                                                                                    

Οι Ισπανοί εργάτες ήταν κυρίως πρώτης γενιάς μετανάστες που πριν κάποια χρόνια είχαν έρθει από την ύπαιθρο στην πόλη για να δουλέψουν στα εργοστάσια μεταφέροντας την κοινοτιστική κουλτούρα των χωριών τους, τις ιδέες της αλληλεγγύης και της αλληλοβοήθειας. Το ίδιο ίσχυε και για τους Ρώσους εργάτες το 1905 και 1917. Αυτή η εργατική τάξη με νωπές ακόμα τις αγροτικές ρίζες της υπήρξε πρωταγωνίστρια επαναστάσεων και διέφερε πολύ από το συντηρητικό, στρατιωτικοποιημένο γερμανικό βιομηχανικό προλεταριάτο –όπως και άλλων χωρών της ανεπτυγμένης δύσης– που η πλειοψηφία αυτού του προλεταριάτου το 1918 –’19 ακολούθησε τους αντεπαναστάτες του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος και όχι τους επαναστάτες Σπαρτακιστές.

Αξιοσημείωτο είναι ότι η Επανάσταση στη Ροζάβα – Β. Συρία στρέφεται εναντίον ενός δικτατορικού ‘‘σοσιαλιστικού’’ –και αντιιμπεριαλιστικού– καθεστώτος όμοιο με τα καθεστώτα του ‘‘υπαρκτού’’ σοσιαλισμού και της Σοβιετικής Ένωσης όπου επικρατεί η κρατικοποιημένη οικονομία, δηλαδή ο κρατικός και γραφειοκρατικός καπιταλισμός και η μονοκομματική δικτατορία, στη συγκεκριμένη περίπτωση η δικτατορία του κόμματος Μπάαθ του Άσαντ. Και τα δύο επαναστατικά εγχειρήματα απέδειξαν (όπως άλλωστε και το κίνημα των Ζαπατίστας) ότι ο αγώνας για ελευθερία δεν μπορεί παρά να στηρίζεται στην υποκειμενική βούληση των ανθρώπων για ελευθερία και αξιοπρέπεια χωρίς να παραβλέπονται βέβαια και οι συνθήκες της εποχής (κοινωνικές, πολιτικές, οικονομικές) και όχι σε δήθεν ‘‘αντικειμενικούς’’, οικονομικούς νομοτελειακούς νόμους όπως η ανάπτυξη των παραγωγικών κεφαλαιοκρατικών δυνάμεων, ή σε θεωρίες όπου η οικονομία είναι η βάση και το κράτος το εποικοδόμημα. Καμία κοινωνική επανάσταση δεν συνέβη στην ιστορία λόγω μιας τέτοιας υποτιθέμενης προϋπόθεσης. Η ειρωνεία της ιστορίας είναι ότι ακόμα και ο Λένιν και οι μπολσεβίκοι το 1917 προκειμένου να καταλάβουν την εξουσία πέταξαν στα σκουπίδια της ιστορίας αυτές τις απόψεις του δασκάλου τους Μαρξ, αφού η Ρωσία το 1917 επ’ ουδενί δεν ήταν μια βιομηχανικά ανεπτυγμένη χώρα αλλά αντίθετα ήταν μια χώρα με φεουδαρχικά χαρακτηριστικά και ούτε είχε περάσει από ένα στάδιο ‘‘αστικοδημοκρατικής’’ επανάστασης σύμφωνα με την μαρξιστική θεωρία.                                                                          

Ένα άλλο κοινό των εγχειρημάτων της Ισπανικής Επανάστασης και της Επανάστασης στη Ροζάβα – Β. Συρία είναι η αντιμετώπιση πολλών και διαφορετικών εχθρών.                         

Η Ισπανική Επανάσταση πέρα από τους φασίστες του Φράνκο ο οποίος είχε την αμέριστη συμπαράσταση του Χίτλερ και του Μουσολίνι, αντιμετώπισε την εχθρότητα φυσικά των ‘‘αστικοδημοκρατικών’’ καθεστώτων της Γαλλίας –η οποία είχε κυβέρνηση λαϊκού μετώπου– και της Αγγλίας αλλά κυρίως, αντιμετώπισε το ίδιο το ισπανικό και καταλανικό ‘‘δημοκρατικό’’ κράτος στο οποίο επικρατούσαν οι δυνάμεις του λεγόμενου Λαϊκού Μετώπου. Το Λαϊκό Μέτωπο δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μια συμμαχία των φιλελεύθερων αστών-καπιταλιστών με τους σοσιαλιστές, τους κομμουνιστές-σταλινικούς και τους Καταλανούς αυτονομιστές. Όλοι τους ήταν φανατικοί εχθροί της εργατικής και αγροτικής αυτοδιαχείρισης, της λαϊκής και εργατικής εξουσίας και σε αυτό είχαν συμπαραστάτες τη Σοβιετική Ένωση και τον Στάλιν.                                                                                   

Η επανάσταση στη Ροζάβα – Β. Συρία αντιμετωπίζει μια ποικιλία εχθρών, από το καθεστώς Άσαντ, το ισλαμικό κράτος το οποίο νίκησε, τη Τουρκία αλλά και τους διεθνείς συνασπισμούς που μάχονται είτε με την παρουσία τους ή δια αντιπροσώπων στο γεωστρατηγικό πεδίο του συριακού εμφυλίου πολέμου. Από την μία το δυτικό μπλοκ εξουσίας (ΗΠΑ, Αγγλία, Γαλλία, Ισραήλ) και από την άλλη το αντιδυτικό ή κατά άλλους ‘‘αντιιμπεριαλιστικό’’ μπλοκ (Ρωσία, Ιράν) που υπερασπίζονται το ‘‘σοσιαλιστικό’’ καθεστώς Άσαντ. Όλοι τους ανεξαιρέτως παρά τους τακτικισμούς τους απέναντι στους Κούρδους λόγω της κοινής επιδίωξης για καταστροφή του ISIS, είναι εναντίον του επαναστατικού εγχειρήματος του Δημοκρατικού Συνομοσπονδισμού και της Δημοκρατικής Αυτονομίας.

Όμως θα πρέπει να αναγνωριστεί ότι σε κάποια πράγματα οι αγωνίστριες/αγωνιστές στη Ροζάβα-Β. Συρία τα έχουν καταφέρει πολύ καλύτερα από τους Ισπανούς συντρόφους/ισσες του 1936. Κατ’ αρχήν παρά τις τεράστιες δυσκολίες του εμφυλίου που συνεχίζεται στη Συρία αλλά και τις αλλεπάλληλες τουρκικές επεμβάσεις, τη κατάληψη του Αφρίν το 2018 και την επίθεση ένα χρόνο μετά, το 2019 για να δημιουργηθεί μια ζώνη ‘‘ασφαλείας’’ πλάτους 30 χιλιομέτρων στα τουρκοσυριακά σύνορα, πράγμα για το οποίο συμφώνησαν οι ΗΠΑ και η Ρωσία με τον Ερντογάν, η Επανάσταση στη Β. Συρία εξακολουθεί να υφίσταται 9 χρόνια μετά την έναρξή της. Σε αντίθεση με το χάος, τη βία και την αιματοχυσία στην υπόλοιπή Συρία, στις επαναστατημένες περιοχές της Β. Συρίας επικρατεί ειρήνη διαψεύδοντας τη κυρίαρχη προπαγάνδα ότι οι επαναστάσεις συνεπάγονται αυτονόητα βία, χάος, ακυβερνησία ή ότι ο καθένας κάνει ό, τι θέλει.                                           

(περισσότερα…)
συνέχεια

Μάχες στο Qamishlo στη Rojava

ANF ​​NEWS DESK Τετάρτη, 21 Απριλίου 2021, 14:52

Από τις 10 μ.μ. την Τρίτη το βράδυ γίνονται έντονες μάχες στο Qamishlo. Η πολιτοφυλακή Difa al-Watani (Εθνικές Αμυντικές Δυνάμεις, NDF), η οποία είναι πιστή στο καθεστώς, επιτέθηκε σε ένα σημείο ελέγχου των δυνάμεων ασφαλείας της Αυτόνομης Διοίκησης στο κέντρο της πόλης. Ενώ ένα μέλος των δυνάμεων ασφαλείας σκοτώθηκε στην επίθεση, οι μάχες συνεχίζονται. Μετά από μια κλιμάκωση κατά την οποία το NDF χρησιμοποίησε mortars και εκτοξευτές πυραύλων RPG, μόνο σποραδικές ανταλλαγές πυρών ακούγονται κατά τις μεσημεριανές ώρες.

“Αυτή η επίθεση δεν είναι η πρώτη και δεν θα είναι η τελευταία”

Ο πολιτικός του PYD Salih Muslim μίλησε στο ANHA για τα τρέχοντα γεγονότα στο Qamishlo και είπε: “Αναμφίβολα, οι επιθέσεις αυτών των δυνάμεων, που συνδέονται τόσο με τη Ρωσία όσο και με την κυβέρνηση της Δαμασκού, δεν θα είναι οι πρώτες ούτε οι τελευταίες. Ο σκοπός αυτών των δυνάμεων είναι να δημιουργήσει ανασφάλεια μεταξύ των ανθρώπων με τη διάδοση του χάους στην περιοχή. Είναι γνωστό τοις πάσι ότι το Difa al-Watani θέλει πρώτα να δημιουργήσει χάος, ακολουθούμενο από ρωσική επέμβαση. Εν ολίγοις, αυτό συμβαίνει σκοπίμως. “

“Οι επιθέσεις είναι ένα παιχνίδι που παίζεται από τη Ρωσία και τη Δαμασκό”

Ο Muslim βλέπει μια σύνδεση με τις επερχόμενες εκλογές στη Συρία: “Ο στόχος είναι να συσχετιστεί με τον πληθυσμό, να τους φέρει στις κάλπες και, συνεπώς, να αυξήσει το δικό του μερίδιο των ψήφων. Ταυτόχρονα, το καθεστώς θέλει να διαδώσει την προπαγάνδα του με αυτόν τον τρόπο. Ωστόσο, λέμε ότι είμαστε δυνατοί και αυτά τα παιχνίδια είναι μάταια. Είναι ένα παιχνίδι που παίζεται από τη Δαμασκό και τη Μόσχα. Εξάλλου, το ίδιο πράγμα έχει ήδη συμβεί και στην Ain Issa και στη Shehba. Η Ρωσία προσπάθησε να εκβιάσει παραχωρήσεις αποχωρώντας από την περιοχή, αλλά μετά επέστρεψε. Τέτοιες προσεγγίσεις καταστρέφουν την εμπιστοσύνη τόσο στη Ρωσία όσο και στην κυβέρνηση της Δαμασκού. Όλες αυτές οι εξελίξεις δεν σημαίνουν ότι οι αμυντικές μας δυνάμεις είναι αδύναμες απέναντι στις επιθέσεις. Επειδή όλο αυτό είναι απλά ένα παιχνίδι. “

“Οι λαοί της περιοχής πρέπει να είναι σε εγρήγορση”

Ο Muslim προειδοποιεί, “Η κυβέρνηση στη Δαμασκό έχει δημιουργήσει μια σχέση με το τουρκικό κράτος που βασίζεται στην αποσταθεροποίηση της περιοχής. Και οι δύο πλευρές θέλουν να κλονίσουν την εμπιστοσύνη στην Αυτόνομη Διοίκηση και να βυθίσουν την περιοχή σε χάος. Αυτό είναι αντίθετο προς το συμφέρον των λαών που κατοικούν εδώ και την ασφάλεια της περιοχής. Οι λαοί της περιοχής πρέπει να είναι σε εγρήγορση απέναντι σε αυτά τα σχέδια. “

Μεταφραστική Πρωτοβουλία για την Επαναστατική Διεθνιστική Αλληλεγγύη “Μάρτυρας Haukur Hilmarsson”

συνέχεια